Ik geef ruimhartig toe: het is een gedachte waar ik al veel te veel tijd aan besteed heb. Als ik eindelijk benoemd wordt tot Opperste Opperbevelhebber van Planeet Aarde, met Speciale Verantwoordelijkheid voor Transport, wat zou dan de eerste wet zijn die ik zou invoeren? (Van het padje geraakte egoïst? Wie, ik?)
Onmiddellijke ballingschap voor iedereen die z’n mistlampen aan heeft op een zonnige dag: uiteraard. Onmiddellijke ballingschap voor iedereen die fileparkeert zonder zijn wielen recht te zetten: natuurlijk. Maar sinds kort staat er een nieuwe wet op mijn lijstje, en het is een grote: er komt een pk-limiet voor alle auto’s. Een strikt verbod, voor alle nieuwe auto’s, overal ter wereld. Supercars, sportauto’s, geen uitzonderingen.
Niet een idee dat je op TopGear verwacht te lezen
Dat klinkt misschien draconisch en feestverwoestend, maar ik denk dat het ’t tegendeel oplevert. Een pk-limiet is namelijk precies wat de wereld der snelle auto’s nodig heeft. Niet uit milieuoogpunt, maar uit rijplezieroverwegingen. Zoals we weten slingeren er veel te veel paardenkrachten rond tegenwoordig. En paardenkrachten zijn zwaar. Niet alleen vanwege de motoren die ze moeten genereren, ook vanwege de remmen en ophanging om ze te beteugelen. Met een pk-limiet zouden fabrikanten al dat ontwikkelingsgeld en al die breinkracht kunnen inzetten om hun auto’s lichter te maken, en daarmee leuker om te rijden.
Een voorbeeld uit Japan
De vraag is natuurlijk: wat zou die limiet dan moeten zijn? Goed, hoewel mijn benoeming tot Opperste Opperbevelhebber op dit moment bepaald geen zekerheidje lijkt, heb ik toch al aardig wat denkwerk aan het precieze getal besteed. En toen bedacht ik: er is hier een historisch precedent voor! In de late jaren tachtig tot begin jaren nul hadden Japanse fabrikanten een ‘herenakkoord’ gesloten om – in ieder geval op hun thuismarkt – geen auto’s te verkopen met meer dan 280 pk.
Dit akkoord had, officieel althans, niets te maken met het aanjagen van innovatie, maar moest de betrokkenheid van de fabrikanten bij de verkeersveiligheid demonstreren. Het is niet duidelijk hoe ze bij die 280 pk als Gouden Hoeveelheid terechtkwamen; ook met 279 pk kun je met een Japanse auto nog een behoorlijke bak ellende aanrichten.
Een pk-limiet voor nieuwe auto’s dwingt innovatie af
Maar ik denk dat die 280 pk eigenlijk perfect is. Genoeg voor wat serieuze snelheid, strikt genoeg om wat echte innovatie op los te laten. En als je denkt dat het niet genoeg is voor ‘stomp in je maag’-prestaties, bedenk dan dat 280 pk ongeveer het vermogen was van de originele BAC Mono.
Ik heb die originele BAC Mono gereden en kan melden dat ie niet aanvoelde alsof ie vermogen tekortkwam. Ja, de Mono was een eenzitter, een raceauto voor de weg van 560 kilo, maar je kunt mij niet wijsmaken dat Ferrari of McLaren met het geld dat ze nu gebruiken om meer pk’s uit hun motoren te persen niet een fijne tweezitter van onder de 600 kilo kunnen maken.
Vergeet de onvermijdelijke 1.600 kilo wegende, 1.200 pk sterke hyperhybride die de SF90 zal opvolgen. Hoe graag wil jij zien hoe een Ferrari van 500 kilo eruitziet? En hoe graag zou je daarmee rijden?
Waarom de het herenakkoord van 280 pk in Japan eigenlijk onzin was
De auto’s hadden alleen 280 pk op papier
B heeft op 23 mei 2022 geschreven:
Wat een waardeloos idee! We hebben tegenwoordig het recht om ons als man om te kunnen laten bouwen naar vrouw of andersom, maar een auto met 400pk wordt ons ontnomen…?!
testarossa1958 heeft op 23 mei 2022 geschreven:
Er valt heel wat te zeggen over dit onderwerp. Alleen al het feit dat je een berg pk’s nergens in ons hedendaags verkeer nog kunt gebruiken. Ik ben dan ook een fervente voorstander van een pk-limiet. Een Caterham rijdt dan ook een stuk fijner dan een Bugatti. Wat ben je nou met een auto die 400 km/u haalt. Helemaal niets. En ze zullen in Duitsland die vrijheid niet kunnen aanhouden. Trouwens, er zijn al talloze stukken waar je maar 120 mag. Rij maar eens naar Keulen en dan verder naar Stuttgart. Dus maximum 180 pk en 500 kg. Heerlijk bochten pakken !!!