Opel Mokka 1.4T 4×4 Edition

Terwijl de autoverkoop Europawijd in het slop zit, is er één type auto dat plusjes noteert: de kleine crossover-SUV. Laat Opel nu net zoiets op de weg gezet hebben.

Als het door de kwakkelende economie een beetje prijzig wordt om elke dag sloten aan Arabica weg te werken, dan ga je niet ineens water drinken; je stapt – met tegenzin, maar goed – over op oploskoffie. En als het onbetaalbaar wordt om je Kia Sorento na elk kort ritje weer vol te moeten gooien, dan stap je niet in een normale auto; je neemt een kleinere SUV.

Dat moeten ook de jongens en meisjes van Opel geweten hebben toen ze besloten om deze compacte knoeperd te ontwerpen; waarschijnlijk bedachten ze er eenzelfde vergelijking bij toen ze met de typeaanduiding op de proppen kwamen. Hoe lollig hij er ook uitziet, wij hebben zo onze twijfels of het een goed idee is om een auto een naam mee te geven die je steeds weer de smaak van een vieze taart in je mond bezorgt. Dat ie in het koffiebruin met crème­kleurig interieur best sjiek oogt, helpt dan ook niet meer (je merkt, deze redacteur houdt niet van koffie).

Ach, het is maar een naam, en nog een nietszeggende ook. We kiezen ervoor om deze selectief te negeren en gaan gewoon onbevangen een eindje sturen met de nieuwe kleine Opel. Al kauwen we daarbij als bezetenen op kauwgom.

Een bizar feitje: voordat ie goed en wel op de markt was gebracht, noteerde Opel al 40.000 orders voor de Mokka. Dat zijn 40.000 mensen die hun spaargeld op tafel legden, dan wel de bank lief aankeken, voor een auto die ze nog niet eens van dichtbij hadden gezien. Dan mogen we wel stellen dat je als autofabrikant de juiste snaar bij het publiek hebt weten te raken. Rare naam of niet.

Is de Mokka simpelweg een opgehoogde Corsa? Nee, dat is ie niet. Hij staat op een nieuw platform, maar wel één dat volop gebruik maakt van onderdelen van bestaande modellen: de ophanging van een Zafira, de wiellagers van een Meriva, de remmen van een Astra. De achteras werd geheel nieuw ontwikkeld; het optionele 4WD-systeem van de Mokka weegt slechts 65 kilo. De motoren zijn oude bekenden, maar de komende jaren heeft Opel grootse plannen op dat gebied. Dat moet ook wel, willen ze ooit enigszins ontkomen aan al die vermaledijde CO2-strafbelastingen.

Nu zitten we in een Mokka met een 1.4 turbomotor met 140 pk, handgeschakelde zesbak en vierwielaandrijving. Dat is ruim voldoende om zo’n gebakje vlot vooruit te duwen, al levert deze 1.4 z’n kracht wel weer op de typische afstandelijke, onpersoonlijke manier die veel kleine Opel-motoren kenmerkt. Het gaat allemaal iets te soft en soepeltjes, en de acceleratie is zo geleidelijk dat je nauwelijks door hebt dat ie überhaupt plaatsvindt. Al te veel scherpte kunnen we de Mokka ook op het gebied van onderstel en besturing niet toedichten. Dat is wat ons betreft geen ramp in zo’n type auto, waarmee je over het algemeen toch niet voor je plezier een serie rotondes zult opzoeken. Sterker nog: we zouden er met de Mokka liever over- dan omheen denderen.

Aan de Duitse Noordzeekust vinden we weinig springrotondes, maar wel een verlaten strand. Dat is veel beter. Vooral omdat de Mokka 4×4 in de basis voorwielaandrijving heeft, en er dus alleen krachten richting de achterwielen gaan als dat noodzakelijk is.

Dat gaan we maar eens proberen: we zetten het esp uit en glibberen naar hartenlust over het natte zand. Van links naar rechts zwierend, proberen we de techniek uit z’n tent te lokken, en dat lukt in een oogwenk: zodra de voorwielen grip verliezen, voelen we een duw van achter komen. Dit is leuk spelen, maar wanneer we bruusk met de handrem aan de gang gaan, blijkt dat het esp van de Mokka niet helemaal is uit te schakelen: heel af en toe lijkt hij het beter te weten en remt ie stiekem links of rechts een wieltje af om ons het vege lijf te redden.

'Voordat ie goed en wel op de markt was gebracht, noteerde Opel al 40.000 orders voor de Mokka. Ze hebben de juiste snaar weten te raken'

Onnozele TopGear-fratsen, zeg je? Niks ervan. Wanneer we naast een collega plaatsnemen die ons tijdens een enthousiaste strandsessie door het gehele interieur heen kegelt, kunnen we optimaal ervaren hoe het gesteld is met de ruimte in de Mokka. Vier volwassenen kunnen gemakkelijk comfortabel zitten, en de bagageruimte is alleraardigst. Bedenk daarbij dat zo’n compacte auto nog eens een stuk ruimer aanvoelt wanneer je ‘m hoger maakt – de Koningin der Nederlanden zou hier zelfs haar vreemdste hoofddeksels niet stoten. Goed, dan krijg je wel dat de carrosserie nogal wat overhelt in de bochten en op snelheid behoorlijk wat wind vangt (met bijbehorende herrie tot gevolg), maar daar is het een SUV-achtige voor.

Als we uitgespeeld zijn en weer normaal op de stoelen plaatsnemen, blijken deze bijzonder prettig te zitten. Met dank aan de Duitse vereniging voor het behoud van ruggengraten, of zoiets. Het dashboard is kenmerkend voor het moderne Opel: mooi en fris, strak gelijnd, met flink wat knoppen die je even moet leren kennen voor je er mee om kunt gaan. De Mokka heeft standaard een 230 Volt-aansluiting aan boord voor de echte middle-of-nowhere-avonturiers die hun elektrische kookstel niet thuis durven te laten. Ook is er een stel heuvelhulpjes die je de hellingproef en remmen tijdens een afdaling uit handen nemen, en kan de auto uitgerust worden met de bekende batterij aan veiligheidssystemen: verkeersbordenherkenning, een rijbaanassistent, adaptieve koplampen, parkeerhulp, botsdetectie (die je met een knopje op het stuur in of uit kunt schakelen) en een achteruitrijdcamera. Sowieso doen: een verwarmd stuur. Altijd prettig.

De Mokka laat vooral z’n tandjes zien aan de Nissan Juke en Qashqai, Mitsubishi ASX en Skoda Yeti. Hij brengt daartoe voorlopig drie motoren mee: naast de door ons gereden 1.4 turbo zijn er ook een atmosferische 1.6 benzine en een (fijne maar erg lawaaiige) 1.7 CDTI-diesel. Hiermee maakt Opel een aardige entree in dit nog relatief jonge segment, maar een nieuwe standaard wordt er vooralsnog niet gezet.

Opel Mokka 1.4T 4x4 Edition

11/20

Cijfers

0-100 km/u: 9,9 s

Top: 190 km/u

Verbruik: 6,4 l/100 km

Motor: 1.364 cc, viercilinder turbo benzine

Aandrijving: vierwiel

Vermogen: 140 pk

Koppel: 200 Nm

Gewicht: 1.350 kg

CO2: 149 g/km



Prijs

NL € 29.095

BE € 22.290 (Enjoy)



Vonnis

Een leuke verschijning. Hij is ruim en praktisch, maar weet nergens echt in uit te blinken. Wellicht kan ie straks met nieuwe motoren de juiste snaar raken