Ford Puma ST-Line X 1.0 EcoBoost Hybrid 125 pk

De Ford Puma doet mee aan een opmerkelijke trend die al een tijdje door de autowereld waart: een nieuw model met een oude, bekende, al dan niet roemruchte naam. En dat zou op zich niet zo opmerkelijk zijn geweest, als dat nieuwe model ook maar iets met het oude gemeen zou hebben. En laat dat nou net níét zo zijn – in bijna geen enkel geval. Neem Mitsubishi. Dat kwam in 1989 met een behoorlijk stoere sportcoupé met de behoorlijk stoere naam Eclipse. Drie jaar geleden kwam die naam plotseling terug, maar dan op de kont van een behoorlijk onooglijke SUV. Waarom? Nou, eh… daarom. Of neem Ferrari. Eind jaren vijftig van de vorige eeuw brachten die de 250 GT California Spyder uit. Die behoort nu tot de felst begeerde (en duurste – een paar jaar terug bracht een exemplaar op een veiling 17,6 miljoen dollar op) klassiekers van het merk. In 2008 kwam de naam terug, maar dan op het ‘instappertje’. Goed, het was een open Ferrari, die zelfs wat stijlelementjes ‘leende’ van zijn naamgever. Maar het werd door menig liefhebber toch als een soort heiligschennis gezien. Of Porsche, dat 718, de naam van een fifties race-auto, liet terugkeren als voorzetsel voor de Boxster en Cayman. Omdat ze alle drie een viercilinder hebben… En nu is er dus de wedergeboorte van de naam Puma bij Ford. De Ford Puma was een enorm leuk sportcoupeetje op Fiesta-basis, dat gemaakt werd van 1998 tot 2002. Er was een versie met een 1,7 liter grote, van Yamaha afkomstige motor die ronduit hilarisch was. Het was, qua rijplezier, absoluut de spirituele voorloper van auto’s als de Fiesta ST. En nu is zijn naam dus ook terug, op… een SUV. Of noem het een crossover, ook best. Het is in ieder geval allesbehalve een klein en vrolijk sportcoupeetje.

Waarom kozen ze voor de naam Ford Puma?

Ford zelf zegt dat die naam min of meer is blijven hangen. Ze hadden, nog voordat er over een naam was nagedacht, een presentatie waarbij ze een kleimodel van de nieuwe Puma aan klanten lieten zien, om hun reacties te peilen. Eén van die klanten zei dat de vorm van de koplampen hem aan de oude Puma deed denken. Die observatie groeide uit tot de werktitel van de auto – en de uiteindelijke naam. (Oké, nog één Ford-naamdingetje dan, om het af te leren. Ten tijde van die eerste Puma had Ford ook een grote coupé, de Cougar. Die was genoemd naar een Amerikaanse katachtige – het beest dat wij ‘poema’ noemen. Inmiddels is de term beter bekend met een andere betekenis – ga maar even googelen als je het niet weet. Maar de modelnaam is er, iets anders gespeld, nog steeds: Kuga. Inderdaad, een SUV… Trouwens, Ford heeft er sowieso een handje van: wat te denken van de aankomende elektrische Mustang Mach-E?) Goed, genoeg over namen, over naar de auto. Je weet inmiddels: wij hebben het niet zo op SUV’s en crossovers. Maar eerlijk gezegd vinden we de nieuwe Ford Puma er eigenlijk heel smakelijk uitzien. Waarbij we ook moeten aantekenen: dit is weer typisch zo’n auto die er in het echt vele malen beter uitziet dan op foto’s. Zo is de Puma groter dan je misschien zou denken. Zeker als in je achterhoofd meespeelt dat de technische basis van de Puma nog altijd de Fiesta is. Wel een behoorlijk opgerekte versie: de Puma is bijna 15 centimeter langer, 7 centimeter breder en 6 centimeter hoger. Niet alleen de wielbasis is fors groter (+ 9,5 centimeter), ook de spoorbreedte groeide aanzienlijk (bijna 6 centimeter). Dat is goed te merken, want daardoor oogt hij niet alleen veel forser en stoerder, je hebt ook echt veel meer ruimte.

Ruimte achterin de Ford Puma

Op de achterbank kun je best redelijk zitten (op z’n Transavia’s: hoofdruimte zat, knieën lichtelijk klem tegen de voorstoel). Ook kun je scheepsladingen bagage kwijt. Laat alle stoelen zoals ze staan en er is al 456 liter ruimte; toch zo’n 164 liter meer dan in een Fiesta. Klap de achterbank weg en er past zelfs 1.216 liter in. Eén van de (vele) dingen waaruit blijkt dat de ontwerpers echt hebben nagedacht in plaats van gewoon een auto in elkaar te hebben gepletterd, is het feit dat het ook echt pást. De bagageruimte is namelijk overal even breed, zodat brede spullen niet op de helft opeens klem zitten tegen de wielkasten.

In die kofferbak bevindt zich trouwens nog een slimmigheid: de zogeheten MegaBox. Onder de eenvoudig opklapbare vloer (je zet de plank gewoon klem tegen de achterbank) bevindt zich een enorm, 80 liter groot gat in de bodem. Het is geheel van kunststof en er zit een soort stop onderin. Je kunt er dus ook gewoon je vieze laarzen, natte wetsuit of net uit de sloot getrokken Golden Retriever in mikken. Gewoon even schoonspuiten en al het water loopt vanzelf weg. Plus: omdat het gat zo diep is, kun je ook lange spullen (een set golfclubs of zo) rechtop meenemen. Of je zet je boodschappentas erin – kan ie niet omvallen. Echt zo’n uitvinding waarvan je je afvraagt waarom niemand er ooit eerder aan gedacht heeft. De ‘hoedenplank’ is in feite een ingebouwd rolgordijn. Hij beweegt vanzelf mee als je de klep (elektrisch) opent of sluit, dus hij zit nooit in de weg. Allemaal zeer doordacht.

Andere slimmigheden

En zo zijn er wel meer slimmigheden in de Ford Puma te vinden. De verbanddoos en lekke-bandenset liggen onder de passagiersstoel, zodat ze geen bagageruimte kosten. Je kunt je telefoon draadloos opladen, op een paneeltje dat onder een stevige hoek is gemonteerd. Zo schuift het ding niet weg in de bochten. De stoelbekleding is afritsbaar (en nee, dat ziet er beslist niet uit als een stoelhoes van Halfords – als je het niet wist, zou je het niet eens hebben gezien) en kun je gewoon in de wasmachine mikken. Het zijn allemaal van die dingetjes die je eerder verwacht van een bepaald Tsjechisch merk dat begint met een S. Van die slimme oplossingen waar je ook echt wat aan hebt.

De motoren van de Ford Puma

Qua motoren houdt Ford het bijzonder overzichtelijk. Er is welgeteld één motor leverbaar in de Ford Puma: de bekende 1,0-liter EcoBoost-driecilinder, in de smaken 125 of 155 pk. In België is er ook nog een 120 pk sterke diesel, maar die zou bij ons waarschijnlijk zo kansloos zijn dat ze er niet eens aan beginnen. De benzinemotoren lijken een tikje lawaaiiger en minder trillingsvrij dan we van ze gewend waren. Vooral onderin de toeren voel en hoor je de motor tegenstribbelen. Dat is bij driecilinders niet ongebruikelijk, maar we waren het van de EcoBoosts niet zo gewend. Ze blijven het gewoon doen, en bokken er niet eens echt bij. Maar het klinkt en voelt alsof je ze langzaam aan het wurgen bent. Dus ga je maar met wat hogere toerentallen rijden, waarmee je je theoretische gunstige verbruik weer vakkundig om zeep helpt. Dat is des te wonderlijker, omdat de Puma standaard is voorzien van mild-hybride techniek. Het 48-volt systeem helpt niet alleen de motor sneller te laten starten, maar kan ’m ook bijstaan met wat extra newtonmeters aan koppel. Zo vangt het bij lage toerentallen het turbogat op (als de turbo nog niet genoeg toeren maakt om zijn werk te kunnen doen) met zo’n 20 Nm extra. Bij hoge ‘overboost’-toerentallen kan het tot wel 50 bonus-Nm’s bijdragen. Volledig elektrisch rijden kan de Puma dus niet, maar het zou wel aanzienlijk moeten schelen qua prestaties én brandstofverbruik. Dat laatste ligt volgens Ford op een keurige 5,4 l/100 km voor de 125-pk versie, en 5,5 l/100 km voor de Puma met 155 pk. Vlot genoeg zijn ze allebei zeker. Met 125 pk gaat de Ford Puma in 9,8 seconden naar 100 km/u en loopt hij door tot 191 km/u. De 155-pk versie snoept daar nog 0,8 seconde af en doet er 14 km/u bij. Hij voelt niet eens zo veel sneller – wat dat betreft zouden we je de variant met 125 pk van harte willen aanbevelen. Aan de andere kant: die 30 pk extra kost je maar 1.500 euro meer, dus wat dat betreft…

Hij is comfortabel

Comfort voert bij de onderstelafstemming de boventoon, maar de Puma heeft absoluut ook lol in een bochtje of twee. De besturing helpt je daarbij – die is uitstekend. Je hebt de keuze uit een fijn schakelende handmatige zesbak en (binnenkort) een zestraps automaat. Met een onderstel als dat van de Fiesta kún je al bijna de fout niet meer ingaan, maar het heeft in het geval van de Puma geresulteerd in een van de fijnst rijdende auto’s in dit segment. Er zijn twee versies van de Ford Puma, ST-Line en Titanium. De eerste is wat meer op sportiviteit en de andere wat meer op luxe gericht. Ook hun uitrustingen zijn daarop afgestemd, dus niet alles wat je op de ene kunt bestellen, is ook op de andere beschikbaar. Zo is alleen de ST-Line er met de 155 pk sterke motor. En dan is er van beide ook nog een X-versie, die luxer is uitgerust. Afzien is nergens nodig: pure luxe in de vorm van uitmuntende B&O-audio (alleen X-versies) of zelfs een massagefunctie op de voorstoelen is mogelijk (alleen Titanium). Prijzen beginnen bij 26.900 euro (23.200 euro in België) voor de 125 pk Titanium en lopen door tot 31.650 euro voor de topper, de ST-Line X met 155 pk (die in België 28.550 euro kost). Ja, er zijn concurrenten die het voor minder doen, maar die bieden ook gewoon minder. Als je dan nog meeneemt dat opties bij Ford je nooit de kop kosten, zeggen wij: de Puma is dood – leve de Ford Puma.

Geruchten…

We vragen je nadrukkelijk het volgende stukje op fluistertoon te lezen. Nee, je hebt het niet van ons, en we zullen altijd blijven ontkennen dat we dit hebben opgeschreven of zelfs maar hebben gedacht. En als je het doorvertelt, zullen we je helaas moeten doden. Dat je even weet hoe de vlag erbij hangt. Wij zullen dus zeker niet beweren dat er ook een echte ST-versie van de Puma komt. En al helemaal niet dat we hem al hebben gezien en dat ie er heerlijk uitziet. Laat staan dat hij dikke 19-inch wielen heeft, een dubbele uitlaat, een steviger onderstel en een paar zalige Recaro’s voorin. En dat ie dus, analoog aan de fantastische Fiesta ST, een 200 pk sterke 1,5-liter driecilinder zou hebben, daar weten we ook niks van. Voorlopig spellen wij de Puma ST dus als Puma Ssssst! Begrepen? Fijn.

Specificaties Ford Puma ST-Line X 1.0 EcoBoost Hybrid (2020)

Motor
999 cc
driecilinder turbo
125 pk @ 6.000 tpm
170 Nm @ 1.400 tpm
Aandrijving
voorwielen
6v handbak
Prestaties
0-100 km/u in 9,8 s
top 191 km/u
Verbruik (gemiddeld)
5,4 l/100 km
124 g/km CO2, B-label
Afmetingen
4.186 x 1.805 x 1.550 mm (l x b x h)
2.588 mm (wielbasis)
1.280 kg
42 l (benzine)
456 / 1.216 l (bagage)
Prijzen
€ 28.050 (NL)
€ 20.748 (B)