Uitgelicht: Vauxhall VXR8 vs Nissan GT-R

Handgeschakeld versus dsg, V8 versus turbo V6, achterwiel- versus vierwielaandrijving, uitbundig analoog versus schaamteloos digitaal… VXR8 versus GT-R in een oorlog van overtuigingen.

 

Beste lezer, we moeten even beginnen met een kleine introductie. Dit verhaal is namelijk een nogal mannelijk verhaal. Twee kleine jongetjes proberen elkaar af te troeven als het gaat om een oordeel over welke van deze twee auto’s eigenlijk de best is. Of de leukste. Of de puurste. Het ene jongetje is onze eigen Tom Ford. Niet een of andere modenicht, maar de presentator van het sublieme autoprogramma Fifth Gear en tevens belangrijk redacteur bij TopGear Magazine. Tom bezit niet alleen de mooiste baan ter wereld, ook is hij niet bepaald knap. Zo vindt zijn vriend Sam, het andere jongetje. Die ook iets voor TopGear doet. Oké, start de band.

 

Tom: Dit is geen gewone welke is de beste-rijtest, zoals je misschien dacht. Want dat zou eerlijk gezegd niet erg zinvol zijn. De Nissan GT-R, die alles in een ander perspectief plaatst, kost bijna 23.000 euro meer dan de VXR8, en die VXR8 kunnen onze lezertjes in Nederland en België niet eens kopen. Ja, grijs importeren, lekker is dat met het stuur aan de rechterkant. Daarnaast heeft die GT-R 20 procent meer vermogen, 523 tegenover 425 pk, en veegt ie vrolijk de vloer aan met de grote GM-V8 als het gaat om snelheid op het rechte stuk en in de bochten. Hij zou ‘m waarschijnlijk tranen met tuiten bezorgen van vernedering. Want de GT-R zonder meer vergelijken met de VXR8 zou zoiets zijn als het vergelijken van een elegant Japans hakbijltje met een roestige sloophamer, een sumoworstelaar met een balletdanseres. Daarvoor zijn we niet hier.

 

Sam: Nee, we zijn hier om het over rijplezier te hebben, over welke van de twee een bredere glimlach op jouw lelijke, misvormde tronie tovert.

 

Tom: Precies. Opwindende machines. Deze twee auto’s vertegenwoordigen de uitersten waar het gaat om supersportwagens: de GT-R is in dezelfde mate geprezen als bekritiseerd vanwege het feit dat alles om techniek draait, en de VXR8 kreeg te maken met dezelfde soort uiterst positieve en uiterst negatieve reacties vanwege zijn brute dommekracht. Met een eindeloze reeks argumenten welke van de twee de meest bevredigende is. Sam denkt dat de VXR8 door z’n aloude charmes verleidelijker is dan de van techniek bolstaande GT-R. Maar die lelijkerd heeft het mis. Op basis van malle overtuigingen die kant noch wal raken, maakt hij de beginnersfout om verleidelijk te verwarren met prehistorisch. De GT-R is simpelweg beter.

 

Sam: Zie je, dat is nou precies het probleem. Jij verwart cijfermatig beter – sneller, meer vermogen, betere wegligging – met gevoelsmatig beter. Oké, de VXR8 – ook in de verbeterde 2011-uitvoering met verbeterde, spitsere 2011-neus – heeft twee seconden méér nodig om naar de 100 km/u te gaan dan jouw iAccelerate2.0, maar in die tijd beleef je wel veel meer plezier. De GT-R is een wetenschappelijke studie in deeltjesversnelling. De VXR8 is, in al zijn 6.162 kubieke centimeter, een echte auto.

 

Tom: Ja, lekker ding ben jij. Als er een koppelingspedaal en achterwielaandrijving op zit, is het daardoor nog niet vanzelf een echte auto, net zoals je nog geen echte vent bent als je Heineken drinkt en af en toe op de vuist gaat. We leven in 2011. En in het tweede decennium van de eenentwintigste eeuw is de VXR8 eigenlijk al niet meer een koddig anachronisme waar we allemaal vertederd om moeten lachen, om vervolgens iets te gaan kopen wat niet is voorzien van een motor die uit halverwege de jaren vijftig stamt. Klepstoters. Typisch iets van midden vorige eeuw. Techniek is niet iets om bang voor te zijn.

 

Sam: Hoor hem nou, de man zonder onderscheidend vermogen. Geen wetenschapper is tot nu toe in staat geweest om de essentie van een sappige entrecôte of een geurige espresso om te zetten in een synthetisch distillaat. Als je altijd alleen maar naar de allernieuwste techniek zou grijpen, zou je instant ruimtevaartvoedsel en genetisch gemanipuleerde super-bananen eten. Jouw Datsun is genetisch gemodificeerd. De VXR8 is onbespoten, fair trade, van eerlijke ingrediënten uit de streek. Overdrijf ik?

 

Tom: Echt wel.

 

 

Sam: Goed, laat ik het zo zeggen. De VXR8 is de directe afstammeling van een trotse familietak van echt zware jongens: enorme, natuurlijk aangezogen V8’s die zich hullen in vrijetijds-outfit. De fascinatie die ervan uitgaat, duurt nu al decennia. Waarmee ik wil zeggen dat jouw technisch hoogstaande circuitpatser een eendagsvlieg is: een MiniDisc, een Betamax-videorecorder, een Goblin Teasmade.

 

Tom: De Goblin Teasmade, je bent echt gek. Niemand weet wat dat is. Ik wel trouwens en dat ding was in de jaren zeventig z’n tijd ver vooruit. Zoals de GT-R nu. In plaats van steeds maar weer dezelfde oude formule op te lepelen, knabbelt de Nissan aan het New Scientist-uiteinde van het snelheidsspectrum. De VXR8 is meer een uitontwikkeling van de stoommachine. Alleen omdat de VXR8 ongetemd aanvoelt, is het nog geen fijnere auto. De GT-R is net zo waanzinnig. Alleen heeft ie een technologisch pantser.

 

Sam: Techniek maakt niet alles beter. Met een digitaal Casio-horloge van een tientje kun je je rondetijd op een duizendste van een seconde nauwkeurig opnemen terwijl je tegelijkertijd kunt zien hoe laat de beurs in Shanghai opent, maar de meeste mensen dragen nog steeds analoge horloges. Waarom? Omdat de ronde wijzerplaat met de drie wijzers zich in de loop der tijd simpelweg heeft bewezen als prettiger. De mens is analoog, dus de mens houdt van analoge dingen.

 

Tom: Maar de mens is ook dol op uitvinden en ontdekken. Wat de GT-R doet, is het uitvinden van een nieuwe manier om hard te gaan, en die snelheid een totaal andere betekenis geeft. Hij ontrafelt de draden van het weefsel van een gebruiksauto en brengt ze op een totaal nieuwe, revolutionaire manier weer bij elkaar, voorziet ons van nieuwe instrumenten om sneller te gaan. Het is niet wat je gewend bent? Nou en? Ooit was abs iets nieuws, net als tractiecontrole. Ik herinner me dezelfde bezwaren van toen: echte mannen hebben geen hulp nodig. Gelul. Als de VXR8 geen tractiecontrole had gehad, dan garandeer ik je dat de VXR8 op een dag, als ie echt op zijn donder krijgt, totaal onverwacht helemaal los zou slaan, zodat we jou nog net wat zwak gekreun zouden horen voortbrengen terwijl het achterste stel cilinders zich met geweld in je maag boorde. Waarom genoegen nemen met minder?

 

Sam: Nogmaals, snel en goed zijn niet hetzelfde. Werkelijk iedere bestuurder zal harder rijden in de GT-R. Maar heb je niet voortdurend het gevoel dat je ‘m inhoudt, dat ie veel en veel sneller zou kunnen gaan als C-3PO achter het stuur zou zitten in plaats van een mens van vlees en bloed? De VXR8 lijkt het aan te moedigen, prettig te vinden wanneer je bij het uitkomen van de bocht op het gas gaat, een goedkeurend gebrul te geven als je ‘m op z’n staart trapt. De GT-R lijkt de hele tijd te zeggen: Ach ach, weet je hoeveel sneller ik die bocht had kunnen nemen? Jij sukkel met je dierlijke angsten… En gelijk heeft ie. Ik ben een beetje bang van de GT-R. Hij is te snel voor de wegen hier in West-Europa en voor het alledaagse verkeer. Om de GT-R op de toppen van zijn kunnen te krijgen, moet je minstens zes keer de plaatselijke maximumsnelheid rijden, en als je een foutje maakt, zul je een halve provincie van de kaart vegen. Ja, de VXR8 is een beetje een bruut, maar hij heeft een heerlijk breed palet van prestaties. Dat is het voordeel van mijn analoge sedan ten opzichte van jouw mobiele brok binaire code. De GT-R kent twee standen: als een raket of volledig in de kreukels.

 

Tom: Zie je wel, je bent het ermee eens. De GT-R is geen computerspelletje. Tenzij je het hebt over SneeStation3. Ja, hij heeft de buitengewone eigenschap dat ie zelfs de meest waardeloze automobilist relatief sneller en veiliger maakt. Maar hij heeft ook de beschikking over een groot arsenaal aan bronnen om sneller te gaan en die zorgen ervoor dat zelfs zeer ervaren bestuurders nog een verrassing tevoorschijn kunnen toveren uit de onuitputtelijke snelheidstrukendoos. Je zult altijd beperkt – en uiteindelijk ook gefrustreerd – worden door de fysieke en cerebrale beperkingen van de VXR8. Waarom worden de meeste snelheidsmonsters verbouwd, denk je? Omdat de eigenaars de grenzen altijd weer willen verleggen, nog harder, net weer anders afgesteld. Bij de GT-R zijn die grenzen al verlegd. En ja, je moet wel echt flink wat harder dan normaal rijden om de GT-R gek te maken of om ‘m je het gevoel te laten geven dat ie aan z’n limiet zit, en dat is niet altijd prettig voor iemand die geen stalen zenuwen, maag of hartkleppen bezit. De GT-R is bepaald geen makkelijk sujet en op de toppen van z’n kunnen is ie heel wat moeilijker in de hand te houden dan de VXR8, die alleen maar rond waggelt als een versufte mammoet, waarbij ie een enorme hoeveelheid herrie voortbrengt en z’n banden verandert in verschroeid rubber.

 

Sam: Dat jij je neus ophaalt voor infantiele, protserige snelheidsmonsters is net zoiets als Miss Piggy horen zeggen dat ze niet van chocoladetaart houdt. Er is iets aan kwispelende auto’s met achterwielaandrijving wat helemaal deugt en wat je niet kunt uitleggen met die wetenschap van jou. En zeker jij niet, meneertje Om-De-Twee-Weken-Een-Nieuw-Stel-Banden.

 

Tom: Goed, ik geef het toe. De VXR8 is leuk voor een snelle, daverende, walmende uitspatting, maar hij is het rijdende equivalent van een vrijgezellenweekeinde: knallend en opwindend, maar slopend en slecht voor je gezondheid.

 

Sam: Maar z’n geluid is een stuk beter. Mijn muscle car klinkt als Pavarotti die gorgelt met gesmolten Lindt-chocolade. Door een fagot. Jouw auto klinkt als een industriële stofzuiger in de overdrive. Vind je dat echt bevredigender?

 

Tom: Ik houd van het gebrul van de Opel-V8, maar het gebrek aan bijbehorende voorwaartse kracht is inderdaad een klein probleem. De GT-R is een heel ingewikkelde manier om ‘adieu’ te zeggen.

 

 

Sam: Simpele vraag: vind jij dat de GT-R lekker rijdt?

 

Tom: Wat is lekker? De meeste tijd ben ook ik doodsbang van de GT-R. Bang dat ik mijn rijbewijs zal kwijtraken of zo hard zal rijden dat ik door de geluidsbarrière ga, een aanpalend zwart gat voortbreng en het hele Hadron Collider-onderzoek totaal verstoor. In de VXR8 ben ik vooral bang dat ik een groter bedrag aan Kwik-Fit en Shell kwijt ben dan er op mijn loonstrook staat. Maar we hebben het hier niet over gedigitaliseerde adrenaline met de Nissan, want hij kan behoorlijk ongetemd zijn als je de goede uitvoering hebt en er hard genoeg in rijdt. We hebben het over Attesa ET-S vierwielaandrijving die 90 procent van de tijd de achterkant duwt, maar die op tijd 50 procent van zijn aandrijfkracht op de voorwielen kan overbrengen om te voorkomen dat je met je hoofd voorwaarts een boom ramt. We hebben het over een GR6 zesversnellings-dsg met de mogelijkheid van een schroeiende ‘R-Start’: altijd en overal weer een volmaakte, staande start van pakweg drie seconden. Een versnellingsbak die zowel tandenklapperend snel is wanneer je dat wilt als een automatische stand heeft voor een beetje rondtuffen binnen de bebouwde kom, en toch uitgerust met een mechanisme die je toeren zeg maar synchroniseert bij het terugschakelen en een stand waardoor een geweldige 279 g/km aan CO2-uitstoot mogelijk is.

 

Sam: Weet je wat ik daar hoorde? Bliep-bliep-bliep-bliep-bliep-blie…

 

Tom: Sst. De GT-R laat z’n tanden nog steeds zien. Maar die tanden zijn van koolstofkeramiek in plaats van klei. Het geheel is een vorm van rauwheid, en niet alleen maar misdadig. De waarheid is dat de GT-R nooit een offday heeft – hij presteert altijd optimaal, ongeacht de toestand van het wegdek of je geestesgesteldheid – zodat je je nergens achter kunt verschuilen. Als je niet hard kunt gaan in een GT-R, ligt het echt aan jou. Waarom op een openhaard vertrouwen als er cv bestaat? Een wereld zonder schoenen zou natuurlijk te verkiezen zijn, maar ik ben gek op mijn Gore-Tex-stappers. Je kunt je neus niet ophalen voor techniek alleen maar omdat het slimmer is dan jij bent. Heel wat dingen zijn slimmer dan jij. Sommige vissensoorten, bijvoorbeeld.

 

Sam: En mijn auto. De VXR8 is in ieder geval een vleugje verfijnder dan de Rocket van Stephenson. Hij heeft de onmogelijk-om-te-spellen-maar-verpletterend-effectieve magnetorheologische schokdempers, dezelfde technologie die je op de Ferrari 599 aantreft. Vooral op de snelweg betoont ie zich een subtiele, elegante cruiser, wat niet gezegd kan worden van de supernietmeernormale Nissan. En moet je al die waanzinnige nieuwe metertjes eens zien die je tot je beschikking hebt: g-metertjes, sliphoeken, iets wat met de schokdempers te maken heeft en van oranje naar rood loopt. Geen idee wat die inhoudt.

 

Tom: Ha! De VXR8 weet zijn inferioriteit goed op waarde te schatten en probeert de GT-R na te doen. Ik heb een paar van de nieuwe metertjes van de VXR8 bekeken. Een overstuur-meter? Echt? Dat is alleen maar een uitnodiging om brokken te maken. Ik heb zo mijn twijfel of ze wel echt werken. Doen ze dat? Of zorgen ze alleen maar voor vrolijke kleurtjes?

 

Sam: Durf ik niet met zekerheid te zeggen. Te druk in de bochten om brokken te voorkomen en er dus niet op gekeken. Maar ze zien er mooi uit. Daarbij, jouw GT-R is ook niet bepaald het toonbeeld van futuristische verfijndheid. In bepaalde opzichten is ie verbazingwekkend ongepolijst – de versnellingsbak rammelt en ratelt bij het opschakelen, hij rijdt onverstoorbaar en die turbo’s jagen en daveren met de subtiliteit van een industriële sloopkogel. Een beetje van de oude stempel, of niet?

 

Tom: Dat is het ‘m nou juist. De overeenkomsten zijn eigenlijk veel groter dan je zou denken. De GT-R kan net zo sappig en veeleisend zijn als de VXR8, en de VXR8 heeft meer techniek te bieden dan je zou denken. Nu we het erover hebben, eigenlijk zijn het allebei muscle cars.

 

Sam: Oh, hemel. Dat betekent toch niet dat we het uiteindelijk met elkaar eens zijn, of wel?

 

Tom: Alsjeblieft zeg, nee. Tenzij je het ermee eens bent dat ik gelijk heb.

 

Sam: Dat ben ik niet. Maar in het kader van de verzoening biecht ik iets op. Ik ben echt helemaal weg van de GT-R, vanwege zijn indrukwekkende snelheid en veiligheid, zijn vermogen om prestaties te leveren die, voor een fractie van de prijs, een Veyron concurrentie aandoen. Hij zou ongetwijfeld in mijn garage met de beste drie auto’s staan. En ik zag je hiervoor gniffelen toen je in wandeltempo een acceleratieslipspoor trok van een paar honderd meter met de VXR8. Geef toe: je bent dol op die auto.

 

Tom: Oké, dat is waar. Hij is weliswaar langzaam en log en een beetje monsterlijk. Maar hij heeft die grootmoedige, aanstekelijke charme die een brede grijns op je gezicht tovert. Maar hij is nog altijd langzamer. Veel langzamer. Jij beschreef de GT-R alsof je een cobra streelt, waardoor ik zo hard moest lachen dat de koffie mijn neus uitkwam.

 

Sam: Ik sta achter mijn verwrongen glimlach. Dus dit is de situatie: we zitten hier, het is pakweg 240 kilometer terug naar het TopGear-hoofdkwartier, het begint donker te worden en om redenen die een paar uur geleden nog actueel waren, dragen we regenjacks. Welke auto neem jij om mee terug te gaan? Ik pak de GT-R voor de eerste tachtig kilometer binnenwegen, en dan de VXR8 voor de honderdzestig kilometer autoweg daarna.

 

Tom: Allebei deze auto’s hebben iets unieks te bieden, vanuit dezelfde bloedgroep. Echt waar. Je kijkt naar de twee uitersten van hetzelfde muscle car-spectrum, met dezelfde schitterende kern. Wees blij dat we deze discussie voeren, ik betwijfel of het over tien jaar nog zal kunnen. En dat jij de GT-R voor de binnenwegen wilt, toont aan dat je niet kunt rijden. Later!

 

 

 

Motor: 3.799 cc twin-turbo V6, 523 pk @ 6.400 tpm, 611 Nm @ 3.200 tpm

Prestaties: 0–100 km/u in 3,0 sec., topsnelheid 315 km/u, verbruik 1 op 8,3, 279 g/km CO2

Techniek: vierwielaandrijving, zesversnellings dual-clutch

Gewicht: 1.740 kg

 

 

 

Motor: 6.162 cc natuurlijk aangezogen V8, 425 pk @ 6.000 tpm, 550 Nm @ 4.600 tpm

Prestaties: 0–100 km/u in 4,9 sec., topsnelheid 250 km/u, verbruik 1 op 7,4, 320 g/km CO2

Techniek: achterwielaandrijving, zesversnellingen handgeschakeld

Gewicht: 1.831 kg