Review: Fast en Furious Crossroads

Dikke auto’s, gewaagde overvallen, onmogelijke sprongen en Vin Diesel die het woord ‘family’ zegt op een dermate lage frequentie dat alleen seismologen het kunnen waarnemen. Dat is de formule van een geslaagde Fast & Furious-film. Op papier zou het recept heel aardig kunnen werken voor een game. Dat gezegd hebbende, de Titanic was op papier ook een prima schip. Hoe brengt Fast & Furious Crossroads het ervan af?

In Fast & Furious Crossroads – voor PS4, Xbox One en pc – mag je op pad met Dom, Letty en Roman om Tadakhul neer te halen. Deze haast mythische groep snelwegovervallers zijn nu een stel techno-terroristen (niet de muzieksoort). Tijdens de verhaallijn kom je de bekendste stunts uit de film tegen, zoals het springen op rijdende treinen, het jatten van rijdende vrachtwagens en uiteraard de verplichte straatraces. Het bijvullen van de koelkast met koude Corona’s zit er helaas niet bij.

Het probleem is dat de game het zichzelf erg lastig maakt en zo bijna uit elkaar trilt. De makers van Fast & Furious Crossroads waren ambitieus en maakten een paar verrassend grote open steden – maar de hardware lijkt het niet helemaal aan te kunnen. Er zijn bizarre glitches, soms teleurstellende graphics en een beetje wollige missiedoelen. De wegligging van de auto’s is wat lomp, waardoor je meer het gevoel hebt dat je een winkelwagen met nitro bestuurd.

De speeltijd van Fast & Furious Crossroads is maar 4 uur

Al na vier uur ben je door het verhaal heen, waardoor je je afvraagt waar de rest van je 60 euro gebleven is. Er is wel een multiplayer-modus, maar die kampt met dezelfde problemen als de verhaallijn. Daar ben je dus ook niet al te lang mee bezig. Er zat potentie in het spel, maar dat is begraven onder technische fouten en slechte graphics. Het spel is snel over en laat je furieus achter.