Autotest: Audi Q7 4.2 V8 TDI

Natuurlijk hoef je allang geen geitenwollen sokken meer te dragen om bedenkingen te hebben tegen enorme SUV’s. Wat te denken van een dikke vijf meter staal van tweeënhalve ton en exact één euroton?

 

Audi investeert enorm in kwaliteit. Dat kun je zien door de gebruikte materialen zorgvuldig te bestuderen. Maar je zult het vast en zeker ook merken in de showroom. Toevallig weten we dat de verkopers eindeloos worden geïnstrueerd. Ze moeten van alle concurrenten alle voors en tegens uit het hoofd kunnen opdreunen als je ze ’s nachts wakker maakt. En wat nog veel erger is, ze moeten alle details over het Audi-model weten. Dat vergt een welhaast academische vorming, want de brochures zijn weliswaar niet vuistdik, maar dat heeft te maken met de grootte van het lettertype. Voor een gewone sterveling is haast niet uit te vinden wat in welke uitvoering standaard is en wat een optie. Pro line, Pro line +, S line, voor de Audi-verkoper is het gesneden koek. Geen wonder dat Audi zich niet geneert voor die malle prijs van één ton en vijfendertig euro. Die versie koopt geen mens…

‘Hard rechtuit rijden met de Q7 is geen uitdaging, maar wat gebeurt er als je een haakse bocht maakt?’
 

Nieuw aan deze Q7 is allereerst zijn motor: een 4,2-liter direct ingespoten diesel. Een aangename verrassing is het niet. We wisten namelijk al langer dat Audi verschrikkelijk goede motoren kan bouwen. Dit exemplaar presteert enorm (326 pk, 760 Nm vanaf 1.800 tpm en een acceleratie van 6,4 seconde naar 100 km/u), draait vrijwel trillingsvrij en geluidloos én is een soort van zuinig: gemiddeld elf liter voor honderd kilometer. Dat betekent dus dat die geitenwollen sokkendragers geen recht van spreken hebben als zij in elke SUV een beer op de weg zien. Dat betekent ook dat je een enorme actieradius hebt. Alles aan de Q7 is gigantisch, dus ook de tank. Honderd liter, dus je moet wel zo’n negenhonderd kilometer kunnen rijden. Dat betekent in de praktijk dat je er het hele jaar je kinderen mee naar school kunt brengen.

 

Eerlijk gezegd zien wij zelf ook altijd wel een beer op de weg als het er om gaat om hoge snelheden te rijden met grote, topzware SUV’s. De Q7 weegt ondanks de compacte en lichte nieuwe V8 (slechts 257 kilo) in totaal 2.450 kilo. Hard rechtuit rijden met de Q7 is geen uitdaging, maar wat gebeurt er als je een haakse bocht maakt? Nagenoeg niets en dat bedoelen we positief. De Q7 4.2 TDI heeft standaard Quattro-vierwielaandrijving én luchtvering. Het blijft natuurlijk een auto met de omvang van een watervilla (makelaarsjargon voor een woonboot), maar de Q7 gaat verrassend vertrouwd de hoek om. Hij helt niet overmatig over en je kunt hem tamelijk exact de bocht in mikken. Nog een voordeel van de luchtvering: je kunt het niveau aanpassen. De hoogste stand (205 mm) ‘draagt bij aan optimale terreinvaardigheid’ (het staat er echt!) en de laagste stand (71 mm) maakt het uit- en inladen van je kinderen weer makkelijk.

 

En dan de opties waar je uit kan kiezen. Het voert te ver om de hele brochure te behandelen. Neem die maar mee als vakantielectuur. Eén nieuwigheidje lichten we er uit. Allereerst is daar de intrede bij Audi van Lane assist, een systeem om je te waarschuwen voor ongewenste koerswijzigingen. Bij Audi begint het stuur te trillen als je je richtingaanwijzer niet gebruikt bij het wisselen van rijstrook. Dat is met gemak nóg irritanter dan dat je stoelzitting trilt, maar het goede nieuws is dat je het uit kunt zetten. Uit onderzoek is gebleken dat 57 procent van alle Amerikaanse automobilisten regelmatig vergeet de richtingaanwijzer te gebruiken. Zo’n 7 procent van alle automobilisten doet dat opzettelijk omdat ze het ‘spannend’ vinden. Misschien is Lane assist voor de laatste groep een leuke uitvinding.