Hoe goed rijdt een iets gemodificeerde Jensen Interceptor?

Ik weet niet of ik ooit een auto heb gereden die zo naar tevredenheid ‘rondrommelt’ als een Jensen Interceptor. Erin rondrijden is gewoon een ongekend prettige ervaring. Mensen zeggen dat de Interceptor nooit écht veel geld waard is geworden omdat het merk niet veel historie heeft, maar na er een week in te hebben rondgetoerd, vind ik de combinatie van de styling van Carrozzeria Touring en de lekker dikke motor uit Detroit ongelooflijk aansprekend.

En laten we maar snel vergeten dat de bouwkwaliteit van de West Midlands in 1970 vooral opviel door het gebrek daaraan. Misschien is het omdat dit exemplaar niet helemaal origineel is. Of misschien is het omdat ik me het origineel goed herinner. Herinneringen die draaien om het poetsen van chroom, oververhitten in druk verkeer en leren hoe carburateurs werken.

De Jensen Interceptor is een jeugdheld

Hij werd vaak gezien als een auto voor schurken, patsers en losbollen, maar het was ook de auto van mijn vader, die – meestal – geen van die dingen was. Hij kocht zijn Series III van een kerel die er meerdere had – een duidelijk teken van patserschap. De Jensen Interceptor was het middelpunt van mijn jeugd; er was ooit een tijd dat we werden versleten voor beroemdheden, bij een tuinfeestje van Andrew Lloyd-Webber terwijl we alleen mijn zusje afleverden voor de repetitie van de fanfare van haar basisschool.

Die keer dat de boel weer eens oververhitte op een tweebaans weg. De vele keren dat ik de nonchalante, stuiterende naald van de kilometerteller diep in verboden terrein zag stijgen, onder luid gebrul van de grote V8 – de kleine ik was ervan overtuigd dat er op de wereld geen machtiger auto bestond. Een deel van de aantrekkingskracht van de Interceptor (afgezien van het feit dat geen auto ooit een betere naam heeft gehad) was het feit dat hij een beetje onder de radar blijft.

Ken jij het logo van Jensen?

Niet veel mensen kennen het logo, weinigen weten dat het de eerste auto was met vierwielaandrijving en ABS. Het is geen auto die je koopt als je ‘tegen een beetje geld bent aangelopen’ en toen ‘bij auto’s terechtkwam’. Er komt altijd iets van een geschiedenis bij kijken, en sinds ze stopten ze te maken, zo’n 50 jaar geleden, zijn er niet veel mensen die ’m echt kennen. Wat mij waarschijnlijk de ideale kandidaat maakt.

Dit is niet zozeer een restomod, als wel een verbeterde klassieker, en het resultaat van veel noeste arbeid bij Jensen International Automotive (JIA), een indirecte feniks uit de as van het origineel. In plaats van de gebruikelijke Chrysler V8 monteert JIA een Chevy LS-exemplaar. In dit geval een LSA, een 6,2-liter V8 met supercharger, goed voor 560 pk en 747 Nm.

De versnellingsbak is een zestraps automaat, de remmen komen van AP Racing, de geometrie voor en achter is opnieuw gedaan, er zijn verstelbare dempers, en de achteras die al oud was toen de Interceptor verscheen, is vervangen door een onafhankelijk exemplaar dat van huize Jaguar komt.

Maar het blijft rijden zoals dat toen ging. Ik weet nog dat het stuur in de handen van mijn vader alle kanten op ging en stuurbewegingen slechts beschouwde als aanwijzingen. Deze is stabiel en strak – maar goed ook, want het ding gaat als een malle.

Het gaat om de motor in de Jensen Interceptor

Maar dat is niet waar de Interceptor het meest in uitblinkt. Open het vak onder de middenarmsteun. Daar woont de startsleutel. Eén klik naar rechts – de grote rode startknop gloeit. Druk erop met je duim en wacht tot de pompende V8 aanslaat. En dat geluid is… alles. Lui, maar gespierd; je zou erbij in slaap kunnen vallen. Het is niet schreeuwerig, niet op zoek naar publiek, maar rustig en tegelijkertijd de baas.

Binnenin is het ruim, het leer kraakt, het kleurenschema klopt helemaal in de tijd, de stoelen zijn diep en comfortabel, je doet de raampjes naar beneden en gaat ervandoor.
Nu leef je het Interceptor-leven. Je gromt wat in het rond. Doet dingen.

Ik wil je niet vertellen hoeveel dit apparaat kost, want je mond zal openvallen en je zult de essentie van een Interceptor terugbrengen tot een getal. De vraag is of je je helden wel moet ontmoeten, en in dit geval ben ik zó blij dat ik dat heb gedaan. Ik heb mijn vader erin meegenomen. De rollen waren nu omgedraaid, en we reden ermee naar een kroeg; weer een dierbare herinnering. Er is geen auto zoals de Jensen Interceptor. Hij is iets waarvan we nooit wisten dat het gemaakt werd: een Britse musclecar.