Opel Grandland GSe review: Voegt die nieuwe badge ook echt wat toe?

Als je vroeger niet overging naar de volgende klas en het schooljaar opnieuw moest doen, maar met een andere leraar, kon je in theorie hetzelfde werkstuk bijpunten en nog een keer inleveren. Nee hoor, hebben we nooit gedaan. Heel even overwogen we het met deze test van de ‘nieuwe’ Opel Grandland GSe, maar we nemen het risico toch maar niet. Jij zou het meteen doorhebben, toch?

Opel zelf lijkt het trucje wel te hebben toegepast. Hun herboren performance-letters GSe sieren voortaan de Grandland met de sterkste aandrijflijn, dus waarom die niet meteen als gloedjenieuw presenteren? Zwart dakje, verse wielen, diffusertje, wat vlotte logo’s en klaar. Wie heeft nou in de smiezen dat die aandrijflijn met 1.6 turboviercilinder en twee elektromotoren, samen goed voor 300 pk, voorheen ook al te krijgen was?

Is dat echt alles dat Opel aan de Grandland heeft gedaan?

Oké, flauw, zo simpel is het ook weer niet gegaan. Met de GSe-badge komt wel degelijk een bepaalde verwachting en verantwoordelijkheid qua prestaties, en dus keek Opel eens met een serieuze frons naar het onderstel van de Grandland.

Net als de Astra GSe kreeg hij stijvere veren en Koni-dempers met FSD-technologie (Frequency Selective Damping), en de besturing werd aangescherpt voor de sportievere types. Die kunnen het nu zelfs extra bont maken en de motorkap van hun supercrossover in stoer contrasterend zwart bestellen. Je ziet jezelf al glunderend complimenten oogsten bij de buurtbarbecue.

Deze SUV houdt van snelheid

Rijden met de Grandland GSe voelt ergens een beetje ongepast. 300 pk in dit soort auto’s, het blijft toch wat vreemd. Deze familiebak is de baas van de inhaalacties en reageert gretig op je voet dankzij de elektroassistentie. Hij is natuurlijk ook weer niet enorm groot, z’n naam ten spijt, dus hij voelt als geheel behoorlijk kwiek aan en het nieuwe onderstel houdt zijn zwaarlijvigheid (1,8 ton) aardig onder controle.

Ondertussen biedt het stuur nog best wat tegenwicht en ben je als je niet uitkijkt zo van rotonde naar rotonde aan het jagen. Wanneer je de viercilinder aan het werk zet, is hij ietwat lawaaiig, maar daar durven we niet meer over te klagen – straks schrappen ze alle benzinemotoren. Oh ja.

Vol-elektrisch rijden gaat de Grandland ook al goed af. Een kilometertje of 45 moet je in de praktijk prima kunnen redden (de fabrieksopgave zegt 66 kilometer), zolang je niet steeds per se z’n e-topsnelheid van 135 km/u wilt aantikken.

De cabine van de Grandland GSe is herkenbaar

In het interieur treffen we een Stellantis-potpourri – Peugeot-pook, DS-knop voor de rijmodi – en een vrij klein scherm met dikke randen waaraan mede valt te zien dat dit geen model van de allernieuwste generatie is. De harde maar ergonomisch verantwoorde stoelen zijn deels bekleed met alcantara en achterin is de ruimte in orde, al is de bankzitting vrij sterk naar achter gekanteld.

Eindoordeel van de Opel Grandland GSe

We vinden ’m sympathiek, die Opel Grandland GSe, maar zoals onze leraar vroeger zou hebben gezegd als we dat oude werkstuk hadden hergebruikt: we maken ons wel een beetje zorgen om z’n kansen in de toekomst.

Net als alle andere auto’s wordt ie er niet goedkoper op, want je mag voor de opper-Grandland inmiddels minstens 56 mille afrekenen. Voor dat geld is er veel ander moois te krijgen; ook auto’s met een moderner voorkomen en frissere tech. Maar trek het je niet aan hoor, Grandland GSe. Ook jij bent bijzonder.

Specificaties van de Opel Grandland GSe (2023)