‘Hoe Rory Reid TopGear-presentator is geworden?’ Dat is waarschijnlijk de vraag die het meest aan Rory Reid in de afgelopen twee jaar is gesteld. Veel mensen kwamen uiteraard met hun eigen theorieën. Hij zou zijn weg naar de top hebben geslijmd, hij zou een gouden lot in een chocoladereep hebben gevonden of het was puur geluk. Niet alles daarvan is waar. Dit is zijn verhaal.
Mijne jonge passie bracht me er
Helaas, want de realiteit is bij lange na niet zo sensationeel. Mijn eurekamoment kwam toen ik een tiener was. Ik zat op de vloer van mijn slaapkamer oude stapels Max Power- en Nintendo-magazines te lezen. Toen vroeg ik me hardop af hoe tof het wel niet zou zijn om toegang te hebben tot oneindige hoeveelheden games, auto’s en gadgets.
Toen daagde het me dat de mensen die de woorden op de pagina’s voor me hadden geschreven die toegang daadwerkelijk hadden. Zij kwamen elke dag op hun werk en konden daar letterlijk rijden in elke auto die ze wilden. Of elke game spelen waar ze zin in hadden, et cetera. En zo lang ze daarover vervolgens met enig enthousiasme een coherent verhaal konden schrijven, was er ook nog iemand gek genoeg om hen voor dat pleziertje een salaris te betalen.
We spoelen een paar jaar vooruit. Terwijl ik aan de universiteit studeerde, besloot ik de bazen van een lokale gameswinkel te vragen of ik misschien wat recensies kon schrijven voor hun website. Ze zochten weliswaar helemaal geen recensenten. Maar ik bood hen aan gratis content te leveren in ruil voor gratis games. Uiteindelijk, na een hoop vasthoudendheid en lastig doen van mijn kant, vonden ze het oké. Ik had mijn voet tussen de deur van de journalistiek gekregen. Ik kon ervaring opdoen en ik kwam langzaamaan terecht in betere baantjes bij bekendere publicaties.
Veel proberen, vragen stellen en dan uitvoeren
In 2007, toen ik de computerredacteur was bij technologiewebsite CNET, realiseerde ik me dat ik een nieuwe uitdaging zocht. Ik wilde me toeleggen op auto’s, de andere passie uit mijn jeugd. Ik vroeg mijn chef of het mogelijk zou zijn om een nieuwe afdeling op touw te zetten. Het zou zich richten op de zich snel ontwikkelende autotechnologie. Ik kreeg niet meteen groen licht, maar opnieuw, na een hoop vasthoudendheid en lastig doen van mijn kant – dit begon zo onderhand mijn specialiteit te worden – vond hij het oké.
Helaas maakte het niet uit hoe vasthoudend of lastig ik was, het was niet genoeg om automakers ervan te overtuigen dat ze hun auto’s aan me moesten uitlenen. Mijn enige optie was het huren van een Toyota Prius, van mijn eigen geld. Mijn volgende stap was keihard liegen tegen zoveel mogelijk pr-afdelingen van andere automakers, door hen te vertellen dat Toyota me toegang had verleend tot hun persvloot en dat zij allemaal hetzelfde zouden moeten doen. Vreemd genoeg werkte dat.
Een paar jaar later had ik een cv waarop wat websites, YouTube-kanalen en zelfs een beetje tv-werk stond. Toen TopGear op zoek ging naar nieuwe presentatoren, begreep ik meteen dat het nu of nooit was. Ik stuurde e-mails, belde ze op en stuurde een auditietape, wat ertoe leidde dat ik een screentest mocht komen doen. Ze wezen me af, maar ik ging terug met een gesproken, poëtische recensie van een Rolls-Royce, waaruit vooral duidelijk werd dat ik een talent heb om niet weg te gaan als me dat wordt gevraagd.
Hoe jij ook zo te werk kan gaan
Dat was mijn pad. Het jouwe zal zonder twijfel volledig anders verlopen. Maar toch zou ik iedereen hetzelfde advies willen geven. Stel exact vast wat je wilt, en leg je er dan volledig op toe om dat te bereiken. Zelfs als dat betekent dat je je niet aan de traditionele regels houdt.
Als je bij het nulpunt begint, kijk dan naar de vacaturepagina’s op internet van de grote uitgevers. Als dat niet werkt, begin dan een YouTube-kanaal, een blog, een Instagram-pagina of start een Facebook-pagina.
Of allemaal tegelijk. Wat je ook wilt bereiken, het komt hierop neer: gebruik alle vaardigheden die je hebt om je droombaan te krijgen. Is die baan er niet, vind ’m dan uit. Pak een pen, een camera, een toetsenbord. Doe iets. Als je weet wat je wilt en je wilt het graag genoeg, dan moet je er volledig van overtuigd zijn dat er een manier is om er te komen.
Haye Mellema heeft op 21 mei 2018 geschreven:
Nemen jullie ook 13-jarigen aan?