Autotest: Renault Kangoo ZE

Wacht even – een bestelauto? Bij TopGear? Jawel, want dit is een bijzondere: een elektrische.

 

Iedereen, nou ja, veel mensen, hebben de mond vol over elektrische auto’s, kortweg EV’s (Electric Vehicle, wen maar aan de afkorting, je gaat ‘m, leuk of niet, veel meer onder ogen krijgen). Schoon, zuinig, stil – je zou er tranen van in je ogen krijgen.

 

Natuurlijk is de werkelijkheid wat weerbarstiger. Dat schone is al zeer relatief. Je kent het verhaal: stroom moet ook ergens vandaan komen, veelal uit kolencentrales die de CO2 er niet met grammen maar met tonnen tegelijk uitgooien. Zo heeft Renault berekend dat als je dat meetelt, een EV op een uitstoot van 62 gram per kilometer komt. Let wel, op gemiddeld Europees niveau; in Nederland houden we niet van kerncentrales, zodat de uitstoot hier zelfs op 72 g/km komt. Schoon? Ach, het scheelt allemaal, maar een VW Polo BlueMotion doet 87 g/km en is wél een normale auto.

 

Want het belangrijkste probleem is en blijft natuurlijk: je komt niet ver. De meeste EV’s hebben een actieradius van zo’n 160 kilometer. Nou word je door liefhebbers natuurlijk links en rechts doodgegooid met statistieken die vertellen dat de gemiddelde forens ook niet meer nodig heeft, maar wat als die forens ‘s avonds eens gezellig naar een etentje of concert wil dat zich toevallig in een andere stad afspeelt? Dat kan hij dus vergeten; hij komt er misschien nog wel, maar de terugweg haalt onze forens nooit. Hoe je het ook wendt of keert: daar heb je in deze tijd van semi-ongebreidelde mobiliteit dus geen auto voor. Leuk dus, zo’n EV, maar voor mensen met een sociaal leven een doodgeboren kindje.

 

Wat niet wil zeggen dat een zinvol bestaan voor een EV ondenkbaar is. Neem nou distributie – spulletjes van a naar b brengen. Zeker in een stedelijke omgeving (en al helemaal in één stad) ben je een heel knappe als je het voor elkaar krijgt op één dag 160 kilometer af te leggen.

 

Maar wat heb je aan een Mitsubishi i-MiEV of Nissan Leaf als je pakjes/brood/bloemen moet rondbezorgen? Niets. Tada: Renault Kangoo Express ZE! Vol-elektrisch en een laadruimte van drie kuub waar je 650 kilo zooi in kunt mikken, voor een brutoprijs van twintig mille! Ei van Columbus.

 

De Kangoo rijdt nog prima ook. Zacht zoemend zoeft hij voort, z’n koppel van 226 Nm is gelijk aan dat van een stevige diesel dus om punch zit je zelden verlegen. De aangepaste meters en boordcomputer houden je keurig op de hoogte van wat je verbruikt, wat je terugwint (door gas los te laten) en hoe ver je nog door kunt, en voor de rest is het een totaal normale auto. Hij stuurt normaal, accelereert dankzij de automatische versnellingsbak normaal, remt normaal, zit normaal – binnen een kwartier weet je niet beter meer.

 

Het enige waar je wellicht aan moet wennen, is het gebrek aan geluid (en de impact die dat op fietsers/voetgangers heeft) en het feit dat ie sterker op de motor afremt dan je gewend bent. Dat laatste is expres gedaan, ook met het oog op de eventueel zwaardere belading. Voor de rest: heel normaal. Maar dan schoon (…). En stil. En zuinig. Je zou er tranen van in je ogen krijgen. Pakjesbezorgers, bakkersknechten en bloemenzeulers van Nederland, wen er maar aan: binnenkort is dit jullie auto. En dat is helemaal niet erg.