Verdient de Toyota Prius wel alle haat die hij over zich heen krijgt?

Aan het eind van 1997 werd in Japan de Toyota Prius geïntroduceerd. Het kon in onze contreien niemand wat schelen. Zijn vreemde ‘hybride’ aandrijflijn was ingewikkeld en zou waarschijnlijk toch stukgaan. Zijn prestaties waren op z’n best lauw, en hij zag er op die kleine, smalle wieltjes eigenlijk nogal verlegen uit.

Ondertussen ging bij ons de Volkswagen Golf IV in de verkoop, die een uitmuntend in elkaar zittend interieur combineerde met de veelgeroemde zuinigheid van de 1.9 TDI-motor. Als je een zuinige compacte auto wilde, moest je die hebben. Een kwarteeuw later krijgen de dieselverkopen keiharde klappen, zeker ook van de hybride rivalen, natuurlijk geholpen door VW’s eigen vileine toedoen.

De Prius lachte het laatst. Al die jaren later is het nog steeds een begrip. En geven wij de zuinige Toyota – in het kader van de TopGear EV Awards 2023 – de Lifetime Achievement Award. Benieuwd naar alle winnaars? Bekijk ons overzicht van de TG EV Awards.

Doorontwikkeling van de Prius

De vroege Prius had zo’n zwakke elektromotor dat als je de airco aanzette, de benzinemotor nooit meer afsloeg. Maar hij bewees wel dat het systeem in de basis zeer betrouwbaar was. Sindsdien heeft Toyota de principes van die hybride aandrijflijn behouden, maar alle details met opmerkelijke vasthoudendheid verbeterd. Zowel de prestaties als het verbruik zijn er enorm op vooruitgegaan.

Hoe meer jaren en kilometers hij aaneenrijgt, hoe minder zin de Prius krijgt om te sterven. Dit is het soort duurzaamheid en betrouwbaarheid waarvan legendes zijn gemaakt – de complexiteit en de aanwezigheid van een batterij lijken er niet toe te doen. Dus als jij een Uber-chauffeur bent, is het de logische keuze. Hij is goedkoop om te rijden en haast immuun voor afschrijving.

Nadelen van de eerste generaties

Helaas zijn de eerste en tweede generatie wel stomvervelend om te rijden. Hun motor snijdt als een kettingzaag door de toeren, de ophanging is zweverig, de besturing doofstom en de remmen… Nou ja, ze doen het. De hordes Priussen die ooit daadwerkelijk als taxi zijn ingezet, dienen al helemaal als de pest vermeden te worden; hun grijze velours zit tjokvol -aroma’s van chemische luchtverfrissers met een topnoot van oeroud uitgaansbraaksel.

In die vroege jaren verwachtten we dat elke hybride zo beroerd zou rijden als de Prius. Maar ach, Porsche 918, LaFerrari, McLaren P1. We weten inmiddels beter – veel beter. Er zijn inmiddels honderden hybride autosoorten die evenzoveel verschillende hybride systemen hanteren. Maar Toyota was niet alleen de pionier in het begrip, het maakt ook nog altijd de zuinigste.

En belangrijker dan dat: het heeft het potentieel laten zien van het combineren van een verbrandingsmotor met elektriciteit in het algemeen. Stukje bij beetje werd de Prius beter en nog zuiniger. Alleen al in Nederland vonden er meer dan 50.000 een thuis, verdeeld over vier generaties.

De nieuwe Toyota Prius

In zijn nieuwste verschijningsvorm ziet ie er ook nog eens fantastisch uit. De particuliere verkopen van de vorige leden een beetje onder het imago. Iedereen zwaaide wel naar je, maar alleen omdat ze dachten dat je een taxi was.

Toch: de hybride systemen zijn inmiddels uitgerold over zo’n beetje het hele gamma van Toyota en Lexus. Alle opgedane expertise op het gebied van elektrische aandrijving zal zijn weg vinden naar de komende kudde EV’s van Toyota. De Prius heeft hard gewerkt, en zijn werk zit erop.