Alfa Romeo 4C Spider vs Porsche Boxster

Het hadden goede vrienden kunnen zijn, als ze niet zo enorm van elkaar zouden verschillen. Overeenkomsten genoeg, maar als karakters zo botsen, kan het haast niet anders dan knallende ruzie worden. Dit is de Alfa Romeo 4C Spider vs Porsche Boxster. Hij moet niets van ‘m hebben. Kijk ‘m nou staan. Alleen dat aanstellerige rood al. Als je bijzonder bent, zien mensen dat zo ook wel – dat hoef je niet in hun gezicht te gillen. Dinky Toy. Het is nog eens een klein propje ook. Hij mag dan wat trekken van z’n vader, de 8C, hebben, nu oogt ie toch vooral als een kitten dat hardnekkige pogingen doet om op een tijger te lijken. Het is eerder aandoenlijk dan indrukwekkend.

Hoe snel rijdt de Porsche?

Waarom hij, echte Porsche die hij is, dat branieschoppertje dan niet gewoon links laat liggen en schouderophalend doorgaat met de serieuze zaak die het zijn van een sportwagen nu eenmaal is? Diepe zucht. Goede vraag. Hij weet het zelf eigenlijk ook niet. Is het omdat alles wat jonger is dan 30 jaar (alles wat ouder is eigenlijk ook, nu hij er over nadenkt) als een kip zonder kop op dat rode opdondertje afrent en over z’n bolle motorkapje gaat lopen kwijlen? Omdat iedereen ‘m net zo geweldig vindt als hij zelf? Hè nee, bah – dat zou duiden op jaloezie, en daar staat hij natuurlijk mijlenver boven. Of is het omdat, als hij de verhalen mag geloven, dat hyperactieve kereltje daar niet alleen een beetje stoer staat te doen, maar wel degelijk tot het een en ander in staat is? Ze zeggen dat ie 240 pk aan boord heeft. Dat ie maar 974 kilo weegt, en daarom in 4,5 seconden 100 km/u rijdt. Dat ie 257 km/u haalt. Dat liegt er toch verdikkie allemaal niet om. Maar ze zeggen zoveel. Daarbij: dat zou betekenen dat hij, een Porsche Boxster uit een roemrijk geslacht, bang is voor dat… dat menneke. Dat nooit. Nooit. It ain’t what you do, it’s the way that you do it. Dat zeggen ze namelijk ook, en dat is tenminste mannentaal. Laat maar komen, die praatjesmaker.

De Alfa Romeo 4C Spider is lachen!

Wat is dat toch, met sommige auto’s? Het is een prachtige dag, je dak kan open, iedereen staat te popelen om je uit te laten en nog ga je daar in een hoekje een potje staan chagrijnen. Op het risico af te gaan klinken als die idioot van Basic-Fit zou ik willen zeggen: kom op nou! Maar je kunt het al een beetje aan ‘m zien, hè: alleen dat zwarte pak al. Black Edition, noemen ze het, met als bijzonderste kenmerk… Nou? Precies: dat alles zwart is. Nee, daar word je vrolijk van. En dan is het toch al niet zo’n lachebekje, want tsja, Duits hè, en die hebben het Grote Boek der Humor nou niet bepaald uitgevonden – wat heet: ze hebben het niet eens één keer opengeslagen. Maar dan nog: tjemig. Doe eens een beetje vrolijk, man. Jij kan 265 pk naar die dikke 20 inch achterwielen van je gooien: daar moet je toch blij van worden? Oké, dan kun je met je 0-naar-100-tijd van 5,6 seconden misschien net mijn lekkere kontje in de verte zien verdwijnen: dat is toch geen reden om zo treurig te zijn? Blijven lachen. Jongen, ik heb zó’n zin in vandaag! Wat een heerlijke dag. Lekker van het ene bochtje naar het andere: drumroll… kacheng, kacheng! Het leven is mooi! Iedereen lacht, iedereen vindt me gaaf. Ben ik ook, natuurlijk. Haha! Zou jij ook kunnen zijn, als je de zon maar een beetje zag schijnen. Gaan we? Gaan we?

De Porsche Boxster zit beter in elkaar

Allemachtig. Als de Boxster nog vijf minuten langer naar Meneer Hypertje moet kijken, rijdt ie zichzelf van het eerste het beste viaduct af – dat ze een week nodig hebben om al z’n splinters op te ruimen. Wat is dat met die Italianen? Dat z’n landgenoten daar een jaar of zeventig geleden iets in zagen – het zal wel altijd een raadsel blijven. Liep ook niet zo denderend af, trouwens. Daar gaat ie hoor, hij moest er maar achteraan gaan. Klinkt niet eens zo beroerd trouwens, voor een 1.7-viercilindertje. Het is wel weer vooral lawaai, zo’n lichtelijk hysterisch ‘maakt me allemaal geen bal uit’-toontje. Het past bij ‘m, en nee, dat is niet als compliment bedoeld. Hij zal ‘m eens wat laten horen. Als de Baas zo vriendelijk zou willen zijn even dat knopje op de middentunnel in te drukken, dat met die uitlaatjes? Ja, bedankt. Kijk, nou komt z’n 1.000-cc diepere gorgel pas echt tot z’n recht. Ah, terugschakelen, met zo’n lekker toefje tussengas, dat zal ‘m op z’n plek zetten. Ziet hij de Alfa Romeo 4C Spider nou schrikken of is dat zijn verbeelding? Oh nee, hij is Duitser, hij heeft helemaal geen verbeelding – dan zal het wel echt zo zijn. En de Boxster komt trouwens ook behoorlijk snel dichterbij, daar wordt dat rode mormeltje vast wat minder gekmakend-vrolijk van.

‘De wegligging van de Alfa Romeo 4C Spider ziet er bloednerveus uit – laat het maar aan de Italianen over om dat juist als pluspunt te verkopen’

De Porsche klinkt heel goed!

Hé, daar heb je ‘m al, die sombermans. Zou ie van pure kwaadheid zo hard achter me zijn aangekomen of heeft ie er opeens zin in gekregen? Zal het eerste wel zijn – hij kijkt nog steeds behoorlijk link uit z’n koplampen… Nou, we gaan hem gewoon opvrolijken! Let op, mein Freund: terugschakelen, vierduizend toeren en báf: vol gas! Dan kun je toch goed merken dat ik dan misschien 25 pk op ‘m moet inleveren, maar dat ruimschoots compenseer door (jawel!) maar liefst 341 kilo minder te wegen dan meneer Braadworst. Hoor dat nou toch eens, dat geluid! Het grappige is dat die Duitse donderwolk het waarschijnlijk beter hoort dan degene die achter mijn stuur zit. Mijn motor ligt achterin en is op zich niet zo luidruchtig – het meeste geluid wordt veroorzaakt door de uitlaten. Veel van het geluid heb ik dus letterlijk al achter me gelaten voordat het de oren van mijn bestuurder heeft kunnen bereiken. Wat ertoe leidt dat ik vanbuiten een stuk beter klink dan vanbinnen. Alsof dat de pret mag drukken: ik heb nog wel andere manieren om mijn bestuurder te vermaken!

Ik hou van hem

Tsjongejonge, kijk ‘m nou gaan, de uitslover. En maar brullen. Ach, dat leidt de aandacht tenminste af van het feit dat ie zo te zien wat moeite heeft z’n vermogen op de weg te krijgen. Of zou het onderstel gewoon te ‘springerig’ zijn afgesteld? Moeilijk te zeggen, maar die hele wegligging ziet er wat de Boxster betreft bloednerveus uit. Dat zullen ze dan wel weer ‘speels’ of ‘karakter’ noemen – laat het maar aan Italianen over om dat soort onrust juist als een pluspunt te verkopen. Zelf is ie allerminst speels of nerveus: hij is de rust zelve.

Hij is er heilig van overtuigd dat een goede sportwagen z’n bestuurder vertrouwen moet geven, ‘m beter moet maken dan hij is. Dat de auto de bestuurder z’n fouten moet vergeven en ‘m moet belonen voor wat hij goed doet. En hoewel het ‘m als Duitser enigszins tegen de borst stuit om zichzelf een schouderklopje te geven: juist in dat vertrouwenwekkende blinkt de Boxster uit, al zegt ie het zelf. Vertrouwen, vertrouwen – alsof dat alles is. Avontuur, daar gaat het om! Luister, Duitse vriend: ik weet van inparkeren nog een feestje te maken. Al is het alleen al omdat ik dan, omdat ik geen stuurbekrachtiging heb, bij lage snelheden zo ontzettend zwaar stuur dat je een week niet meer langs die idioot van Basic-Fit hoeft. Dan ben je nog niet uitgestapt, wat door mijn brede dorpel best wat lenigheid vereist, zeker als het dak dicht is: heb je je yoga ook alvast maar gehad.

Ik stap in de Alfa

Dat ik op hogere snelheden juist weer wat erg licht in mijn stuur aanvoel, dat is niet erg, dat is juist spannend. Zoals jij door een bocht gaat – er is gewoon geen lol aan. Snoeihard, als op rails, maar je boezemt alleen bewondering voor jezelf in, nooit ontzag voor de bocht. Jij doet alsof de elementen niet bestaan, alsof ribbeltjes in het wegdek er niet zijn: je zuigt ze als het ware op met je vering en demping, en elke verdere invloed die de weg kan uitoefenen op je rijgedrag wordt wel weg gefilterd door die akelig onfeilbare elektronica van je. Jij gaat daardoor misschien wel harder door een bocht, maar ik bezorg m’n bestuurder op de helft van jouw snelheid wel het dubbele van de pret. Zo voel je tenminste dat je leeft, dat je rijdt, dat je wat aan het beleven bent in plaats van je domweg te verplaatsen. Zou je ook eens moeten proberen, Boxster. Zo lust ik er nog wel een paar. Zo kun je natuurlijk alles recht praten wat krom is. ‘Inparkeren een feestje…’ Een hel zal je bedoelen! Als ik de mensen achter jouw stuur zie zwoegen om jou op je plek te krijgen, kan ik alleen maar medelijden met ze hebben.

Hij is meer geschikt voor Italiaanse wegen

En wat heeft het in hemelsnaam voor zin om elk hobbeltje en bobbeltje keihard aan ze door te geven? Vinden ze dat leuk? Gaan ze er harder door? Ik geloof er niets van. Daarbij: zoals jij het vertelt, ben ik een soort robot die alles zelf wel regelt, ongeacht de omstandigheden of hun (gebrek aan) rijkwaliteiten. Zo is het niet. Daar heb ik die leuke standen voor, Sport en SportPlus – daarmee kan de bestuurder me zo ruig maken als hij zelf wil. Natuurlijk kan al die elektronica waar jij zo smalend over praat, ook helemaal uit, en kun je met mij net zo hard achterbanden oproken als met jou, wijsneus. Daar maak je een elementaire denkfout, collega. Wat jij beschrijft, is het perfecte voorbeeld van een compromis. Jij probeert alles tegelijk te zijn, en dat kan niet. Door op het ene vlak iets toe te geven, lever je op een ander vlak iets in. Ik niet, ben volstrekt compromisloos: ik ben een sportwagen en niets anders. Niet lief, zoals jij. Ik ben niet comfortabel, zoals jij. Geen elektrisch te openen dak, gewoon omdat dat extra gewicht betekent. Ik heb geen liflafjes als een navigatiesysteem – als je in mij stapt, doet de bestemming er immers niet toe, de reis zelf moet je doel zijn. Ben volkomen eerlijk – what you see is what you get: een auto die je de absolute garantie geeft dat ie je altijd in hoger sferen zal brengen, verpakt in heetgebakerd Italiaans design. In jou kan iemand zijn grootmoeder op pad sturen, in mij zal ie dat alleen doen als ie echt niet langer op de erfenis kan wachten.

Je hebt meer een race-gevoel in de 4C

Haha, je bent wel een écht opschepperig macho-Italiaantje, dat moet ik je nageven. Omdat ik de beroerdste niet ben, zal ik nog een veer in je uitlaat steken: zoals jij zijn er niet veel meer. De wereld wordt volgepropt met auto’s die pretenderen alles te zijn; coupé, SUV, sportwagen en familie-auto ineen, niets is te gek. Zeker gezien mijn achtergrond heb ik wel waardering voor dat rechtlijnige van je, dat koppige: deze planeet wordt er met jou in ieder geval kleurrijker op. Nu ik toch bezig ben: die koolstofvezel monocoque van jou is een fraai kunststukje, zeker in deze klasse. Daarvoor zou je je bijna al die kleine afwerkingsmissertjes (zo’n kier in de kunststofdelen waar je stuurkolom naar binnen gaat; de ongelijke naden tussen carrosseriedelen: het zou bij Porsche ondenkbaar zijn) vergeven. Vooruit: die nieuwe, ‘gewone’ koplampen staan je een stuk beter dan die malle insektenoogjes van je coupébroer (al begrijp ik dat je daar bij jou ook voor zou kunnen kiezen). Maar dat geëmmer over dat een compromis altijd zwakker zou zijn? Daar ben ik het natuurlijk mee oneens want het één hoeft het ander zeker niet uit te sluiten; ik ben er het levende bewijs van. Daardoor ben ik ook geschikt om lol in te hebben in een land als Nederland – jij komt het best tot je recht in een zonnig land met lekkere bergweggetjes, met mij kom je ook een verkeersdrempel over zonder met je neus over de grond te schrapen.

Welke zou je ook kunnen kopen?

Nou nou, wat zijn we complimenteus opeens! Ik zou er, als mijn aard dat ook maar enigszins zou toelaten, bijna verlegen van worden. Zal ik dan ook maar wat aardigs over jou zeggen? Natuurlijk geneer ik me ook wel eens als ik m’n bestuurder hoor vloeken dat mijn besturing zo zwaar is bij het parkeren. Of als hij aan het mopperen is dat mijn dakje een kleine LOI-cursus Kamperen voor Beginners vereist. En die brul van jou, als de bestuurder dat leuke knopje met die twee uitlaatjes heeft ingedrukt: die klinkt wel erg goed hoor, dat geef ik grif toe. Verder mag je best weten dat ik weinig auto’s ken die het dameskappersautootje-imago van hun vorige versie zo grondig van zich hebben afgeschud. Je bent nu een serieus lekker ding. En nee, ik mag dan een echte Italiaan zijn, dat zeg ik niet tegen iedereen. Maar ik blijf erbij dat ik in mijn opzet uniek ben; de enige die een beetje bij mijn basisopzet in de buurt komt, is de Lotus Elise, en die is inmiddels al driehonderd jaar oud. In plaats van jou, zou iemand ook een BMW Z4, Mercedes SLK of een dikke Audi TT kunnen kopen, en de verschillen zouden betrekkelijk marginaal zijn. Van dat soort keuzestress heb je bij mij geen last.

Conclusie?

Daar heb je een punt – al vind ik een keus tussen ‘een Porsche’ en ‘iets anders’ nou niet iets om over in de stress te schieten. Maar misschien moeten we het daar wel gewoon op houden: eigenlijk zijn we helemaal geen concurrenten. Sterker: ik zou me kunnen voorstellen dat iemand met veel geld en een joekel van een garage ons allebei zou kopen. Hij zou er geen moment spijt van hoeven te krijgen, want waar we voor bedoeld zijn, daar zijn we toevallig allebei ontzettend goed in. Mee eens. Wie had dat gedacht, dat wij het nog ‘ns eens zouden worden, al is het maar over het feit dat we het over weinig dingen eens zijn? Nou, wat denk je ervan: wedstrijdje dan maar? Wie het eerst in Amsterdam is!

Specificaties Alfa Romeo 4C Spider 1.750 TBI

Motor
1.742 cc
viercilinder turbo
240 pk @ 6.000 tpm
350 Nm @ 4.000 tpm

Aandrijving
achterwielen
6v automaat

Prestaties
0-100 km/u in 4,5 s
top 257 km/u

Verbruik (gemiddeld)
6,9 l/100 km
161 g/km CO2
E-label

Afmetingen
3.990 x 1.868 x 1.189 mm (l x b x h)
2.380 mm (wielbasis)
974 kg
40 l (benzine)
110 l (bagage)

Prijzen
NL € 81.550
BE € 73.200

Specificaties Porsche Boxster Black Edition PDK

Motor
2.706 cc
zescilinder boxer
265 pk @ 6.700 tpm
280 Nm @ 4.500 tpm

Aandrijving
achterwielen
7v automaat

Prestaties
0-100 km/u in 5,7 s
top 262 km/u

Verbruik (gemiddeld)
7,9 l/100 km
183 g/km CO2
F-label

Afmetingen
4.374 x 1.801 x 1.282 mm (l x b x h)
2.475 mm (wielbasis)
1.315 kg
64 l (benzine)
280 l (bagage)

Prijzen
NL € 79.000
BE € 61.710