Seat Leon FR 2.0 TDI 184 pk

Je kunt veel van Seat zeggen – dat ze opgewarmde VW’s met een knoflooksmaakje bouwen, dat ze bewust onder de duim gehouden worden om ‘het sportieve merk’ Audi niet te veel in de weg te zitten – maar verdraaid als ze niet af en toe ontzettend fijne auto’s op ons afvuren. Laat de rest van de wereld maar rondtuffen in Polo’s, wij kiezen zo’n kekke Ibiza, bijvoorbeeld. Liefst met een pittig benzinemotortje en een sportpakketje. De enige midi-MPV op de markt met een ietwat stoer uiterlijk en vierwielaandrijving? Dat is de Seat Altea Freetrack. En voor alles waar Cupra op staat, kun je – nee, móét je ons ’s nachts wakker maken.

Ook de vorige Leon was zo’n auto die er uitsprong. Met z’n gladgestreken uiterlijk en maffe ruitenwissers sprak ie ons veel meer aan dan andere modellen die de Volkswagen Groep in deze klasse aanbood. Hoe geslaagd z’n design was, blijkt wel uit het feit dat ie na zo veel jaren trouwe dienst en slechts beperkte faceliftmaatregelen nog altijd niet verouderd oogt. Maar wel een beetje uitgeblust, als een lingeriemodel aan het eind van een lange reeks fotosessies. Hij was er klaar mee.

Dus is er nu een nieuwe Leon, en met ‘nieuw’ bedoelen we ook echt nieuw. Hij staat op hetzelfde ingenieuze platform als de Golf VII en de verse Audi A3, wat betekent dat ie vooral ruimer en lichter geworden is. Het scheelt zo’n 90 kilo met z’n voorganger, oftewel één fastfood-vretende passagier. Hij komt er voor het eerst in z’n bestaan ook als driedeurs SC en als ST-stationwagen, maar eerst mag de traditionele vijfdeurs z’n kunstje gaan vertonen.

De Seat Leon FR ziet er weer goed uit

We waren bij de introductie van de Toledo even bang dat Seat vergeten was hoe ze een ontwerp konden laten spatten en spreken, maar met de Leon is het ze toch weer gelukt. Op de foto’s vonden we ‘m in eerste instantie wat tam, maar in het echt maakt hij meer indruk. Z’n carrosserie zit vol scherpe vouwen en geslaagde lijnen, hij staat breed op z’n wielen, en hij kijkt venijnig uit z’n koplampjes. Seats moeten temperament vertonen, en de Leon doet dat.

Motorisch loopt de keuze op dit moment uiteen van een bescheiden 1.2 TSI’tje met 86 pk tot een 140 pk sterke 1.4 TSI. Ook zijn er drie diesels. Binnen afzienbare tijd volgt er een belangrijke spaarversie, waarvan Seat belooft dat ie ‘minder dan 89 g/km’ zal uitstoten (mooi, want de grens voor 14 procent bijtelling ligt per 1 januari 2013 voor diesels op 88 g/km). Ook komt er een 1.8 TSI met 180 pk, en een extra milieu­lieve variant op aardgas.

Wanneer Seat ons uitnodigt om te gaan rijden, rennen we schaamteloos naar een knalrode Seat Leon FR, voorzien van de onvolprezen 2.0 TDI-motor. 184 pk sterk, razendsnel dus, buigzaam als een flamenco-danseres en toch zuinig als een Hollander; dit blijft een prachtig blok, in welke auto we ‘m ook proberen. Daarbij is de combinatie met de foutloos en licht schakelende zesbak simpelweg een van de betere op de markt. Gas erop.

Niet alleen de snelheid maakt indruk. De nieuwe Leon krijgt standaard een beste dosis raffinement mee. Hij is prettig stil, met nauwelijks wind- en afrolgeluiden. Ook de motor blijft netjes op de achtergrond, mits we geen te gekke inspanningen van ‘m vragen, en hinderlijk gebonk van het toch behoorlijk straffe onderstel blijft achterwege.

‘In de sportstand reageert het gaspedaal zo heftig dat je al van 0 naar 100 km/u gesprint bent als je de hik krijgt’

Het typische solide VW-gevoel is in deze Seat weer een stukje verder doorgedrongen. Het interieur is er ten opzichte van de vorige generatie met enorme sprongen op vooruit gegaan. De materialen zijn fraai, de opmaak van het dashboard lekker eenvoudig en duidelijk, en ook hier vinden we de vormgeving dik geslaagd. Het zicht naar buiten is goed, mede door de niet al te dikke a-stijlen. Het feit dat Seat wat centjes heeft willen besparen door de gordels niet in hoogte verstelbaar te maken, stoort ons niet zo. Het geheel zou hooguit iets chiquer mogen, met een paar stukjes aluminium op het dashboard en de deuren, of iets anders om de stemming van zwart, zwart, zwart te doorbreken. Zeker in het FR-topmodel.

Erg fijn is het Seat Easy Connect-systeem, dat bestaat uit een touchscreen waarop je zo’n beetje alles kunt regelen. Net als in de Golf verschijnen er allerlei drukopties zodra je vinger het scherm nadert, en versimpelt het beeld als je het met rust laat. Praten met je iPhone via Bluetooth doet de Leon zonder moeite, maar als je muziek wilt luisteren, moet je je mp3’tjes wel op de telefoon zelf selecteren.

De nieuwe Leon is erg enthousiast

Tussendoor proberen we nog even een bescheidener versie met de 105 pk sterke 1.6 TDI, wat ook een uitstekende motor is. Het zachtere onderstel is oké, want in de bochten voelt de auto – zelfs met een ‘mindere’ achteras – alsnog stijf en stevig aan. Van de lichtere en wat wollige besturing worden we niet direct enthousiast. We duiken daarom snel terug de Seat Leon FR in, waar we een ‘Mode’-knop op het dashboard hebben gevonden die de besturing en de respons van de motor aanpast. Alles op Sport zetten, heeft een steviger stuurgevoel tot gevolg (al wordt het niet veel communicatiever), en een gaspedaal dat zo heftig reageert dat je al van 0 naar 100 km/u gesprint bent als je de hik krijgt. Kijk, dát zoeken we in een Seat: vurigheid.

Zoals veel VW-producten is deze Seat Leon FR 2.0 TDI een auto die prachtig in balans is. Hij voelt niet aan als een Golf waar op bespaard is; de verfijning is er, en z’n vlottere uiterlijk bevalt ons. Seat biedt in Nederland een introductiepakket aan met automatische airco, navigatie en een hoop extra luxe voor 1.250 euro, en in 2013 valt ook deze überdiesel nog binnen de grens van 20 procent bijtelling. De Leon telt weer mee, en flink ook.

Specificaties Seat Leon FR 2.0 TDI 184 pk