Een rallylegende als dagelijks vervoermiddel, dat lijkt niet handig; maar als je in een bos woont…
Ik heb dus een Jaguar E-type. Dat vind ik niet iets om me voor te schamen, ondanks dat je ‘m misschien associeert met snorren en platte petten. Ook ben ik de trotse bezitter van een 1933 BSA Light Six met Mulliner-carrosserie. Het is een van de waarschijnlijk nog twee resterende exemplaren. Ooit had ik ook een panamahoed, tot mijn dochter erop ging zitten, en ik rijd regelmatig op mijn Sunbeam Model 2 motorfiets uit 1927. Dit vertel ik je alleen maar om je duidelijk te maken dat ik zowel van klassieke auto’s houd, als van motorfietsen. Dat simpele feit vind ik dan weer belangrijk om te laten zien dat de kracht van de Mitsubishi Lancer Evolution VI in Tommi Mäkinen-trim tijdloos is, en dat deze auto losstaat van merkvoorkeuren die vrijwel alle autoliefhebbers nu eenmaal hebben.
Schrijven over de Evo in een artikel over klassieke auto’s is ongeveer hetzelfde als het plaatsen van pornofoto’s in een magazine over vissen. Daarbij zijn er maar weinig klassiekerliefhebbers die zouden toegeven een zwak te hebben voor de Evo. En toch heeft ie karakter. In deze kleurstelling – rood met strepen – lijkt ie niet zozeer op de Staffordshire-terriër die je zou verwachten, maar meer op een goedmoedige labrador of schapendoes. Dat zijn niet de mooiste honden, maar ze zijn wel slim en sterk en je kunt ze van alles leren.
De witte 17 inch Enkei-velgen verwijzen naar een succesvol verleden in de rallysport en niet ten onrechte. Mäkinen won vanaf 1996 vier achtereenvolgende titels in het WRC en dat deed hij dus in de echte rallyversie van deze auto.
Hij klinkt heel anders dan het rauwe boxergeluid van z’n aartsrivaal uit die tijd, de Subaru Impreza. De viercilinder van de Evo VI produceert een bijna muzikaal geluid, een heerlijk doelmatig, enigszins dreigend gejank. Het interieur is eigenlijk volmaakt onbelangrijk, maar vooruit: het bestaat uit een berg goedkoop plastic, met in het midden twee Recaro’s. Meer had ik ook niet verwacht, want het kale interieur is een belangrijk onderdeel van de hele rallybeleving.
Je hebt dan wel airco, maar als eigenaar van een Evo VI wil je minstens het gevoel hebben dat je achter het stuur zit van de auto van de maestro zelf, terwijl die zelf tussen twee klassementsproeven aan de thee zit. Wat mij betreft is het geen schande om deze auto leuk te vinden. Hij beschikt over een turbolader van titanium, omdat die sneller op toeren komt, met alle herrie die je je maar wensen kunt. Eenmaal op toeren kan de pret beginnen en komt er aan de grip bijna geen einde. Dit apparaat wil dat je ‘m er ongenadig van langs geeft. Doe je dat goed, dan is je beloning een uitermate stug, maar ook toegankelijk weggedrag waarmee zelfs de grootste nitwit kan doen alsof hij een ervaren coureur is.
Dit exemplaar is nog eens extra bijzonder. En zeldzaam, want met 3.000 kilometer op de teller is ie nauwelijks gebruikt. Desondanks kan ik me niet beheersen om waar mogelijk vol gas te geven en zo laat mogelijk te remmen, wat gepaard gaat met de nodige vreugdekreten. Ik weet dat ik op tv soms als een idioot rijd, maar als de camera’s niet draaien, ben ik heel voorzichtig met andermans bezit. Die voorzichtigheid was ik in dit geval echter snel vergeten. Ik had graag de banden volledig opgereden en de turbo over zijn toeren gejaagd.
De rapportcijfers van de Evo VI zijn trouwens niet eens zo bijzonder: de 2,0-liter viercilinder levert een vermogen van 280 pk en de sprint van 0 naar 100 km/u duurt 4,4 seconden. Alles bij elkaar is rijden in de Lancer Evo VI een verslavende bezigheid. Om een standaard Evo VI om te toveren tot deze Mäkinen Edition monteerde Mitsubishi een snelle turbo, een andere voorbumper, kuipstoelen, witte velgen, een andere stuurinrichting en een verlaagd onderstel. Dat zijn allemaal nuttige aanpassingen voor wat eigenlijk al een uitstekende auto was, maar die van een Japanse hooligan een echte klassieker maken die niet misstaat naast mijn ineens toch wel ouderwetse E-type. Ik ga nog een rondje rijden.
Mitsubishi Lancer Evo VI Tommi Mäkinen
Productie
1999-2001
2.500 exemplaren
Motor
1.997 cc
viercilinder turbo
280 pk / 370 Nm
Aandrijving
vier wielen
5v handbak
Prestaties
0-100 km/u in 4,5 s
top 241 km/u
Verbruik (gemiddeld)
12,3 l/100 km
CO2-uitstoot n.b.
Afmetingen
4.350 x 1.770 x 1.415 mm (l x b x h)
2.510 mm (wielbasis)
1.360 kg
50 l (benzine)
bagageruimte n.b.
Prijzen
ca. € 25.000 (richtprijs)
ca. € 60.000 (nieuwprijs 2001)
Reacties