Volkswagen ID. Buzz vs Tesla Model Y: Welke van de twee moet je hebben?

Zeg kampeerbusje en mensen denken Volkswagen. Zeg elektrische auto en mensen denken Tesla, de luxaflex van de EV’s. En dan hebben we het niet alleen over bereik of laden, maar ook over de andere dingen die bij elektrisch rijden horen: dynamische kwaliteiten, comfort en de manier waarop dat alles gepresenteerd wordt.

Bij de Volkswagen ID. Buzz komt de oorsprong duidelijk naar voren in een conservatieve, 85 jaar oude Duitse autofabrikant die worstelt met software. En ook Tesla laat zien waar het vandaan komt, als negentien jaar oud Californisch techbedrijf dat maar moeilijk zijn weg kon vinden in de autoproductie en ergonomie.

De overduidelijke verschillen tussen de twee auto’s

De Model Y is in principe een hoge Model 3, wat betekent dat zijn luchtweerstand laag is en dat hij naar verhouding vrij licht is. Onze Long Range met vierwielaandrijving heeft een accupakket met 75 bruikbare kWh’s en twee motoren, en blijft nog altijd onder de twee ton. De Volkswagen weegt een halve ton meer en is heel groot en heel vierkant.

Het heeft uiteraard consequenties als je dat door de lucht moet duwen. Bij ons kwam de VW ongeveer 4,2 kilometer ver op één kWh, op de snelweg bij een temperatuur van 10 graden. De Tesla is smaller, lager en aerodynamischer, en kwam onder dezelfde omstandigheden tot 5,3 kilometer.

De actieradius van ID. Buzz en Model Y

Dat zou dan neerkomen op 322 kilometer bereik voor de Volkswagen en zo’n 400 voor de Tesla, al zouden beide een stuk verder kunnen komen als je ze niet alleen maar op de snelweg reed. Maar dit gaat niet alleen over de aerodynamische verschillen; de Model Y springt ook iets efficiënter met energie om dan VW’s crossover, de ID.4. Even afgezien van de efficiency: de Model Y kan er ook als een speer vandoor gaan. Zonder enige wielspin zit je binnen een kleine 5 seconden op 100 km/u. Daar heeft de VW het dubbele voor nodig.

Het rijgedrag

De Tesla voelt ook op de snelweg nog levendig aan, in de VW dien je toch over een zekere vorm van ambitie en planning te beschikken om dat gaatje in de buitenste baan even vlot op te vullen. De manier waarop de commando’s van jouw rechtervoet naar hoeveelheden stroom worden vertaald, is bij beide zeer soepeltjes geregeld, wat bijdraagt aan de rust en gratie.

De Tesla benadert en neemt bochten op een manier die bij zijn power past. De besturing is snel maar goed gedempt, zodat je bewegingen veelal vloeiend zullen blijven, en de beleefde mate van overhellen helpt ook mee. Maar wonderlijk genoeg: er spreekt geen enkel plezier uit. Dat ligt deels aan diezelfde besturing, die gevoelloos is en niets meedeelt.

En toch zijn vering en demping weer steviger dan nodig, waardoor ie voortdreunt en -stuitert. Het is een sportieve SUV die dat niet is. Tesla zou zich moeten hebben gerealiseerd dat ie het overgrote deel van de tijd waarschijnlijk niet heel erg woest bereden wordt. De Volkswagen sust al die furie. Oké, zijn besturing is ook al doofstom, maar de ID. Buzz stelt je eerder voor te genieten van het landschap dan de banden eens op hun donder te geven, en de heerlijk soepele ophanging draagt daar een stevige steen aan bij.

In de ID. Buzz en Model Y

Ondanks zijn personenautoplatform heeft de ID. Buzz de verpakkingsvorm van een busje gekregen. Het is een doos. De voorruit zit ver van je weg, je onderbenen staan bijna verticaal en je zit hoog: je kunt de snoodaards in hun ronkende AMG G 63’s, wier gedrag jij zo braaf aan het compenseren bent in je flower power-EV, zo’n beetje recht in de ogen kijken.

Maar jouw verhoogde stoel staat wel op een nogal lomp frame dat beenruimte steelt van de mensen achter je. Dus de Tesla mag dan lager zijn, hij biedt de achterinzittenden toch meer beenruimte. Wat dat betreft zit de Model Y sowieso ontzettend slim in elkaar, ook waar het op de bagageruimte voor- en achterin aankomt.

Het grote probleem van Volkswagen

De kalme en blije uitstraling van de VW wordt ruw verstoord door de frustratie die het grote infotainmentscherm oplevert. Dit is de meest recente versie en die is betere georganiseerd dan de vorige – het gedeelte dat met de energie te maken heeft, staat nu permanent in het tellerscherm voor je neus. Maar het touchscreen reageert nog steeds ontzettend laat of helemaal niet.

Dat van de Tesla doet alles meteen en de graphics zijn haarscherp in een ultracool soort monotonie. Het zal er in het testlab ongetwijfeld fantastisch uit hebben gezien, maar het is een totale verschrikking om te gebruiken in een bewegende auto. Je kunt nergens je hand op laten steunen.

De kaarten laten lichtgrijze wegen zien op een net iets minder lichtgrijze achtergrond. En veelgebruikte functies of dingen die je snel nodig hebt, zijn zo diep in de menu’s verstopt dat een duikbril en flippers geen overbodige luxe zouden zijn.

Maar het systeem kan wel enorm goed een Supercharger voor je vinden. Tesla heeft er laatstelijk een aantal opengesteld voor gewone burgers die de Tesla-app hebben, en dat werkt ook al moeiteloos. En dus hebben we een gezellige zij-aan-zijtest gedaan op 150-kW Superchargers. We startten op ongeveer 20 procent lading, op een koele avond, en zowel de VW als de Tesla laadde met ongeveer 145 kW; en na 50 procent nog altijd met zo’n 100 kW. Indrukwekkend.

Volkswagen ID. Buzz vs Tesla Model Y: welke moet je keizen?

De Model Y is sneller en efficiënter, maar je wordt vreemd genoeg maar zelden warm of koud van zijn rijbeleving. De ID. Buzz ontspant je, vanwege zijn rijgedrag en het vrolijke in zijn design en aankleding. In dit vergelijk zouden wij voor hem gaan. Tesla is altijd een cult geweest. De Buzz zal dat ook worden, maar om heel andere redenen.