Autotest: Range Rover Overfinch

Jeremy C. was lyrisch over, wat hij noemde, ‘de beste optie ooit’. Deze Range Rover heeft namelijk een wapenkast. Volgens ons schiet deze auto zijn doel echter voorbij.

 

Overfinch heeft al heel wat op zijn kerfstok. Zo hebben ze Range Rovers opgepept door er een Corvette-motor in te hangen. Geen gekke gedachte. Voor hun jongste wapenfeit (altijd leuk, een woordspeling) hebben ze een nieuwe Range Rover motorisch gelaten voor wat ie was. Ach, die 5,0-liter turbo-V8 is ook wel voldoende, lijkt ons. De dubbele uitlaat is wel leuk. De grote verandering zit in het interieur. Dat is namelijk in coöperatie met de wapensmeden van Holland & Holland in de kladden genomen.

 

Wat heet: overal waar je kijkt, zie je dikke tapijten en hoogglanzend, gepolitoerd walnotenhout. De achterbank maakte plaats voor twee separate fauteuils, gescheiden door een houten console met daarin kristallen glaswerk, op hun plaats gehouden door met fluweel beklede houders. Een ijskastje voor twee champagneflessen ontbreekt niet. De leren bekleding van onze testauto was olijfgroen, afgezet met een bordeauxrode bies. Dat oogde een stuk voornamer dan de beige koeienhuid in de auto op de foto’s. In feite rijd je rond in een 2,5 ton zware antiekwinkel.

 

Het glaswerk alleen is al dik 1.300 euro waard. Je wordt er nerveus van als je al dat geweld van de turbo-V8 aanspreekt. De TDV8, die ook leverbaar is, is sterk genoeg om de flessen Bollinger tegen het dashboard te torpederen. Het rijgedrag komt overeen met dat van een standaard-Range Rover, maar dan wel een heel volle Range Rover. De middenconsole weegt achttien kilo, de betimmering van de kofferbak hebben we maar niet eens gewogen.

 

Achterin zit namelijk een wapenkast, met daaromheen wat laden om meer glazen en je munitie in op te bergen. In wezen kun je je dus moed indrinken voor de jachtpartij, wat konijnen schieten, en daarna met een lekker glaasje bubbelwijn proosten op de goede afloop. Noch Overfinch, noch de redactie van TopGear vindt dat een goede combinatie. Als je meer ruimte nodig hebt, kan het meubilair uit de bagageruimte worden verwijderd, maar dan doe je het concept ernstig geweld aan. Er blijft dan namelijk niets meer over dan een standaard-Range Rover waar je een ton teveel voor hebt betaald.

 

Wie in ‘s hemelsnaam zou een auto als deze kopen? Het moge duidelijk zijn dat de adel zich hierin niet laat zien. Die kiest namelijk voor een gebutste Defender met afwasbare, rubberen vloermatten. De Overfinch heeft duur, boterzacht tapijt op de vloer. Je wilt toch geen hoogpolig tapijt in je bagageruimte?

 

Dit is een auto voor Amerikanen. Het resultaat mag dan kitsch zijn, vakmanschap blijkt er wel uit. Hier is enorm veel tijd in gestopt, waarschijnlijk honderden uren om het leer en hout precies de goede uitstraling te geven. Zo bezien is de auto zijn meerprijs wel waard.

 

Daarbij komt dat er 100 van worden gemaakt. Hoewel je op je vingers kunt natellen dat het gros ergens aan de andere kant van de oceaan bij een of andere filmpief in de garage verdwijnt, rijd je er dus niet zo exclusief bij als je hoopte.