Carcrash: Mike Austin 2012

Wie: Mike Austin

Wat: Top Alcohol Dragster

Waar: Pomona, Californië

Wanneer: 11 februari 2012

 

Een man die zijn rug laat leunen op een methanol-verstokende V8 met een paar duizend pk verdient een glimmende TopGear-medaille. Helemaal als de monsterlijke motor zich verslikt en een paar van de cilinders in vlammen zet. Dat overkwam Mike Austin. Daarom reviseerde zijn team in no-time het motorblok zodat zijn race op Pomona in Californië toch door kon gaan.

 

Maar dat bommetje achter zijn rug bleek slechts bijzaak. Wat hij namelijk niet wist, was dat er iets serieus mis was aan de voorkant van de auto, naast de voorwielen. Tijdens het transport, op de ruige wegen van de werkplaats naar de racebaan, had de ophanging van de dragster het begeven. Dus toen Mike zijn burnout maakte. knapte er iets linksvoor. Het enige wat het wiel nog met de auto verbond was de stuurkabel. Een stuk draad is niet het meest effectieve middel om iets op zijn plaats te houden als het hele frame heen en weer geschud wordt met de kracht van een aardbeving.

 

‘Toen ik de burnout maakte voelde ik iets raars’, zegt Austin in een interview met een lokale krant. ‘Ik ging door, hoewel ik het vreemd vond.’ Nog vijf seconden en hij zou 500 kilometer per uur rijden. Dacht hij. ‘Toen ik van start ging, kwam er zo veel kracht te staan op de kabel dat hij afbrak. De voorkant vloog weg’, vertelt Mike. ‘De auto ging naar links. Ik probeerde ‘m recht te trekken, maar er gebeurde niets.’ Met de auto naast hem in het vizier, trok hij nog wat harder aan het stuur, waardoor de auto op z’n kant terecht kwam.

 

De downforce was ver te zoeken, de auto vloog de lucht in over de reling, een paar meter hoog. Hij landde tussen de baan en de tribune en gleed de rest van de kwartmijl op z’n zij totdat ie tot stilstand kwam tegen een muur. Austin rook een brandgeur. Zijn helm zat klem tussen de rolkooi en de grond. Op dat moment arriveerde de safetycrew om hem te redden. Een paar minuten erna stond hij alweer op zijn benen. Later die week was hij weer aan het werk en aan het bedenken hoe hij 50.000 dollar bijeen zou kunnen sprokkelen voor een nieuwe auto. Terwijl de meeste van ons na zo’n ervaring allang achter de geraniums plaats hadden genomen.