Uitgelicht: Lamborghini Murciélago LP670-4 SV

Afscheid van de Murciélago: de LP670-4 SV is de gemeenste, mafste en snelste Lamborghini ooit.

 

Auto’s die het einde van hun productieperiode naderen, worden vaak voorzien van een actiepakketje en verkocht als limited edition. De Nissan Micra bijvoorbeeld, of de Kia Picanto. Een illuster gezelschap. Geen wonder dat Lamborghini graag aanhaakt, met de laatste Murciélago LP670-4 Super Veloce. Een heroïsch lange naam voor een auto die bewijst dat in Lamborghinië alles bij het mateloos maffe zelfde blijft, hoezeer de rest van de wereld ook worstelt met crisis en global warming.

 

Terwijl de laatste hand wordt gelegd aan het nieuwe topmodel dat volgend jaar verschijnt (waarschijnlijk Jota genaamd en ontwikkeld met iets meer respect voor milieu en ijsberen), betekent de SV het slotakkoord voor de auto die Lamborghini op typisch hyperbolische wijze de 21-ste eeuw in schopte. Het zal niemand verbazen dat dat slotakkoord nog lichter, sneller en sterker is dan de LP640; toch ook al een auto waarvan je moeilijk kon volhouden dat hij ‘leuk, maar wel wat langzaam’ was.

 

De 6,5-liter V12, die slechts 640 pk had, kreeg er 30 pk bij. De Italianen wisten het gewicht van 1.700 kg terug te dringen met 100 kg. Resultaat: de Super Veloce snelt naar 100 km/u in een ietwat angstaanjagende 3,2 seconden terwijl de topsnelheid toenam van 331 km/u tot 341 km/u. Het chassis is stijver en de schakelsnelheden van de E-gear-versnellingsbak zijn hoger. De omstreden 35/65-vierwielaandrijving bleef behouden. Een achterwielaangedreven SV klinkt goed, maar botst waarschijnlijk met de Quattro-filosofie van geldschieter Audi. Lambo-baas Stephan Winkelmann laat er echter geen twijfel over bestaan dat de SV niet op de wereld is gezet om de safety first-gedachte te propageren: ‘De Super Veloce is extremer en compromislozer dan zo’n beetje elke andere auto. Klanten kunnen zich voorbereiden op een volstrekt onvergelijkbare rijervaring’.

‘Het uitzinnige achterwerk van de Murciélago vonden de Italianen bij nader inzien toch wat al te zachtaardig’
 

De Reventón en Gallardo LP560 hadden al straaljagerachtige trekjes en ook de SV ziet eruit alsof-ie naast voor gebruik op de weg tevens geschikt is om als jachtvlieger te dienen. De neus is herzien en militaristischer dan ooit. De persoonlijke Gallardo van directeur Winkelmann is matzwart; de agressieve voorspoiler, dorpels en enorme luchtinlaat op de linkerflank (bedoeld als oliekoeler) van de SV hebben dezelfde kleur. Lamborghini heeft de tint, ook heel vriendelijk, Nero Nemesis gedoopt.

 

Het uitzinnige achterwerk van de Murciélago vonden de Italianen bij nader inzien toch wat al te zachtaardig, dus is men er terug mee naar de tekentafel gegaan. De motorkap van de SV, gemaakt van koolstofvezel en polycarbonaat, bestaat uit drie ‘luifels’ waartussen flinke openingen zitten om de zucht van de V12 naar verkoeling te stillen. De enorme dubbele diffuser is gemaakt van koolstofvezel; middenin zit een reusachtige, enkele uitlaat. Lamborghini doet dus niet mee aan de trend die minstens vier uitlaten voorschrijft. Tussen de achterlichten zit een – alweer – koolstofvezel paneel. Het met lasertechniek gesneden aluminium gaaswerk dat de aanzienlijke breedte van de achterkant bestrijkt, heeft achthoekige gaten voor maximale luchtverspreiding en een hittebestendige Teflon-laag.

 

Er zijn twee achterspoilers: een voor Lamborghini-begrippen vrij klein exemplaar en een gigantische koolstofvezel picknicktafel genaamd Aeropack Wing die, zo claimt men, voor enorme stabiliteit op hoge snelheid en maximale downforce zorgt. De vleugel is wel slecht voor de topsnelheid; daar blijft slechts 334 km/u van over. De nieuw ontworpen achterlichten vertonen nu de bij Lambo inmiddels bekende Y-vormige elementen.

 

Als je wel eens het naakte chassis van een Murciélago hebt gezien, dan weet je dat het niet bijzonder genoeg is om McLaren F1-ontwerper Gordon Murray slapeloze nachten te bezorgen. Het is voor de gelegenheid wel versterkt met nieuwe stalen profielen, waardoor de torsiebestendigheid is verbeterd met 12 procent en het totaalgewicht van de auto met 20 kg afnam. Het dak en de deuren zijn van staal, terwijl de rest van het koetswerk, net als transmissietunnel en bodemplaat, van koolstofvezel is.

‘Als je instapt blijkt de ongewone – lees aapachtige – zitpositie van de Murciélago onveranderd’
 

De verregaande verbetering van kleppentrein en luchtinlaatsysteem van de V12 zijn ten dele verantwoordelijk voor de extra 30 pk die eruit is geperst. Het nieuwe uitlaatsysteem helpt ook voor extra vermogen en zorgt bovendien voor een gewichtsbesparing van 26 kg. Het geluid van de V12 bij 8.000 toeren is bovendien opera-achtiger dan ooit, volgens bronnen binnen Lamborghini.

 

Als je instapt blijkt de ongewone – lees aapachtige – zitpositie van de Murciélago onveranderd. Fysiotherapeutisch ongemak wordt enigszins verlicht door de oogverblindende koolstofvezel kuipstoelen en het feit dat het hele interieur is bekleed met alcantara. Dat is, zo zegt Lamborghini, lichter dan leer. O, een stereo-installatie zit er niet in. In dit iPod-tijdperk, waarin de beschikbaarheid van muziek net zo vanzelfsprekend is als de aanwezigheid van zuurstof, is een V12-aangedreven Lamborghini waarschijnlijk de enige auto die daarmee wegkomt.

 

Er worden maar 350 SV’s gebouwd, voor een prijs van ongeveer 500.000 euro exclusief belastingen. Eerlijk gezegd zouden we er best eentje willen hebben. Eerlijk gezegd zouden we er best een blokje mee om willen.