Volkswagen Golf GTI Performance

Het licht gaat op groen en we jagen het kleine, schraal kermende motortje van de eerste Volkswagen Golf GTI naar het rood. We grijpen naar de zwarte golfbal en worstelen de pook naar twee, naar drie. Het lijkt alsof we ongeveer zeven keer zo hard gaan als de snelheidsmeter aangeeft. Een bocht verschijnt. We trappen stevig op de vage remmen, schakelen terug en draaien het simpele stuurtje in de richting die we ongeveer uit willen. Het voelt alsof de verbinding met de voorwielen bestaat uit een bos elastiekjes, verankerd in natte cake. Het hoekige karretje helt zich op één oor, terwijl de smalle banden zachtjes piepend vervormen om de velgjes. We geven gas, en we schaterlachen.

De eerste Volkswagen Golf GTI is nog steeds lekker

Dit is in het kort onze fantastische, onvergetelijke kennismaking met de allereerste Golf GTI, die Volkswagen ons hoffelijk beschikbaar stelt tijdens de persintroductie van de jongste telg in deze bloedlijn. Dit is de auto die in 1976 het concept hot hatch op de kaart zette, die een onuitwisbare stempel op de autowereld drukte, simpelweg door anders te zijn. Snel en ruim, vermakelijk en praktisch – het waren zaken die tot op dat moment nauwelijks met elkaar te rijmen leken. Tot VW voordeed hoe het moest, en vele andere merken volgden.

We geven toe: het is een gemis in onze opvoeding dat we dit vederlichte stukje scheurhistorie niet eerder reden. Maar om nu te zeggen dat we de nieuwste incarnatie van de Volkswagen Golf GTI hierdoor beter ‘vatten’, dat is ook weer wat overdreven. Ja, het zijn beide snelle versies van brave burgerauto’s, die niets inboeten aan gebruiksgemak en toch vele malen meer plezier bieden; maar daar houdt de vergelijking wat ons betreft wel een beetje op.

Verleden wordt niet vergeten

De nieuwe GTI doet z’n best om terug te grijpen naar zijn roemruchte verleden. Er is een ruitjespatroon op de stoelen, en een versnellingspook waar ergens wel degelijk een golfbal in te herkennen valt. Er is een rood streepje in de grille, dat voor het leuke een stukje doorloopt in de koplampen. Er zijn GTI-badges, rijkelijk veel zelfs. Kijk je echter verder, dan zie je de optische oppomperij en het technologische vernuft waarmee dit hoogstandje zich onderscheidt van een basis-1.2. De eerste GTI had een injectiemotor, een voorspoiler, een paar spatbordverbreders, en dat was het wel zo’n beetje. Deze GTI is een Golf, plus nog een heleboel meer.

Zo heeft elk exemplaar voortaan XDS+, een verbeterde versie van het elektronische waakhondje dat als ‘differentieel’ optreedt door remingrepen toe te passen als de voorwielen doorslippen. Ook is er nu standaard progressieve besturing, die de uitslag van de voorwielen ten opzichte van het stuur varieert naarmate je harder of zachter rijdt. Het idee is dat je in de stad minder hoeft te sturen, en op de snelweg juist wat meer, om zenuwachtig weggedrag tegen te gaan. We zijn nooit fans geweest van dit systeem – om niet te zeggen, we koesteren er een hartstochtelijke haat tegen – omdat een auto er in de regel onvoorspelbaar van wordt. Neem je bijvoorbeeld een afrit en verlies je in zo’n bocht wat snelheid, dan moet je je stuuruitslag veranderen om de voorwielen hun koers te laten behouden. Dat vinden we stom.

De eerste kilometers

Des te aangenamer worden we verrast wanneer we de eerste kilometers met de nieuwe Volkswagen Golf GTI rijden. We waren even bang dat de besturing de auto voor ons zou vergallen, maar VW heeft het voor elkaar gekregen om het verloop van de variabele stuurratio zo natuurlijk en geleidelijk aan te laten voelen dat we er nauwelijks iets van merken. Zo kan het dus ook. We nemen ons achterstevoren gedragen petje af.

Iets anders wat meteen opvalt, is het geluid. Wederom is er een 2.0 TSI-motor aan boord, maar de ingenieurs hebben hun best gedaan om hem het nodige tikje rauwer te laten klinken dan voorheen. Zeker wanneer we de sportmodus inschakelen – snellere gasrespons, steviger onderstel, zwaardere besturing – zet de auto een beste hese keel op wanneer hij toeren maakt. Het klinkt prachtig en nodigt uit tot ongegeneerd knallen. Dus dat doen we dan maar.

‘De tijd van de hellende carrosserieën en elastiekbesturing is voorbij, maar daar is snelheid voor teruggekomen. Heel veel snelheid’

Oei, wat rijdt dit verslavend lekker. Deze Volkswagen Golf GTI is uitgerust met het Performance Pack, dat tien extra pk’s oplevert (230 in plaats van 220) en daarmee een iets hogere topsnelheid en een fractioneel snellere sprinttijd van 0 naar 100 km/u. Belangrijker zaken in dit pakket zijn de rondom geventileerde remmen, en – jawel – een heus sperdifferentieel, bestaande uit een slimme, elektronisch bediende vloeistofkoppeling die samenwerkt met het esp. Alleen dit laatste is de meerprijs van 1.500 euro al dubbel en dwars waard; het functioneert voorbeeldig en maakt het uitaccelereren van krappe bochten tot een simpel genot van grip en geweld.

Gewoon: handbak

Bewust kozen we een exemplaar met een handgeschakelde bak in plaats van de meer gewilde dsg-transmissie. Waarom? Om een punt te maken. De luiheid die aan een automaat kleeft – hoe goed die ook is – past niet bij een hete hatchback, zo houden wij vol. Daarbij: deze onvolprezen zesbak is een van de fijnste die we kennen. Hij beweegt als door fluweel, met korte klikkende slagen. De koppeling is licht en duidelijk, de motor is hitsig genoeg voor vlug tussengas. De gehele auto laat zich zo vanzelfsprekend rijden dat je je niet aan de indruk kunt onttrekken dat je lieve oude moedertje hier nog een verschroeiende Nürburg­ring-tijd mee zou kunnen neerzetten.

Zo belanden we bij de Grote Vraag die bij de laatste twee generaties van de Volkswagen Golf GTI al steeds gesteld werd: gaat het allemaal niet iets te moeiteloos? Is het allemaal zo makkelijk geworden dat slaapverwekkendheid om de hoek dreigt? Toegegeven: de tijd van de hellende carrosserieën en enerverende elastiekbesturing is voorbij, maar daar is snelheid voor teruggekomen. Heel veel snelheid, en nu ook nog eens meer herrie en meer grip.

We schakelen terug, keren om en sturen de neus van de GTI nog eens richting hetzelfde bergweggetje. Dít saai? Bekijk het even.

Volkswagen Golf GTI Performance zesbak 3-deurs

16/20

Cijfers
0-100 km/u: 6,4 s
Top: 250 km/u
Verbruik: 6,0 l/100 km
Motor: 1.984 cc, viercilinder turbo benzine
Aandrijving: voor
Vermogen: 230 pk
Koppel: 350 Nm
Gewicht: 1.382 kg
CO2: 139 g/km

Prijs
NL € 34.790
BE € 32.390

Vonnis
Deze GTI ziet er gaaf uit, klinkt top, rijdt alwéér een stuk overtuigender en hoeft toch nog steeds niet de hoofdprijs te kosten. VW overtreft zichzelf