BMW 767iL met V16-motor ging nooit in productie

Nee, dit is geen Rieger- of Koenig-project met een groeiachterstand. Dit is de goudvis, zoals BMW het dwaze project liefkozend noemt. Volgens de autobouwer ‘is dit wat er gebeurt als je ingenieurs creatief laat doen’. In 1988, een jaar na de start van het project, onthulde het merk deze BMW 767iL, met een 6,7-liter V16. Ze bouwden, net als van de BMW 5-serie Touring met McLaren F1-motor, slechts één exemplaar.

Voor de V16 pakten de vindingrijke ingenieurs de bestaande 5,0-liter V12 en voegden daar nog eens de een derde van de cilinders aan toe. De grote klont aluminium woog in totaal 310 kilo en de motorinhoud steeg naar 6,7 liter. Het vermogen van de motor met enkele nokkenassen (per cilinderbank) steeg daarmee van 299 pk naar 408 pk. Dit staat in schril contrast tot een andere bekende zestiencilinder met 1.600 pk, maar vergeet niet dat dit de jaren tachtig waren en dat BMW geen turbo’s op de motor monteerde.

De luchthapper op het achterscherm doet vermoeden dat de motor op de achteras ligt, maar dat is niet waar. De happer op de achterste flank voedt de koelingssystemen die in de achterbak liggen, waarschijnlijk omdat er door de zestiencilinder geen ruimte meer was in de motorruimte. De BMW 767iL staat nog altijd in de opslag en mag zo nu en dan naar buiten voor evenementen of een photoshoot.

Waarom kwam de BMW 767iL er niet?

Het prestigeproject was puur om te laten zien waar BMW toe in staat is. Een serieproductie voor de BMW 767iL stond nooit in de planning. Andere bronnen melden ook dat BMW wilde voorkomen dat de V16 de start van een prijzige motorenwedloop zou worden tussen de Duitse Drie. De motorinhoud van 6,7 liter was even later wel te vinden bij Rolls-Royce, die het slagvolume gebruikte voor de twaalfcilinder in de Phantom.