Hoeveel speelruimte heb je in de vrij strak gedefinieerde categorie van middelgrote stationwagens? Valt daar nog iets spannends, iets interessants neer te zetten? Opel doet z’n best met de nieuwe Astra Sports Tourer
Vraag ons naar de meest voor de hand liggende auto voor de brave burgerman en we zullen de Opel Astra Sports Tourer diesel als een van de eerste noemen. Hij had altijd alles in zich om doorsnee te zijn: een gemiddeld formaat, een gemiddeld uiterlijk, gemiddelde prestaties. En eerlijk gezegd voelde je je ook behoorlijk gemiddeld als je erin reed.
Wat allemaal niet wil zeggen dat er iets mis was met de Astra Sports Tourer. Hij was praktisch tot en met, behoorlijk comfortabel en je kon ‘m uitrusten met aardige motoren. Zoals een dikke 2,0-liter biturbodiesel met 195 pk. Maar echt spannend werd ie er nooit van. Het bleef een Astra Sports Tourer diesel. Sober gekleurde, anonieme aankleding van vinex-straten, bestuurd door mensen die de term ‘barbeknoeien’ gebruiken en dat dan zelf best wel grappig vinden.
Goed nieuws: bij Opel zijn ze helemaal klaar met die middelmatigheid. De nieuwe Astra moet schitteren en fonkelen. De opmars die ze daartoe onlangs inzetten met de vijfdeurs versie wordt vanzelfsprekend doorgevoerd in de Sports Tourer. Dit houdt eerst en vooral in: meer met minder. Meer rijplezier, meer technologie en meer ruimte met minder gewicht. Afhankelijk van de uitvoering scheelt het tot 190 kilo met de vorige Astra. De winst zit ‘m voor een belangrijk deel in de carrosserie – die nagenoeg dezelfde afmetingen heeft, stijver werd en toch 85 kilo lichter is – maar ook in het onderstel (50 kilo), de elektronica (11 kilo), de stoelen (10 kilo), enzovoort.
Nou, nee – alles bij elkaar kun je geruststellen dat er een reuzensprong gemaakt is. De nieuwe Astra is in alles meer doordacht en uitgekiend en z’n design straalt dat ook uit. Weg is de plompe vormgeving: net als de vijfdeurs is de Sports Tourer scherp getekend en elegant gelijnd. Hij beschikt ook over dezelfde stijlgeintjes, zoals de doorlopende chroomstrip aan de achterkant van de raampartij. Al moeten we nog zien hoe hij het in het in het zwart met stickertjes van een IT-bedrijf op de achterklep doet. In ieder geval staat er een veel chiquere en aantrekkelijkere auto dan we tot nu toe van Opel in deze klasse hebben gezien.
In het interieur namen de dimensies in alle richtingen toe. Zo hebben de achterpassagiers bijna vier centimeter meer hoofdruimte, met dank aan een nogal diepe en gekantelde (maar prettig zittende – en optioneel verwarmde) achterbank. Er is tot 80 liter meer bagageruimte voorhanden en de rugleuning is in de verdeling 40/20/40 neer te klappen. Bijna nog belangrijker dan het analoge is het digitale gebruiksgemak. Op Opels wifi-hotspot kun je zeven apparaten aansluiten, mochten je twee labradors in de achterbak ook hun eigen tablets meenemen. Er zijn verschillende USB-aansluitingen om ze bij te laden.
We zijn nog altijd te spreken over Opels nieuwe, opgeruimde dashboard. De bediening van het IntelliLink 2-systeem (via het touchscreen of een draaiknop eronder) wijst zichzelf. Net als de op het eerste gezicht wat overweldigende verzameling knopjes op het stuur. Zoals meestal bij Opel zijn de stoelen goedgekeurd door een of andere vooraanstaande ruggengratenvereniging en zitten ze dan ook uitstekend.
Mis. Onze Sports Tourer wordt voortgesleurd door Opels okselfrisse 1.6 BiTurbo CDTI-motor. Deze is 160 pk sterk en gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak. Het is de sterkste van de drie verkrijgbare diesels en toch zou je dat naar aanleiding van de verbruikscijfers niet zeggen. Voor een opgegeven gemiddelde van 4,1 l/100 km en een CO2-uitstoot van 109 g/km hoeft een motor met 30 pk minder zich al niet echt te schamen.
Een kleine variabele turbo moet een turbogat bij lage toeren zien te voorkomen. Een groot exemplaar met vaste geometrie zorgt dat er daarna stevig door wordt gebeukt. Het koppel van 350 Nm is vanaf 1.500 tpm tot hoog in het bereik beschikbaar. Toch merken we dat er op onze heuvelachtige testroute aardig wat geschakeld moet worden. Vooral bij gematigd tempo, bergop achter een vrachtwagen, blijven we de pook heen en weer tikken tussen de korte tweede en lange derde versnelling. Op zich heeft het blok kracht zat om vanaf een laag toerental op stoom te komen, maar enige responsiviteit hoef je er dan niet meer van te verwachten. Op de wat aparte bakverhoudingen na is het een fijne aandrijflijn die mooi aansluit bij het rijkarakter van de Astra: vermakelijk en onverzettelijk.
Het lagere gewicht en de nieuw ontwikkelde ophanging zorgen voor veel kwieker stuurgedrag dan je zou verwachten. Vervolgens rondt de motor de bochten gepast af met een smeuïge dreun in je rug. Een sportknop zorgt voor een gevoeliger gaspedaal en iets zwaardere besturing. Het stevige, gebalanceerde onderstel wordt gelukkig niet nog harder. De motor laat zich in de verte horen bij het meer begeesterde werk, maar eenmaal op snelheid overheerst rust en stilte.
Nu weten wij ook wel dat deze biturbodiesel een van de minder verkochte varianten van de Astra Sports Tourer zal zijn. Andere opties zijn de CDTI’s met enkele turbo (110 of 136 pk). Ook zijn er drie benzines: een 1.0 driecilinder turbo met 105 pk (en 99 g/km CO2, vanaf 22.295 euro), een 1.4 turbo met 150 pk of een 1.6 turbo met 200 pk. De 1.4 reden we eerder in de hatchback, waar ie ons niet helemaal de thrills wist te geven waar we op hoopten.
Gelukkig kun je je gram bij de Astra Sports Tourer diesel ook op andere manieren halen. Bijvoorbeeld met allerlei boeiende technologie, van adaptieve cruisecontrol tot rijstrookherkenning met stuurcorrectie en van de OnStar-servicedienst tot intelligente led-koplampen. Al vonden we die laatste, toen we ze eerder eens probeerden, niet altijd even intelligent. Bestel je die niet, dan zouden we niet weten waarom je spijt zou krijgen van je Astra Sports Tourer diesel.
Reacties