Autotest: Opel Insignia 2.8 V6 Turbo 4×4 automaat

We zeiden het eerder: de Insignia is de beste Opel ooit. Maar of de (voorlopige) topper, de V6, ook de beste top-Opel ooit is?

 

Je moet het Opel nageven: in een tijd als deze een nieuwe auto neerzetten die je met enig recht een hit kunt noemen, dat is een prestatie van formaat. Het moet een gekke gewaarwoording voor de jongens en meisjes uit Rüsselsheim zijn; overal om je heen dondert de boel in elkaar, je moederconcern is doodziek, zwak en misselijk, en wordt overgenomen door een paar Italianen die je een paar jaar eerder nog miljarden hebben gekost, de complete concurrentie klaagt, niet één uitzondering daargelaten, steen en been. En jij? Jij moet drie extra ploegendiensten gaan draaien omdat je je nieuwe auto werkelijk niet aangesleept krijgt. En het is niet eens een hip, klein autootje, nee: het is een grote zakenauto die in Nederland minimaal 26.995 euro moet kosten. It’s a mad, mad world…

 

Het moet gezegd: het is nog terecht ook. De Insignia is met enige afstand de beste auto die ze bij Opel ooit in elkaar geschroefd hebben. We hebben al eerder ons medelijden met Jeremy Clarkson uitgesproken; zelfs voor de meest fervente Opel-hater die het noordelijk halfrond rijk is, wordt het een hele kluif iets op de Insignia tegen te hebben. Hij zal wel iets vinden, noblesse oblige, maar zo makkelijk als het hem in het verleden ge-maakt is, is het niet meer.

 

We keken dan ook nogal uit naar het weekje Insignia V6-rijden dat ons in het vooruitzicht was gesteld. Tot aan de nok toe volgeladen met echt ál het innovatieve lekkers dat Opel voor de Insignia bedacht heeft, en dan met een heerlijk smoothe, 260-pk sterke V6 én vierwielaandrijving: feest! Nou, not. O, heerlijke auto hoor, pure verwennerij, al is Opel onbegrijpelijkerwijs vergeten één ding te monteren: een fatsoenlijke besturing.

 

Het is duidelijk een soort van mode aan het worden: op de een of andere manier schijnt het tegenwoordig verboden te zijn een stuurinrichting op de markt te brengen waarbij enige krachtinspanning, al is het nog zo weinig, nodig is om het stuur rond te draaien. We kunnen ellenlange lijsten maken van auto’s die aan het euvel lijden, maar geen merk maakt het zo bont als Opel. Je zou met je wimpers kunnen sturen. En nee, Opel, dat Is Niet Fijn! Dat is waardeloos! Zeker met 260 pk wil je graag een beetje voelen wat er gebeurt, wil je enigszins op de hoogte blijven van de gang van zaken op asfalthoogte. Dat is toch niet zo gek?

 

Het hoeft echt geen Lambo-achtige krachttoer te zijn, sturen, alsjeblieft niet. Maar íéts voelen, kan dat geregeld worden? Het hoeft ook helemaal niet zo ingewikkeld te zijn: jullie hebben zelf al in een menuutje een Sportstand voor de besturing gestopt. Maar die zuigt, en de Normaal-stand is helemaal een aanfluiting. Snel over doen. En laten we niet merken dat het bij de aanstormende OPC-versie niet beter is. Pas op hoor!