Polestar 3 (prototype) review: Is de SUV van Polestar het wachten waard?

Het is een bijzonder populair cliché dat voor velen heel herkenbaar zal zijn (anders was het ook geen cliché…): je bent uren op een bus aan het wachten en dan komen er opeens twee tegelijk. En dat is precies wat er nu bij Polestar aan de hand is. Het voelt als decennia geleden dat de Polestar 2 kwam, en het lijkt hele eeuwen terug dat die fraaie plug-in hybride sportcoupé (de 1, natuurlijk) verscheen. En nu staan er ineens meerdere nieuwe Polestar-modellen op het punt om los te breken.

Allereerst is het de beurt aan de Polestar 3. Deze bus verstopte zich nog even in een zijstraat vóór de halte, zodat we maar naar Zweden zijn gegaan om als eerste alvast een paar vlotte rondjes te kunnen doen. Hij heeft nog de stickers en afgeplakte kleine dingetjes die horen bij een prototype (wat er in dit geval op neerkomt dat als er iets is dat we niet leuk of goed vinden, ze tenminste kunnen doen alsof ze daar nog druk mee bezig zijn), maar ga er maar van uit: dit is hem gewoon. Ziet er goed uit, toch?

We rijden met de Polestar-SUV op het testterrein van Volvo

Een bus zul je niet zien driften over de nagemaakte plattelandsweggetjes op Hällered, het testterrein van Volvo, en dat zou een forse elektrische SUV eigenlijk ook niet moeten doen. Maar Roger Wallgren, de man die bij Polestar aan het hoofd staat van de ‘voertuigdynamica’, smijt het ding even luchtig als roekeloos in het rond, en wij zijn maar wat blij om dat voorbeeld te volgen.

Daarna pakt hij op ongeveer dezelfde manier een offroad-route, stuitert over modderhopen, dendert door kuilen en rost tegen een helling van 60 graden op. De les die we hieruit hebben kunnen leren: jouw nieuwe Polestar 3 zal met speels gemak een trap af rijden als jij toevallig even te lui bent om eromheen te sturen. Altijd nuttig om te weten.

De Polestar 3 heeft van alle segmenten wel wat

Het is zonder meer een SUV, dit. Al doet hij zijn uiterste best om dat te verstoppen achter design en andere dingen. Hij heeft ergens in de verte de air van een stationwagen; hij oogt vrij lang en laag en zijn carrosserie eindigt in een slanke hatchback-achterkant, al staat hij wel degelijk vrij hoog op z’n pootjes. Daarnaast is hij bescheiden en minimalistisch vormgegeven, zeker als je hem vergelijkt met enkele andere aanbiedingen in premiumsegment van de markt, waar nogal eens wat bling tegen auto’s wordt aangegooid om te kijken wat er blijft plakken.

Dit ontwerp is strak, de grootte van de auto is goed ingeschat en vervolgens doeltreffend vermomd. Er zijn leuke aerodynamische trucs toegepast aan de voor- en achterkant (vooral die neusvleugel) en de hoogte van de kofferklep is lager dan je verwacht, omdat het dak zo coupéachtig afloopt.

De Polestar 3 deelt al zijn onderliggende techniek met de Volvo EX90, al is hij wel 50 millimeter korter, 162 millimeter lager en 111 millimeter breder dan het SUV-vlaggenschip van het merk aan de andere kant van Göteborg. Polestar is er echter nogal op gebrand om te vertellen wat er aan de 3 juist allemaal níét Volvo is.

Wat is er allemaal niet-Volvo aan de Polestar?

Er is veel chic duurzaam spul in het interieur om de milieuboodschap er maar goed in te hameren. Je kunt echter ook gewoon leer krijgen – het lukte het merk niet een geschikte, even fraaie vervanger te vinden met een lagere CO₂-hoefafdruk – maar dan gaat het wel om de verpakking van diervriendelijk gehouden vee dat ooit een naam en een aangenaam karakter had. (De vrije-uitloopolifant in de kamer is natuurlijk de vraag waarom iemand die in duurzaamheid is geïnteresseerd een SUV van 2,6 ton zou willen rijden, maar we waarderen de inspanning.)

Het infotainmentscherm meet 14,5 inch, is in portretstand gemonteerd en werd geheel herzien door een bijzonder trendy Spaans heerschap en zijn team. Het is veel beter dan het spul waarmee Volvo op de proppen is gekomen. Stevige iconen, goed doordachte menu’s en een set-up die veel gemakkelijker te gebruiken is onder het rijden.

Alles werkt nog steeds op Google-basis, wat absoluut z’n voordelen heeft (zoals de stemherkenning, die wonderbaarlijk goed werkt), maar we hebben natuurlijk een langere rit nodig om uit te maken of we er echt aan toe zijn om afscheid te nemen van alle knopjes. Het is tot nu toe nog geen fabrikant gelukt er een andere uitstraling aan te geven dan ‘wel een beetje kaal, zo’.

Het vermogen van de sterkste Polestar 3

Vaak ben je (wij wel, tenminste) geneigd om een beetje weg te doezelen als tijdens een persbriefing over een familieauto het woord ‘sportief’ wat al te vaak langskomt – ook alweer zo’n enorm cliché. Maar de Polestar 3 kan de daad in ieder geval wel bij het zo vaak misbruikte woord voegen. Hij heeft 489 pk en 840 Nm als je voor deze Long Range Dual Motor gaat, en zelfs 519 pk en 910 Nm als je de 6.600 euro duurdere uitvoering met Performance Pack kiest.

Een sprint naar 100 km/u is geschiedenis in 5,0 seconden, de snellere versie haalt daar nog eens 0,3 seconde af. De acceleratie geschiedt heel lineair en weloverwogen – hier geen ‘woest naar grip krabbelende voorwielen en dan in één keer zoef’-taferelen. De krachten worden indien nodig naar alle vier de wielen gestuurd, of dat nu uit grip- of uit wegliggingsoverwegingen is.

Hoe rijdt de Polestar 3?

Het weggedrag is trouwens heel direct, wat de auto een wendbaar gevoel geeft, maar ook de gewenste stabiliteit op hogere snelheden is volop aanwezig. De luchtvering en actieve dempers zijn een primeur voor het merk en beide zijn goed in de auto geïntegreerd. Het wordt je vrij gemakkelijk gemaakt om te vergeten dat er dus maar liefst 2,6 ton aan auto om je heen zit; het gewicht wordt keurig onder controle gehouden en van overhellen in bochten is nauwelijks sprake.

Dit alles natuurlijk enerzijds door die fancy ophanging, maar ook doordat het zwaartepunt van de 3 laag ligt, zoals bij elke EV – omdat de zwaarlijvige, 111 kWh grote accu onder de vloer van de auto zit. Het Perfor-mance Pack voegt nog enkele kleine wijzigingen aan de hard- en software toe, net als wat extra power, goudkleurige gordels en fraai 22-inch lichtmetaal. Op de Polestar 2 hadden we eigenlijk nooit het idee dat we het (op die auto ongeveer even dure) Performance Pack nou echt moesten hebben. Hier ook niet.

De actieradius en het opladen van de 3

Dankzij dat enorme accupakket en een slimme versnelling die de motor van de wielen loskoppelt, kun je met de 3 volgens WLTP wel 610 kilometer ver komen. Met het Performance Pack lever je daar bijna 50 kilometer op in. Bij een gewone lader druppelt de stroom er met 11 kW in, maar vind een fatsoenlijke snellader en het kan ook met 250 kW.

En dat wil je, als je zoveel energie in je auto moet pompen – anders voelt het als wachten op de bus. Met die 11-kW lader ben je vanaf leeg een uur of elf bezig de boel weer vol te krijgen, terwijl zo’n dik 250-kW geval je binnen een half uur weer van 20 naar 80 procent brengt. Maar vooruit: thuiskomen, lader aansluiten en een nachtje slapen, en je kunt er ’s ochtends gewoon weer vol tegenaan.

Is de Polestar 3 het wachten waard?

Goed, met een EV is het dus niet veel anders dan met het OV: wachten moet je af en toe sowieso. Het is dus maar goed dat je op de halte een beetje hebt kunnen oefenen. De Polestar 3 lijkt in alle opzichten het wachten waard te zijn geweest.

Specificaties van de Polestar 3 Long Range Dual Motor (2024)

Power
489 pk/360 kW, 840 Nm
Accu
111 kWh
Aandrijving
vier wielen, traploos
Acceleratie
0-100 km/u in 5,0 s
Topsnelheid
210 km/u
Verbruik
18,2 kWh/100 km
Actieradius
610 km
Laadtijd
26 min. bij 250 kW (20-80%)
Afmetingen
4.900 x 1.968 x 1.627 mm (l x b x h)
Wielbasis
2.985 mm
Gewicht
2.584 kg
Bagage
484 l
Prijs
€ 88.600 (NL)
€ 85.500 (B)
Voor
Tof uiterlijk, prachtig interieur, veel fraaie kleine details, waar je ook kijkt
Tegen
Heeft de wereld nou echt nóg een grote, zware elektrische SUV nodig?