Voor TopGear Magazine 169 gingen we op zoek naar Japanse Iconen - de Honda NSX (met handbak!) is er zo een
Ah, de auto die Ferrari een ding of twintig leerde. Hij werd gelanceerd toen de Italianen de 348 bouwden, een machine met een vreselijk weggedrag, een plakkerige transmissie, idioot dure servicebeurten en een algehele vijandigheid jegens de bestuurder. De Honda NSX was bepaald geen lastpost en werd in de vroege jaren negentig dus niet als een supercar beschouwd, en sommige snobs vonden dat hij een gebrek aan charisma had.
De Honda NSX bood geweldige ergonomie en goed zicht naar buiten. De specs boden meer dan alleen brute kracht: een aluminium carrosserie, een prachtige aluminium ophanging, ABS en tractiecontrole. Plus: de fenomenale VTEC V6. Met 278 pk was die ook destijds al niet al te sterk, wat je noopte om de titanium drijfstangen vaker naar hun limiet van 8.300 tpm te jagen. Lekker.
Van de NSX werden er in vijftien jaar tijd wereldwijd in totaal 18.000 verkocht. Van de 911 Carrera worden er elke paar maanden zoveel verkocht. Mensen weigerden veel geld te betalen voor een doorsnee Japans merk; de duizelingwekkende prestaties van Honda in de autosport waren niet genoeg om kopers te overtuigen.
Daardoor ontwikkelde Honda ’m amper door. Je kon ’m met een automaat bestellen (die minder leuk was omdat hij minder hoog in de toeren klom) en als targa. In 1997 kreeg hij een vermogensupdate, naar 300 pk, met dezelfde 3,2-liter motor. Geholpen door de handgeschakelde zesbak reed je in vijf seconden naar de 100 km/u. Een kleine facelift volgde in 2002. Gaandeweg zeefde Honda andere kleine makkes uit de NSX: overstuur in snelle bochten en z’n exorbitante achterbandenconsumptie werden bedwongen.
Omdat Honda’s eerste versie al zo goed en volwassen was, en omdat hij geen turbo heeft, zijn de meeste exemplaren niet al te zeer mishandeld door tuners. Het is echter geen makkie om er een op de kop te tikken: op het moment van schrijven staan er in Nederland precies nul te koop.
De ironie is dat de geschiedenis het gelijk van de Honda NSX heeft bewezen. Andere exotische sportwagens werden ook steeds verfijnder en bruikbaarder. De eerste Audi R8, die verscheen toen de NSX afscheid nam, had in feite ook de tweede generatie NSX kunnen zijn. De NSX bewees dat supercars geen onhandelbare krengen hoeven te zijn.
Spaar dan op z’n minst 80.000 euro. De automaat maakt minder toeren en schakelt minder vaak, maar is wel aanzienlijk goedkoper. Andere exemplaren zijn in de loop der jaren verrassend weinig in prijs gedaald. Wil je een Type R-versie importeren, neem dan maar twee ton mee
