Richard Hammond in de Honda NSX

Een supersportauto voor dagelijks gebruik. Dat kan natuurlijk nooit. Daar dacht Honda anders over met de NSX, voor menige yup uit de jaren negentig een absolute droomauto.

 

Bij Audi riepen ze het iets te hard van de daken, terwijl zelfverklaarde ‘early adopters’ net iets te blij richting showroom huppelden. Daardoor zou je bijna gaan geloven dat de R8 werkelijk de allereerste supersportauto voor dagelijks gebruik was. Maar dat was dus niet zo. Honda introduceerde meer dan twintig jaar geleden de NSX. Een naam die stond voor New Sportscar eXperimental. Beetje vreemde naam misschien, maar dat kun je aan Japanners overlaten.

 

Afgezien van z’n naam was de NSX in elk opzicht een supersporter. Een uit aluminium opgetrokken V6-middenmotor in een aluminium chassis, afgemaakt met een sportieve carrosserie van hetzelfde materiaal. Daarmee oogde de NSX meer als supersportauto dan andere modellen die destijds ook die status hadden. En als die achterlijke naam je bleef irriteren, dan maakte een andere naam die zich aan de NSX had verbonden dat ruimschoots goed.

 

Ayrton Senna had een handje toegestoken bij de ontwikkeling en zich daarbij vooral met het onderstel bemoeid. Wat ook hielp, was dat hij geen kans onbenut liet om er zelf mee te rijden. Daar verkoop je auto’s mee.

 

De motor was voorzien van variabele kleptiming en iets met Lift Electronic Control, ingewikkelde systemen die ervoor zorgen dat de auto onder normale omstandigheden redelijk beschaafd rijdt. Maar als de situatie erom vraagt, kun je de NSX net zo makkelijk ongegeneerd laten brullen.

 

Twintig jaar na z’n introductie ziet de auto er nog altijd geweldig uit. Dat meen ik. Het design is niet gedateerd, maar heeft op een subtiele manier aan zeggingskracht gewonnen. De NSX is niet schreeuwerig of opzichtig, en wanneer je ‘m goed bekijkt, raak je onder de indruk van het weloverwogen, stijlvolle ontwerp.

 

 

Het interieur heeft de tand des tijds duidelijk minder goed doorstaan. Eenmaal achter het stuur ben ik in een wereld van yuppies, ouderwetse pda’s en smakeloze, slecht zittende kostuums. Het leer is net even te glimmend, terwijl de inrichting van het dashboard doet denken aan dat van een Citroën BX. Dat is niet direct iets waar ik blij van word.

 

Maar als je de blik naar voren richt, dan merk je dat je heel laag tussen de voorwielen zit. Het motorgeluid is net als de auto zelf redelijk ingetogen. Vooral bij het wegrijden laat de V6 zich op een prettige manier horen, waarbij je weet dat je met een lichte beweging van je rechtervoet op elk moment een enorm gejank kunt oproepen. Toch is het niet altijd een goed idee om het gaspedaal vol in te trappen.

 

Natuurlijk zit je binnen vijf seconden op 100 km/u, maar zodra je een serieuze bocht wilt nemen, krijg je te maken met een geniepige vorm van onderstuur. Dat is echter snel verdwenen als je het gas weet te doseren. Laten we bovendien niet vergeten dat banden in de afgelopen twintig jaar ontzettend veel beter zijn geworden. Met een nieuwe set zou je het weggedrag dus wel eens enorm kunnen verbeteren. Niet dat daar heel veel ruimte voor is, want de NSX voelt van zichzelf al uitzonderlijk strak en uitgebalanceerd aan.

 

Deze auto rijdt zo soepel en zelfverzekerd dat ik mezelf al snel betrapte op de gedachte dat deze supersportauto best eens geschikt kon zijn voor dagelijks gebruik. Want dat is ie dus. Het uiterlijk klopt, de historie is mede door de connectie met Senna in orde en de prestaties zijn wat je van dit soort auto’s mag verwachten. Je kunt ze tegenwoordig vinden voor ongeveer 20 mille, maar het is misschien verstandiger om even door te sparen voor een iets latere versie die door een grotere cilinderinhoud iets meer vermogen (290 pk) had. Of je gaat voor een gefacelifte NSX, waar de opklappende koplampen zijn vervangen voor iets modernere koplampunits.

 

Ik weet dat ik bekend sta als 911-fan, en ik blijf bij mijn mening dat de Porsche de beste auto ter wereld is, en dat je die ook prima elke dag kunt gebruiken. Maar de 911 is een sportauto, en geen supersportauto. Deze NSX, met z’n middenmotor en aluminium carrosserie, is dat wel. Een supersportauto die praktisch genoeg is om elke dag met heel veel plezier te rijden. Het spijt me Audi, Honda was echt eerder.

 

Productie: 1990 - 2005

Motor: 2.997 cc, V6

Vermogen: 276 pk

Acceleratie: 0-100 km/u in 5,03 s

Topsnelheid: 270 km/u

Gewicht: 1.470 kilo