Het was 1969. Twee mannen hobbelden op de maan, terwijl ze hun goudkleurige Corvettes thuis op de oprijlaan hadden laten staan. De wereld die ze hadden achtergelaten, draaide snel, en toen ze op aarde terugkeerden en zagen wat de firma Chevrolet in de tussentijd had uitgespookt, wisten ze dat hun Vettes er voortaan zo futuristisch zouden uitzien als een paar stoommachines. Het nieuwigheidje heette de Astro III (dit was de enige echte space age, tenslotte), en hij zou de wereld veranderen. Mispoes.

1
De Astro was Chevrolets manier om eens flink uit te pakken met futuristische c.q. alternatieve technologie. Dus werd ie aangedreven door een 317 pk sterke straal-turbinemotor, omdat die licht was en bovendien makkelijk te verpakken. En in plaats van een achteruitkijkspiegel, had ie een CCTV-camera die beelden doorgaf aan een scherm in de middenconsole.

2
Een deel van de enorme neus fungeerde tevens als de deur – hij plopte open en kantelde voorwaarts, waardoor je in een van de twee stoelen kon stappen. De rest van de carrosserie was gemaakt van glasvezel, iets dat later werd gekopieerd door de Reliant Robin. Alsook de puntvorm, bedenken we nu.

3
Maar in tegenstelling tot de Robin had de Astro vier wielen. Dus wat eruitziet als een voorwiel, zijn er eigenlijk twee, vlak bij elkaar, bestuurd door een drive-by-wire-systeem dat verbonden was aan pistoolvormige grepen in de cockpit.

4
Hak de neus van een Concorde, schroef er wat wielen onder en voilà, daar staat je eigen Astro. Maar de Concorde bestaat niet meer. En toen de naam Astro in de jaren tachtig weer tot leven werd gewekt, zat hij vast aan een heel saai gezinsbusje. De toekomst van het menselijk transport duurde maar heel, heel even.

Reacties

Meer van TopGear