Ik heb al een kurkentrekkersprong willen doen sinds ik acht was. Ik zag als kind dat James Bonds AMC in The Man with the Golden Gun het deed. Ik weet inmiddels dat die sprong echt was, maar dat de auto daarna niet verder reed. Maar toch: dichter kon je een volledige kurkentrekker niet benaderen in de jaren zeventig. Als ze die stunt destijds niet hadden gedaan, zou ik niet net de beste kurkentrekker ooit hebben gemaakt.
Ik heb een goede relatie met Jaguar Land Rover sinds ik de looping voor hen deed [Grant voerde die stunt uit voor de lancering van de F-Pace, red.]. Daarna hadden we een vergadering, ongeveer anderhalf jaar geleden. Zij zeiden: ‘We lanceren binnenkort weer een nieuwe auto. We hebben een paar ideeën, maar wat zou jij doen?’ Ik gooide dit plan op tafel en dacht meteen dat ze dat nooit zouden accepteren, maar ze vonden het meteen super.
Door wie werd Terry geholpen?
Gary Powell en Lee Morrison zijn mijn stuntcoördinatoren. We kennen elkaar al jaren en zij zijn de besten in hun vak, ze werken ook voor de Bond-films. We startten met Jaguars computersimulator. Ik had daar zo mijn twijfels over. Het was een beginnetje, maar al snel wilde ik het liever op de ouderwetse manier aanpakken. Dus namen we de auto en begonnen we ermee te springen. Zo simpel is het. Na iedere sprong bekeken we het beeldmateriaal en verfijnden de sprongmarges.
Aanvankelijk sprongen we van de schans op een grote luchtzak. De eerste paar sprongen werden gedaan door een robot terwijl ik toekeek. De robot werd niet op afstand bediend, maar via GPS.
Toen moest ik de auto in om ermee te gaan springen. Bij de eerste zes sprongen landde ik nog in de luchtzak. Bij de eerste echte poging landde de auto wel op z’n wielen, maar sloeg toen alsnog om op z’n dak.
Lukte het later wel?
Ik maakte een goede landing bij de tweede sprong. Maar ik maakte wel een flinke smak: ik brak mijn ribben – met minder dan vier weken te gaan voor de grote sprong. De kracht tijdens de rotatie is 5,5 g, en als je dan ineens landt, moet die energie toch ergens heen. De helling waar je landt, is gemaakt van verbrijzeld beton; de toplaag hebben we met opzet wat losser gelaten, zodat die iets van de energie kan absorberen.
Die sprong heb ik een keer of twaalf gedaan, waarvan ik zes keer op de wielen terecht kwam. De rest van de sprongen ging ik zijwaarts over de kop, of tuimelde over z’n neus, of eindigde op het dak. We hadden een paar centimeter speling aan beide kanten, en de snelheid moest exact 69 km/u zijn. Het was het makkelijkst de snelheid in te stellen op de cruisecontrol, dan kon ik me concentreren op de ideale lijn.
Is de E-Pace nog aangepast?
De ophanging van de auto is ontworpen om te breken als hij bij een ongeluk meer dan 3,5 g te verwerken krijgt, om de energie weg te kunnen leiden. We hebben de originele onderdelen gebruikt, maar die zo versterkt dat ze de schok van 5,5 g aan zouden kunnen. Het record dat we hebben gevestigd, is de kurkentrekker over de grootste afstand in een productieauto. Onze E-Pace kwam ook echt zo uit de fabriek. De jury van Guinness heeft de auto meteen na de sprong verzegeld om dat goed te kunnen checken. Er was niets getrukeerd aan: geen enorme veren en dempers, alleen wat versterkingen. Wel vervingen we de glazen ruiten door plexiglas, en we gebruikten een rolkooi.
Tot minder dan 48 uur voor de daadwerkelijke lancering was het plan om het helemaal live te doen. Daar hebben we uiteindelijk van afgezien omdat we per se een mooie landing wilden. Hoewel we inmiddels elke keer goed landden, waren sommige landingen een beetje slordig, en dan bestond toch altijd de kans dat we om zouden slaan en alsnog op het dak terecht zouden komen. Het is een enorm risicovolle stunt. Dus hebben we uiteindelijk een film laten zien van de sprong die ik de vorige dag had gemaakt.
Er zijn natuurlijk heel veel twijfelaars online, mensen die zeggen: ‘Dat was niet echt’. Maar we hebben alle vakjes afgevinkt, voor de volle 100 procent. We hebben bewijs tot en met. In de film is ook niet geknipt, er verschijnt niet ineens een andere hoek van de landing. We laten alles zien, in één shot gefilmd.
Reacties