In een tijd waarin alle auto’s steeds dichter tegen elkaar aan kruipen en langzaam verworden tot één grote crossoverige eenheidsworst, kun je er natuurlijk ook voor kiezen om het eens helemaal anders te doen. Wij bieden jou aan, de Polaris Slingshot SL.

En wat is die Polaris Slingshot SL precies?

We achten de kans niet heel erg groot dat je vaak van Polaris hebt gehoord. Het Amerikaanse merk houdt zich vooral bezig met allerlei specialistische voertuigen waarmee je eigenlijk zelden in aanraking komt. Tenzij je een noest en nobel beroep hebt, zoals boswachter of parkbeheerder. Misschien heb je ze wel eens over het strand zien stuiteren met reddingswerkers erin. Mocht je bijvoorbeeld geregeld tasjes van oude dametjes stelen? Dan zou het kunnen dat de politie je ermee heeft achtervolgd door velden en ondiepe slootjes.

Polaris maakt vooral compacte en wendbare off-road-voertuigen, variërend van robuuste quads tot bonkige, eng ogende apocalyps-golfkarretjes. Ook maken ze sneeuwscooters en zijn ze eigenaar van de motorfietsmerken Victory en Indian. Je zou zeggen dat ze het met al die verschillende voertuigen wel druk genoeg hebben, maar kennelijk waren er toch een paar mensen binnen het merk die verlangden naar een nieuwe uitdaging. In de zomer van 2014 presenteerde Polaris daarom de Slingshot, wat Engels is voor katapult. Dat klinkt lekker, maar de ervaring leert dat ze ‘m beter de Polaris WAT IS DAT IN VREDESNAAM?! hadden kunnen noemen.

Waar kan je hem mee vergelijken?

Uitgezonderd blinden en slechtzienden zal namelijk iedereen zoiets uitkrijsen als je met de Polaris Slingshot SL komt voorrijden. Zeg eerlijk: het was ook jouw eerste reactie. Vreemd is dit niet, want jij hebt vast ook nog nooit eerder een apparaat van een dergelijke knettergekte gezien.

Toen we de eerste foto’s van de Slingshot onder ogen kregen, vergeleken we ‘m met een Transformer die midden in z’n kunstje was blijven steken. Met een beetje fantasie kun je er ook een KTM X-Bow in zien. Wel eentje die vijf keer over de kop is gegaan. Veel verder komen we niet qua vergelijkingen. Vooral omdat het menselijk is om dingen ergens tegen af te willen zetten, worden we hier een beetje onrustig van.

De enige machines die we ooit reden waar de Polaris Slingshot SL een klein beetje aan doet denken, zijn de Can-Am Spyder en de Morgan 3Wheeler. De eerste heeft een zadel en een motorfiets-stuur waar je je aan moet vasthouden om er niet telkens af te vallen; de tweede is gemaakt van buigzaam blik en kan met z’n dunne bandjes bochtsnelheden van ongeveer 3 km/u aan. Beide zijn uniek en totaal anders dan deze Polaris, behalve dan dat je met alle drie de klappen van putdeksels in je rug krijgt wanneer je er omheen denkt te sturen.

Welke motor lepelt Polaris erin?

Als je puur op het interieur van de Slingshot afgaat, vraag je je af waar je je zo druk om zou moeten maken. De instap is vrij gemakkelijk en je komt terecht op een stoel van het soort hard uitziend, maar zacht aanvoelend rubber dat je nog wel eens tegenkomt tussen boten en steigers. Recht voor je zie je een stuur en drie pedalen. Er zit een pookje in het midden, net onder een schermpje met een radio, achteruitrijcamera en wat knoppen voor bluetooth-gedoe. Het is een Amerikaan, dus je hebt cruisecontrole en bekerhouders. Achter elke stoel vind je een afsluitbare opbergruimte waar makkelijk een flinke tas in past. Er is over nagedacht en er is hier niets geks aan de hand, zelfs al zit er een merkwaardige waarschuwingssticker met ‘This is a motorcycle’ tussen de stoelen.

Ook de motor doet in eerste instantie weinig om je angst aan te jagen. Het is een 2,4-liter Ecotec-viercilinder van General Motors, goed voor 173 pk en een vrij lijzige loop. Hij klinkt een beetje rauw omdat de uitlaat ongeveer even lang is als je onderarm en bij het rechtervoorwiel naar buiten komt; een driewieler als deze hoeft niet aan de emissie-eisen voor auto’s te voldoen en heeft dus geen katalysator of ander zwaar en ruimtevretend zuiveringsspul.

Via het vijfbakje en een met koolstofvezel versterkte riem gaat de kracht naar het 20-inch achterwiel met een brede 255/35-band eromheen. Zo agressief als de Polaris Slingshot SL oogt, zo gemoedelijk rijd je ermee weg: de motor reageert alles behalve geprikkeld, de koppeling is licht en heeft een lang aangrijpingspunt. We verwachtten een nukkig, bokkend beestje, maar niets daarvan.

Hoe is de auto opgebouwd?

Eén ding valt moeilijk te negeren zodra je met de Slingshot op pad gaat: je krijgt af en toe gewoon heel hard dingen tegen je hoofd. Het voorruitje houdt iemand met een gezonde Hollandse lengte ongeveer tot z’n kin uit de wind; alles daarboven krijgt de volle laag, ook als je bijvoorbeeld achter een vrachtauto rijdt waar wat steentjes af vallen of als er op de andere rijbaan een tractor passeert die klonten modder in het rond keilt. Vraag ons niet hoe we zulke specifieke voorbeelden kunnen noemen. Afijn, dit is eigenlijk alleen een probleem in die landen, waaronder Nederland, waar het dragen van een helm niet verplicht is. We zouden eigenlijk zeggen: zet er toch maar een op. Het liefst eentje uit Star Wars.

Als je de hoekige huid van de Polaris Slingshot SL eraf zou pellen, blijft er een indrukwekkend stalen spaceframe over, een motor, een transmissie en verder eigenlijk bar weinig. De blote voorwielophanging bestaat uit dubbele wishbones van gesmeed aluminium en een stabilisatorstang; aan de achterkant vinden we een simpele aluminium brug met een enkele gasveer. Alles is zo doelmatig mogelijk gehouden en mede daarom valt het gewicht in eerste instantie een beetje tegen: 764 kilo, er bestaan ook volwaardige autootjes die dat wegen. Die hebben echter meestal geen vermogen/gewichtsratio van 4,4 kilo per pk.

Hoe rijdt de Slingshot?

De Slingshot is snel. Maar niet zo snel dat je ogenblikkelijk na het vloeren van het gaspedaal moet vrezen voor je leven. Polaris weet alles van hoe snelheidsbeleving zich verhoudt tot echte snelheid. Ze vonden het wellicht daarom niet nodig om van de Slingshot een moordmachine te maken. Als je in de open lucht zit zonder dak of deuren, luttele centimeters boven de grond, met overal zuigende en gierende geluiden om je heen en met je neus vol muggen, is de geldende maximumsnelheid al voldoende om de illusie van warp speed te creëren. Bijkomend voordeel van een vermogen dat niet extreem hoog is: de boel blijft handelbaar.

De lineaire opbouw van de viercilinder, het breed uitgesmeerde koppel en de lange overbrenging nemen enige explosiviteit bij de acceleratie weg, en dat is goed. Je wilt niet dat dat ene achterwieltje bij het minste of geringste z’n grip verliest. Zoals het geval zou zijn bij een jachtige turbomotor en een korte eerste en tweede versnelling. Alles draait om dosering en balans in een driewieler als deze. Anders zou het al snel – zeker op vochtig wegdek – een lukraak tollende kermisattractie worden. In plaats daarvan laat het romige Ecotec-blok je werken om de boel op toeren te houden. Het sleurt het je rekbaar en beheersbaar uit bochten.

Hoe gedraagt hij zich in bochten?

Over bochten gesproken, die zijn een klein feestje in de Polaris. Door de grote spoorbreedte kun je behoorlijk hard de hoek om, waarbij je de banden zich vast voelt klauwen en de neiging tot overhellen beperkt blijft (een Can-Am Spyder kantelt bijvoorbeeld zo sterk dat het achterwiel doorspint en het esp steeds ingrijpt). Omdat het zo vertrouwenwekkend aanvoelt, word je al gauw overmoedig en komt er onvermijdelijk een bocht die je te hard in duikt. Dit zijn de meest wonderlijke momenten: bij licht onderstuur hoef je enkel het gas een halve millimeter te liften. Dan voelt het plots alsof jij de as bent waar de Polaris Slingshot SL om draait, duikt de neus naar binnen en kun je ‘m bizar nauwkeurig plaatsen waar je ‘m wilt hebben. Op de grens is deze machine op z’n best.

Nadelen genoeg

Natuurlijk kleven er genoeg nadelen aan de Slingshot. Waarvan kapotte zonnebrillen en kiezelvormige deukjes in je voorhoofd er slechts twee zijn. Hij is bijvoorbeeld breed – erg breed. Je moet ertegen kunnen dat je nergens heen kunt rijden zonder dat alle levende organismen je ongelovig aanstaren. Hij heeft niet echt iets aan boord wat lijkt op verwarming. Omdat het in Nederland en België altijd regent, word je ook altijd nat. Daarmee degradeer je jezelf min of meer naar toen je als kind elke dag door weer en wind moest fietsen. Maar het grootste manco van de Polaris Slingshot SL is toch z’n prijs. Hoe verrassend bruikbaar hij ook is, het blijft meer een speeltje dan een volwaardig alternatief voor je gebruikelijke vervoersmiddel. En voor een speeltje is ruim 30 mille aan de erg stevige kant. Zelfs al ben je aanzienlijk meer geld kwijt voor een vergelijkbare ervaring met een extra wiel.

Toch zou het ons niet verbazen als we de Slingshot nu en dan gaan tegenkomen op onze wegen. Zoals bij ieder uniek concept zullen sommige mensen ‘m wegwuiven als een geintje; anderen zullen hopeloos verkikkerd raken en niet rusten tot ze er eentje in hun garage hebben staan. Die mensen begrijpen we volkomen.

Specificaties Polaris Slingshot SL


Motor
2.384 cc
viercilinder
173 pk @ 6.400 tpm
227 Nm @ 4.700 tpm

Aandrijving
achterwiel
5v handbak

Prestaties
0-100 km/u in ca. 5,5 s
top ca. 210 km/u

Verbruik (gemiddeld)
verbruik n.b.
CO2-uitstoot n.b.

Afmetingen
3.800 x 1.971 x 1.318 mm (l x b x h)
2.667 mm (wielbasis)
764 kg
37 l (benzine)
bagageruimte n.b.

Prijzen
NL € 35.999
BE € 30.999

VONNIS
Het was onvermijdelijk: als iedereen in hetzelfde soort brik gaat rijden, ontstaat er vanzelf een tegenbeweging. Met de Slingshot zet Polaris een lekker absurd geval op de weg, met lekker absurde prestaties voor lekker absurde bestuurders. Super

Reacties

Meer van TopGear