Suzuki Swift Sport vs Mini Cooper

De gloednieuwe Suzuki Swift Sport en de vertrouwde Mini Cooper leveren het bewijs dat je geen dikke portemonnee of buitensporige hoeveelheden pk’s nodig hebt om lol te trappen.

 

Iedereen zal het gevoel herkennen, want we hebben het allemaal meegemaakt. Het felbegeerde roze papiertje nog maagdelijk, netjes weggestopt achter een transparant stukje plastic in een imitatieleren portefeuille die je oma voor je op de markt had gekocht toen je was geslaagd voor je rijbewijs. Eindelijk kon je los! Zelf droomde je nog van een eigen auto, maar er was altijd wel een vriend of familielid met een kleine, snelle, ongecompliceerde hatchback als een Golf of een 205 GTI, waarin je lekker kon jakkeren.

 

Tegenwoordig maak je je druk om trivialiteiten als de afwerking van het interieur, een gemakkelijke instap en de inhoud van de bagageruimte. Toen interesseerde je dat geen klap. Het enige wat ertoe deed, was het volume van de stereo-installatie. Hoe groter de boxen, hoe beter. Dat jouw overmoed met regelmaat je onervarenheid dreigde in te halen, was niet meer dan een vage notie die je onder invloed van grote hoeveelheden adrenaline met succes wist weg te stoppen in de krochten van je bewustzijn.

 

Inmiddels is het 2012 en zijn we allemaal heel verantwoordelijk en volwassen geworden. We nemen geen genoegen met een auto zonder airconditioning, abs, esp, verchroomde knopjes, parkeersensoren en uiterst lage CO2-waarden. Heel soms, bij het zien van zo’n vroege Golf GTI bijvoorbeeld, knaagt de nostalgie een beetje aan ons verantwoordelijkheidsgevoel. Dan kijk je met afgunst naar de nieuwe generatie hot hatches, zoals deze Mini Cooper en de Suzuki Swift Sport. Zouden dat soort auto’s het gevoel van vroeger kunnen oproepen?

 

De eerste paar kilometers in de Swift bevestigen dat. Gooi al je vooringenomenheid overboord en keer terug naar de basis. Hier is geen plaats voor kostbare verfijning. De Swift is een lawaaiig rakkertje dat je met groot succes van je midlifecrisis afhelpt. De Suzuki is gretig en voelt licht en lenig aan. De motor heeft het karakter van een terriër. Bij 4.000 toeren haalt ie eens diep adem en daarna laat hij niet meer los en jankt zonder haperen door tot 7.000 tpm. De Swift stuurt heel direct, neutraal en scherp. Hij is vastbesloten om zich te amuseren en spant zich in om jou net zoveel lol te bezorgen.

 

Naar de maatstaven van nu is de Suzuki eigenlijk geen echte hot hatch. Het merendeel van de auto’s in die categorie heeft een prijskaartje van ruim 30.000 euro en een vermogen van rond de 200 pk. De Swift Sport geeft daar heel netjes een derde deel korting op, met een prijs van 20.999 euro en een vermogen van 136 pk.

 

 

Om de Suzuki Swift Sport te kunnen vergelijken, zochten we een andere kleine driedeurs die minstens zoveel plezier per pk biedt: de Mini Cooper. Vergeleken met de Suzuki is de Mini Cooper een getalenteerde concurrent. De Mini neemt een schaamteloze voorsprong door zijn afkomst uit de BMW-stal. Dat staat garant voor een uiterst solide en geraffineerde afwerking, die ver verwijderd is van de nostalgische hatchbacks uit de jaren tachtig. Tegelijk bewijst de Mini dat de keuze voor een kwaliteitsmerk meer is dan alleen een logo op de motorkap en een opgeblazen prijs. In het geval van de Mini staat de keuze voor een a-merk garant voor degelijkheid en soliditeit. Dat voel je en dat zie je.

 

De vraag die we graag beantwoord willen zien, is of al die extra technologie en degelijkheid de Mini ook echt tot een betere auto maakt dan de Swift, of dat het tegenovergestelde het geval is, dat het juist de magische ongecompliceerdheid van de Swift is die het meest tot de verbeelding spreekt.

 

Aan de buitenkant zie je het verschil snel. De Swift Sport is gepimpt op een manier die al decennialang de goedkeuring van dwarsliggers en rebellen kan wegdragen. Grotere velgen, wat spoilers, sideskirts en diffusers, dubbele uitlaatpijpen en sportstoelen met rood stiksel. Dat laatste is onontbeerlijk, want iedereen weet natuurlijk dat rood stiksel op sportstoelen ervoor garant staat dat je rotondes veel sneller kunt nemen.

 

 

De proporties van de Swift zijn niet anders dan die van z’n normale broertje. Vrij hoog en vrij vierkant. Je zit daarom achter het stuur ook een beetje voorovergebogen zodat de passagiers op de achterbank nog wat ruimte overhouden. Om de kosten beperkt te houden, is gekozen voor semi-onafhankelijke wielophanging achter. Dat neemt weinig ruimte in.

 

De Mini zet al die minpunten overboord. Dit is geen opgevoerde boodschappenauto, maar van huis uit een sportief ontwerp. Je zit laag, met je benen vrijwel gestrekt achter een lage voorruit. Eigenlijk een beetje hetzelfde als in een Porsche 911. Door de keuze voor een multilink-achteras blijkt al dat er bij het ontwerp niet is gedacht vanuit kostenoverwegingen, of met het oog op de hoeveelheid ruimte voor bagage en achterpassagiers. Bij de Mini gaat het primair om de rijeigenschappen. Daardoor is van een kofferruimte nauwelijks sprake en iemand die zich verbannen weet naar de achterbank van een Mini kan beter nog voor het instappen vast een afspraak maken met zijn manueel therapeut. Anders dan de Swift is de Mini geen hatchback die oorspronkelijk is ontworpen voor massaproductie.

 

Gezien het lagere vermogen en het hogere gewicht van de Cooper zal het niet verbazen dat je in eerste instantie het gevoel krijgt dat de Mini wat aan de trage kant is, vergeleken met de Swift. De vermogensafgifte is gedoseerd en gelijkmatig. De Mini voelt weliswaar solide en degelijk aan, maar ontbeert de levendige en ongedurige nervositeit van de Swift Sport. De acceleratiecijfers verklappen het: de Mini Cooper is een fractie langzamer dan de Swift. De Suzuki sprint van 0 naar 100 in 8,7 seconden, terwijl de Mini er 9,1 seconden voor nodig heeft.

 

 

Daar staat tegenover dat de Mini er alles aan doet om je niet te irriteren. Op de snelweg snort de 1,6-liter motor zachtjes voort, terwijl die van de Swift onophoudelijk blijft jengelen. Ook is er in de Mini nauwelijks sprake van banden- of windgeruis waardoor een langere rit in de Mini uiterst ontspannen is. Zelfs na vele honderden kilometers. Het lawaai in de Swift daarentegen wordt al snel vermoeiend. De versnellingsbak van de Mini voelt ook beter aan. Soepeler, directer en zelfverzekerder. Hetzelfde geldt voor de remmen. Stevig en progressief, terwijl de remmen van de Swift af en toe wat zompig aanvoelen. Dat draagt niet bij aan een vertrouwenwekkend gevoel.

 

Op binnenwegen, tijdens het sportieve bochtenwerk, is de Mini duidelijk in het voordeel. De vooruitstrevende wielophanging en de compacte, lage afmetingen doen zich gelden. Doordat je laag bij de weg zit, word je niet zo heen en weer gegooid bij hobbels en oneffenheden als in de Swift. Daarmee is niet gezegd dat de Mini soepel veert. Door z’n geringe hoogte is de veeruitslag beperkt en daardoor vrij stug. In de Suzuki zit je hoger en hobbel je meer op en neer. De Swift veert en voelt aan zoals ie eruitziet: als een hoge, smalle auto.

 

Toch blijft er vanaf het moment dat je achter het stuur van de Swift kruipt een grijns op je gezicht staan. Niets kan tornen aan dat heerlijke nostalgische gevoel dat associaties oproept met de legendarische hot hatches uit de jaren tachtig. De besturing is neutraal en goed gebalanceerd. Dat werpt vruchten af. Er staat relatief weinig gewicht op de voorwielen, dus de voorbanden krijgen het niet zwaar te verduren. Je kan met speels gemak een bocht insturen en de achterwielen volgen als vanzelf. Het stuurgedrag is scherp en precies, maar zorgt toch voor behoud van een hoop grip. Wel word je voortdurend beziggehouden. Dit is geen auto die jou rijdt. Integendeel, jij moet steeds zelf actief de auto besturen en telkens zorgen dat je in de juiste versnelling zit om het toerenminnende motortje op te zwepen tot de prestaties waartoe het in staat is.

 

Al bij de eerste paar bochten valt het op dat de Mini, in vergelijking met de Swift, lui aanvoelt. Zelfs bij hogere toerentallen geeft de motor van de Mini de indruk dat hij iets achterhoudt. Alsof hij niet het achterste van zijn tong laat zien. Ook de besturing heeft af en toe iets kunstmatigs. De Mini lijkt zo nu en dan uit de rechte lijn te willen kruipen, om vervolgens bij een correctie een dood gevoel in het stuur te geven. We moeten eerlijkheidshalve melden dat de Cooper op winterbanden stond. Daar ligt misschien de oorzaak van het slecht te beschrijven gevoel van onnauwkeurigheid dat we bespeurden. Zodra je wat fermere signalen aan de stuurinrichting geeft, is dat gevoel helemaal weg en voel je weer duidelijk het kwaliteitsverschil tussen de twee auto’s. De Mini stuurt dan weer scherp en het doffe gevoel is direct verleden tijd.

 

 

Het chassis is onovertroffen. De balans is zo goed dat de Mini Cooper zich haast met het gaspedaal laat besturen. In bochten kan je met een juiste beheersing van het vermogen de auto tot in de finesses uittrimmen.

 

Toch biedt de Suzuki meer lol. Hij is minder geraffineerd en verfijnd, maar voelbaar sneller. Dat is te danken aan het grotere vermogen, maar ook aan het lagere gewicht van de Swift. De Mini is ruim 100 kilo zwaarder dan de Suzuki en dat is merkbaar in de prestaties. Maar dat extra gewicht heeft voordelen. In bochten merk je daar alleen positieve effecten van, maar ook in de rechte lijn voelt de Mini stabieler aan.

 

Dat extra gewicht van de Mini komt natuurlijk ergens vandaan. De bouwkwaliteit is vele malen beter. Alles voelt solide aan. De knoppen en hendels, het dashboard, de geluidisolatie en zelfs de deuren, die met een meer gezonder geluid dichtslaan. De geavanceerde technologie van de Mini vertaalt zich ook in betere verbruikscijfers. Gemiddeld 5,4 liter per 100 kilometer, tegen 6,4 liter per 100 kilometer voor de Suzuki. Beter brandstofverbruik vertaalt zich ook in betere uitstootcijfers. De Mini produceert slechts 127 gram CO2 per kilometer, de Swift 147. Het stop-startsysteem en de Valvetronic-technologie van de Mini zijn daar voor een groot deel debet aan.

 

 

We zien in deze test dus dat de Mini het op veel vlakken wint van de Suzuki. Toch is het goed om daar een kanttekening bij te maken. Ogenschijnlijk is de prijs geen reden om voor de Suzuki te kiezen, maar zoals wel vaker het geval bij Japanse auto’s, is het basismodel heel compleet uitgerust. Standaard is de Swift voorzien van Bluetooth, iPod-aansluiting, xenonverlichting en 17-inch lichtmetalen velgen. Wil je dat uitrustingsniveau ook in de Mini, dan geef je de winstmarge van je dealer een flinke impuls. Daar staat dan wel tegenover dat de Mini naar alle waarschijnlijkheid een betere inruilwaarde zal houden. De keuze is niet eenvoudig.

 

Wij hebben de Mini altijd enorm kunnen waarderen vanwege z’n kwaliteit en z’n uiterlijk. De stijl van de Mini is altijd een van z’n sterkste eigenschappen geweest. Het is een vrolijk ogende auto waar niemand aanstoot aan neemt. Onder dat guitige uiterlijk gaat wel een uiterst serieus stuk autotechniek schuil. Daar staat de invloed van BMW garant voor. Dat de Swift Sport zo dicht bij de Mini Cooper komt dat een vergelijking niet direct mank gaat, is dan ook een groot compliment aan Suzuki.

 

 

Wanneer de styling van een auto je bevalt, dan sta je daarin naar alle waarschijnlijkheid niet alleen. Heel veel mensen willen zo’n auto en zo verging het ook de Mini. In jouw straat staan er waarschijnlijk al een stuk of drie en de individualiteit heeft daaronder te lijden. Wat maakt het uit. Het gaat om de kwaliteit en die is bij de Mini boven elke twijfel verheven.

 

De Suzuki Swift Sport biedt een fris en simpel alternatief. Er zit heel wat leuks verscholen onder deze kleine carrosserie. Veel ruimte, veel vermogen en de potentie om een heleboel rijplezier te bieden. Daarnaast biedt de Swift gewoonweg veel waar voor zijn geld.

 

Wanneer we onze nostalgische bril opzetten, hebben we vaak een wat vertekend beeld van het verleden. De Suzuki Swift lijkt het meest aan te sluiten bij het geïdealiseerde beeld dat we nog hebben van de oude hot hatches van weleer. De Suzuki is echter beslist niet Spartaans uitgerust en hij beschikt over vijf sterren in de EuroNCAP. Daarin verschilt de Swift van de hot hatches uit de jaren tachtig.

 

We vonden het een plezier om de Swift Sport uit te mogen laten. Het was een onvergetelijke dag raggen over kleine weggetjes, en het bracht ons eventjes terug naar vroeger, toen rijden nog leuk en spannend was. Een compliment is op zijn plaats. De Swift Sport geeft een heleboel plezier voor relatief weinig geld.

 

Bij de Mini ligt het allemaal wat ingewikkelder. Het praktische gebruiksgemak is veel minder groot en het jeugdige gevoel dat de Swift je geeft, vind je bij de Mini niet direct terug. Wanneer je de Mini flink aanspoort, voel je direct de solide BMW-invloed, maar ook wanneer je rustig rijdt, is de kwaliteit en het raffinement een voortdurende bron van plezier. Daar komt bij dat de Mini Cooper een auto is die heel erg in evenwicht is met zichzelf. Eigenlijk is het de ultieme Mini. De Cooper S is weliswaar sneller, maar dat extra vermogen kan je lang niet altijd benutten. De Mini Clubman is vooral heel excentriek en de Countryman is niets meer dan een te ver opgeblazen Mini die daardoor Maxi is. Over de Coupé, met dat malle petje, zullen we maar zwijgen.

 

De Mini Cooper is als de Mercedes S-klasse. Hij hoeft zich niet meer te bewijzen, want Cooper is Mini, en Mini is Cooper. Het ontwerp gaat al weer een flink aantal jaren mee en volgend jaar verschijnt er een heel nieuw model. We zijn erg benieuwd hoe dat uitpakt, maar ook met het huidige model zouden we nog best een flink aantal jaren vooruit kunnen.

 

Wat die nostalgie betreft? Als we willen terugdenken aan vroeger, dan kijken we wel even over onze schouder, naar een jongere versie van onszelf in een Suzuki Swift Sport.

 

Motor: 1.598 cc, viercilinder

Vermogen: 122 pk bij 6.000 tpm

Koppel: 160 Nm bij 4.250 tpm

Transmissie: zes versnellingen, handgeschakeld

Aandrijving: voorwielen

Gewicht: 1.150 kg

 

€ 20.995 (NL)

€ 19.650 (B)

 

 

 

Motor: 1.586 cc, viercilinder

Vermogen: 136 pk bij 6.900 tpm

Koppel: 160 Nm bij 4.400 tpm

Transmissie: zes versnellingen, handgeschakeld

Aandrijving: voorwielen

Gewicht: 1.015 kg

 

Prijs

€ 20.999 (NL)

€ 15.999 (B)