Bugatti Vision Gran Turismo

Bugatti’s Vision GT: ontworpen voor het virtuele circuit, tentoongesteld op de IAA in Frankfurt en hopelijk een sterke voorbode op de aankomende Chiron. We regelen een illegaal nachtelijk bezoekje aan de losgeslagen racer.

Naar later zal blijken, is het omzeilen van de beveiliging – we zijn met z’n drieën en we zeulen koffers vol fotografiespullen met ons mee – nog het eenvoudigste deel van onze missie. Veel moeilijker blijkt het namelijk te zijn om een specifieke auto te vinden in een zee van staal, verspreid over elf fikse tentoonstellingshallen.

Heel stiekem is dit, niemand vertellen dus

Het is middernacht. De IAA, ofwel Frankfurt Motor Show – overdag het tafereel van en de achtergrond voor sprankelende onthullingen, de laatste roddels en overwerkte espressomachines – slaapt. Wat een paar uur eerder nog een hectische bijenkorf was, is nu ‘s werelds duurste en uitgebreidste parkeerplaats. We lopen op onze tenen langs rij na rij met de nieuwste auto’s, veelal gewone en alledaagse auto’s die wij straks allemaal namens onze baas zullen rijden, af en toe afgewisseld door een vreemd, haast buitenaards concept – laag, breed en onmogelijk te bouwen in een fabriek. Stands rijgen zich aaneen, alle hallen lijken opvallend veel op elkaar. We beginnen te vloeken: waar is ie?

Dan zie ik iets, majestueus uitstekend boven de andere machines, als een koolstofvezel meerkat. De vleugel die ons deed besluiten dit avontuur te ondernemen . De vleugel die ons elke celstraf die ons bedreigt vanwege insluiping tien keer waard is. Eerder vandaag stonden we net als iedereen in de rij om een glimp op te kunnen vangen van de Bugatti Vision Gran Turismo. Nu krijgen we wat we hebben wilden: een moment met ‘m alleen.

Waarom wilden we alleen met ‘m zijn?

We wilden per se met ‘m alleen zijn omdat je alleen dan echt kunt zien en waarderen hoe bruut ie is vormgegeven. Omdat we alleen zo kunnen zien met welk oog voor microscopisch detail hij op aarde is gekomen. Louter in de wetenschap dat de rest van de autowereld ligt te snurken, kunnen we ‘m in alle rust op de foto zetten.

Hij verbergt z’n ware aard onder een laagje racevernis. De vleugel, de duikplank-spoiler voor, de een-zits cockpit – en die aard is dat ie het volgende hoofdstuk is in de Bugatti-renaissance, dat hij de zoon van Veyron is, dat hij de auto is die met niets minder genoegen neemt dan met de bovenste positie op de automobiele berg. In de niet mis te verstane woorden van Bugatti’s CEO, Wolfgang Dürheimer: ‘We bouwen ‘s werelds snelste, meest exclusieve, meest luxueuze en meest krachtige supersportwagen die in productie wordt gemaakt.’ Je zou dus kunnen stellen dat de lat niet laag lag.

Wanneer kunnen we ermee rijden?

Hij was oorspronkelijk bedoeld als een toevoeging aan de groeiende reeks digitale Vision Gran Turismo-concepts. Je kunt ‘m downloaden en rijden op je PlayStation. Bugatti besloot om de kont tegen de krib te gooien en de auto ook echt, op ware grootte, te bouwen. Daarbovenop legden ze er nog een motor in ook. Heel toepasselijk is ie helemaal op de computer ontworpen, zonder potloden of klei in zicht. Pas in april 2015 hebben ze ‘m fysiek gebouwd. Wat de Bugatti onderscheidt van andere Vision GT-show- en sprookjesauto’s is dat de gedetailleerde techniek ook daadwerkelijk is geïnstalleerd. Goedkoop zal het niet zijn, maar hij zou daadwerkelijk geleverd kunnen worden zoals ie hier staat, en dan zou je met ‘m kunnen rijden.

‘We droomden er al een poosje van om zoiets te doen. Maar we moesten er een goed verhaal bij hebben, een goede kapstok. En dat bleek de Gran Turismo-serie te zijn’, vertelde Sasha Selipanov, chef van de afdeling exterieur, ons een paar uur eerder. ‘We kunnen de wereld vertellen en laten zien wat onze gedachten en ideeën zijn omtrent de volgende stap van Bugatti’s design. Maar dit was echt het ideale platform.’

‘Werkend met een theoretisch vermogen
heeft Bugatti theoretische rondjes
gereden op het Le Mans-circuit’

Het grootste verschil met de Veyron?

Wat je het eerst aan ‘m opvalt, zijn z’n absurde proporties. De Veyron was altijd al een auto met een stierennek, maar dit? Dit is nog weer iets heel anders. Met z’n splitter voor die de hele auto naar voren duwt, de treeplanken die naar buiten staan en de vleugel die ‘m naar achteren en omhoog trekt, wordt ie uitgestrekt tot een karikatuur van een supercar, zoals je die alleen zou denken te vinden in de diepste krochten van de fantasie van designers. Toch heeft ie niets overbodigs, niets teveel, er is geen enkele luchtinlaat vanwege het effect, er is geen streep voor niets getekend.

‘Wat momenteel een beetje de trend is, een hype eigenlijk wel, is dat iedereen elkaar de loef wil afsteken met de meest onzinnige getallen en allerlei sciencefiction. Wij hebben het tegenovergestelde gedaan en tegen elkaar gezegd: ‘Als we de kans zouden krijgen om met een van onze auto’s te gaan racen, wat zouden we dan met ‘m doen?’ Zo realistisch mogelijk zijn we vervolgens aan de slag gegaan. Je gaat racen, haalt alle gewicht eruit, stript ‘m totaal’, zegt Achim Anscheidt, hoofd design van Bugatti. ‘Dus we hebben geen grappen uitgehaald en niets te veel weggehaald, maar ook niets te weinig. Elke vierkante centimeter hebben we onder de loep gelegd om te zien of ie zo het meest racewaardig is.’

De aandrijving?

Met andere woorden. Onder de koolstof carrosserie heeft ie de ingewanden van een Veyron. Een volledig functionerende quad-turbo 8,0-liter W16. Volgens Frank Heyl, exterieur-designbaas, is het de aandrijving die dicteert dat de auto er zo cartoonachtig uitziet: ‘De motor bevindt zich precies voor de achteras, en de bak zit voorin om een perfecte gewichtsverdeling te krijgen. Dat zorgt nou eenmaal voor een brede cabine. Dat zorgt tevens voor z’n afmetingen en in zekere zin dus ook z’n vorm. Hij vormt zich eigenlijk naar z’n vermogen.’

Ah, ja, vermogen. Het is een Bugatti, tenslotte. Dit is wat we weten: de fysieke conceptcar is uitgevoerd met de heuse W16, maar hij is zo gebouwd dat ie niet veel verder kan rijden dan in en uit deze hal – dus verwacht niet dat je ‘m volgende week met 350 km/u over een circuit ziet rijden. Hij heeft echter wel een theoretisch vermogen. Werkend met dat mysterieuze getal en computermodellen van de auto, heeft Bugatti theoretische rondjes gereden op het Le Mans-circuit.

Hoe zal het productiemodel noemen?

Waar het allemaal uiteraard naartoe moet, is een echte productieauto, die de naam ‘Chiron’ zal dragen. Op de autoshow van Genève in maart 2016 zullen we deze voor het eerst in het echt mogen aanschouwen. Aangezien Bugatti dient als uithangbord voor ontwikkelingen binnen de VW Groep, en gezien het bestaan van de McLaren P1, de Porsche 918 en de Ferrari LaFerrari, durven we wel de weddenschap aan te gaan dat ie een hybride zal zijn.

Genoeg gespeculeerd, terug naar wat we weten, en dat is hoe dit beest er in het echt uitziet. Kies een hoek van de auto, en je ziet genoeg details, vorm en lijnenspel om je ogen een poosje van de straat te houden. Doe een paar stappen opzij en de vorm verandert, het geeft je pupillen een andere missie en je gelooft je eigen ogen niet terwijl ze de veranderingen waarnemen. Het is hypnotiserend – ik voel me vereerd, nee, ik voel me nederig in z’n bijzijn.

‘Pel ‘m af en kleed ‘m uit,
en hij wordt nog ingenieuzer
dan ie al lijkt’

Iets anders dan we gewend zijn

Volgens Selipanov is dat precies het punt. ‘Het idee was om iets te ontwikkelen dat je je echt levendig kunt herinneren. Als je naar de huidige LMP1-wagens en de huidige F1-auto’s kijkt, dan zie je dat ze zo onderhevig zijn aan de aerodynamica dat ze eigenlijk als geheel geen eenduidige vorm hebben. Je wordt bij de auto’s weliswaar gefascineerd door de details, de proporties zijn vaak ook aantrekkelijk. Maar het is niet echt een geheel. Als je je omdraait, weet je van deze Bugatti precies te vertellen hoe de voor-, zij- en achterkant eruitzien. Je herinnert je precies de vorm van die vin op het dak.’

Selipanov heeft gelijk, en het zijn ook precies die vier delen die ons de sterkste hints geven over hoe de Veyron 2.0 er straks uit zal gaan zien. Anscheidt, de chef, neemt die elementen even met ons door. ‘Voor zie je dat acht-ogige gezicht en een hoefijzer. Van de zijkant heeft ie echt de Bugatti-lijn, laat ie zien dat ie is gemaakt om te presteren. Van bovenaf heeft ie dat sterke middendeel, en van achteren ziet ie er veel horizontaler uit dan de Veyron.’ Het is de kortste beschrijving van een auto die we ooit kregen, maar dat valt te begrijpen, aangezien Bugatti alle vrijheid wil – en moet – behouden om ‘m alsnog aan te passen.

Het opvallende design

Toch worden twee zaken al heel erg duidelijk: ontdoe ‘m van de delen die ‘m extra downforce moeten geven, en van z’n vleugels, stickers en andere racedingen, en je kijkt naar de nieuwe Bugatti, zo simpel is het. Hij borduurt duidelijk voort op de toon die de Veyron in 2005 zette, maar dan agressiever, scherper, technischer. Twee: zelfs zonder de aerodynamica zal ie de lucht straks gebruiken en buigen op een wijze die z’n voorganger nooit zou hebben gekund.

In de zijkanten (die zijn ontworpen om op Ettore Bugatti’s handtekening te lijken) zit een gebogen radiator. Het perfecte samengaan van vorm en functie. Aan de voorkant komt de lucht die de auto inademt door de hoefijzervormige grille. Door de lagere luchtinlaat komt het weer naar buiten door de gaten in de motorkap. Zelfs door de louvres boven de wielkasten komt lucht. De koplampen doen tevens dienst als extra luchtinlaten, en leiden koele lucht naar de voorremmen. Lucht die door de spatborden wordt geleid vanuit de wielkasten en daarvandaan zo gunstig mogelijk wordt afgevoerd via de zijkanten.

Hoe ziet hij er van binnen uit?

Het interieur is puur functioneel, maar desalniettemin gelikt – de stijl van Bugatti is bijna achteloos. Een hoge middenconsole – hetzelfde gevormd als de taartscheppen aan de zijkant buiten – vormt de behuizing voor een dunne rij knoppen – allemaal echte knoppen, niks digitaal, zodat je ze met racehandschoenen aan kunt bedienen. Dat blauwe suède dat je op de stoel en het stuur ziet? Dat is een speciaal lichtgewicht, grip- en slijtvast materiaaltype waarvan normaliter de schoenen van F1-coureurs worden gemaakt.

Twee gebogen schermen, een op het stuur en een erachter, projecteren alle informatie recht voor je ogen, samen met beelden van drie buitencamera’s – zodat je precies weet waar je opponenten zich bevinden. Pel ‘m af en kleed ‘m uit, en hij wordt nog ingenieuzer dan ie al lijkt. Er zit een luik in het dak zodat de bestuurder eruit kan worden gehesen als hij na een ongeluk klem zit; hij heeft zestien klinknagels op de benzinedop: een voor elke cilinder; op de dorpels zitten plaquettes met de handtekening van Kazunori Yamauchi, ofwel Mr. Gran Turismo.

Dag Frankfurt

Rond vijf uur begint de opkomende zon de hal binnen te sijpelen. We begrijpen dat het tijd is om te gaan. We pakken onze spullen en blazen de aftocht, op naar een stevig Duits ontbijt in Frankfurt. Succes: door ons nachtelijk onderonsje met de Bugatti hebben we begrepen wat ie nou daadwerkelijk is. Dit concept is geen stuntje of geintje, geen goedkope gooi naar wat publiciteit – dit is Bugatti’s naakte toekomst.

In de virtuele wereld

Bugatti heeft iets met het Circuit de la Sarthe. De laatste overwinning dateert weliswaar van de 24 Uur van Le Mans in 1939 met de T57G ‘tank’, maar het merk deed nog vrij recent, in 1994 (niet heel succesvol) mee in de EB110. Nu keren ze terug! Nou ja. Min of meer.

Met gebruikmaking van computerberekeningen die ver voorbij onze verstandelijke vermogens liggen, voerde Bugatti een aantal simulaties uit. De resultaten daarvan geven niet alleen te denken, ze zijn hersenbrekend. Het huidige ronde-record staat op 3 minuten en 17,6 seconden – het is gevestigd door de Audi R18 e-tron LMP1 – en de Bugatti is maar anderhalve seconde minder snel. Gezien hoeveel dikker de Bugatti is, is dat ongekend. Hij rijdt op vier delen van de baan harder dan 418 km/u, en haalt net voor de PlayStation Chicane 447 km/u – 16 km/u sneller dan het wereldsnelheidsrecord van de Veyron Super Sport.

TopGear Top Berekening

De Vision GT heeft een aantal aerodynamische trucs aan boord. Een dubbel weerstand verminderend systeem dat de achtervleugel neerklapt en de louvres voor opent bijvoorbeeld. Zo kan er meer lucht onder de auto door. De vleugel dient ook als een luchtrem – zodat je pas later snelheid hoeft te gaan minderen.

Even wat TG-berekeningen. De 447 km/u is zijn top (laten we dat 450 km/u noemen). De Cw-waarde van de Vision GT zou ongeveer hetzelfde zou zijn als van de Veyron. Of wellicht wat hoger. We zouden kunnen calculeren wat z’n vermogen moet zijn. We zullen je de exacte berekening besparen, maar voor het gemak mag je even aannemen dat om een kleine 20 km/u harder te kunnen rijden dan de met 1.200 pk’s uitgeruste Veyron Super Sport, heb je in totaal pakweg 1.360 pk nodig (extra: 160 pk). Hoe dicht die waarden in de buurt zullen komen van de daadwerkelijke productieauto, dat moeten we nog even afwachten. We gokken op, jawel, 1.500 pk.

Virtuele vrienden

Aston DP-100

Een camouflage-uiterlijk, een twin-turbo V12-middenmotor met 800 pk, en een Aston-badge pronkt voorop z’n neus: de in 2014 geshowde DP-100 is het materiaal waarvan puberdromen worden gemaakt.

Infiniti Vision GT

Infiniti heeft een geschiedenis als ontwerper van krachtige, elegante conceptcars. Deze, die we eerder dit jaar op de beurs van Shanghai zagen, is daar een prima voorbeeld van. Nu hoeft er alleen nog maar een te worden gebouwd om hun duffe modellenreeks eens wat op te fleuren.

Hyundai N 2025

Wie had kunnen vermoeden dat Hyundai iets zo begeesterends als dit kon bedenken? Voor de helft een LMP1-auto, voor de andere helft insect en als geheel schitterend. In 2015 werd ie getoond in Frankfurt als concept, maar het zou best eens de eerste supercar van de Koreanen kunnen zijn.

Nissan Concept 2020

Nissan ontkent het, maar dit concept uit 2014 laat zien hoe de volgende generatie GT-R eruit zal gaan zien. De aandrijving komt overeen met onze eerder verrichte spionage: een twin-turbo V6 met drie elektrische motoren.

Chevrolet Chaparral 2X

De meeste Vision GT’s houden zich wel min of meer aan de realiteit, maar Chevrolet doet daar niet aan mee. In essentie is dit een X-Wing met wielen, maar dit idee uit 2014 peurt 900 pk uit een EV-aandrijving. En hij heeft laserstralen.