Elektrische auto’s eindelijk voor de massa?

Na een ongelooflijk lange incubatietijd die werd gekenmerkt door vele valse starts en dito beloftes, ziet het er nu dan toch naar uit dat elektrische accu-auto’s (ik heb het hier over volledig elektrische voertuigen, niet over hybrides) de sprong zullen gaan maken naar de massamarkt. Audi accepteert inmiddels voor het eerst aanbetalingen voor haar elektrische SUV, voordat deze later in 2018 daadwerkelijk te koop komt. Je kunt vandaag nog een Jaguar I-Pace bestellen, en zowel Mercedes als BMW heeft beloofd binnen twee jaar te komen met een gamma aan ­elektrische modellen.

Dat juich ik allemaal toe. Maar het werpt ook een aantal vragen op: waarom duurde het zo lang? En: na de aanvankelijke weifelachtigheid van de fabrikanten zetten ze nu dan wel vaart achter elektrificatie, maar doen ze wel genoeg? Het verhaal van Audi is typisch voor de industrie. Nadat het bedrijf het e-tron-­initiatief bekendmaakte op de autoshow van Genève in 2009 (!), en daarna nu en dan een concept of een prototype liet zien, heeft het pas recent, op de show in Genève van 2018, bekendgemaakt dat mensen vanaf nu daadwerkelijk een vol-elektrisch model kunnen bestellen.

Het wekt dus geen verbazing dat er in de praktijk maar heel weinig elektrische auto’s zijn die de consument ook echt bereiken. Volgens de jongste cijfers heeft slechts 1,4 procent van de nieuwe personenauto’s die in 2017 in Europa werden verkocht een stekker, waarvan ruwweg de helft vol-elektrisch is; de andere helft is een plug-in hybride. Er is dus nog een heel lange weg te gaan.

Het kon sneller

Het trieste is dat de elektrische ontwikkeling ook prima veel sneller zou ­kunnen verlopen. BMW, een van de meer pro-actieve fabrikanten, liet in 2011 de i3-conceptcar zien, en reeds twee jaar later was er een versie beschikbaar in de showrooms. Het kostte Tesla vier jaar om de Model S van een ronkend persbericht om te toveren in een stille productieauto, hoewel het bedrijf daarvóór nog nooit zelf een auto vanuit het niets had gebouwd. Met de Model X en de Model 3 heeft Tesla nu in totaal drie productieklare elektrische modellen op de markt gebracht in de tijd die het de meeste gevestigde fabrikanten kostte om met precies nul modellen te komen.

Het is duidelijk een misvatting om te veronderstellen dat het allemaal zo langzaam gaat omdat elektrische voertuigen commercieel niet succesvol zouden kunnen zijn. De Tesla Model S verkoopt in sommige landen beter dan de Mercedes S-klasse en de BMW 7-serie [in Nederland tien keer zo goed, red.], en meer dan een half miljoen mensen reserveerden een Model 3 toen deze werd aangekondigd. Of het Tesla zal lukken om op die schaal auto’s te produceren, is een ander verhaal – maar de vraag is er.

Misschien was de technologie er dan nog niet helemaal klaar voor?

Het moet gezegd: de kosten van de accu’s, de actieradius, de laadsnelheid en het gebrek aan laad-infrastructuur hebben allemaal meegespeeld om het investeren in en het omarmen van volledig elektrische voertuigen te ontmoedigen. Maar als meer fabrikanten eerder meer vaart zouden hebben gemaakt, met volledige toewijding, stel je dan eens voor waar we nu hadden kunnen staan.

Ze hebben het op z’n beloop gelaten, en ik begrijp ook wel waarom. Het is een makkie om benzine- en dieselauto’s te maken, en om je klanten producten te verkopen die ze kennen. Je businessmodel veranderen als het zoveel decennia zo goed heeft gewerkt, is niet makkelijk. Een revolutie ontketenen is gokken.

Maar nu is de tijd dan toch echt gekomen voor de grote elektrische sprong voorwaarts. Iemand moet de industrie bij de lurven grijpen en het voortouw nemen. Ik wil meer elektrische opties, en ik wil ze sneller. Stop met de behoedzaamheid, stop met de voorzichtigheid. Het voelt alsof we al tien jaar lang een Nokia-versus-Apple-moment hebben, terwijl geen enkele gevestigde naam ­dapper genoeg is om ‘een Apple te doen’ en de boel definitief op te schudden.

We komen er uiteraard wel, uiteindelijk

De Britse regering heeft verordonneerd dat alle nieuwe auto’s die in 2040 worden verkocht op de een of andere manier geëlektrificeerd moeten zijn. De vraag zal toenemen. De kosten van de accu’s zijn enorm gedaald, en dus zullen de auto’s aanzienlijk goedkoper ­worden. En zelfs toegewijde benzinefans zijn niet blind voor de potentiële ­prestaties van elektrische auto’s. Dus laten we hopen dat de fabrikanten nu eens echt vaart gaan maken met de ontwikkeling, zodat de vooruitgang die we nu aan de horizon kunnen zien niet de volgende valse belofte zal blijken te zijn.