Toyota Supra MT review: Is de Supra beter met een handbak?

Dit zie je ook niet vaak – een fabrikant die naar roepende mensen op internet kijkt en denkt: ach, laten we ze eens tegemoetkomen. (Oké, ja, er is vast gedegen vooronderzoek gedaan. Gaap.)

Jij riep om een handbak voor de zescilinder-Supra. Toyota heeft geluisterd. En nee, het was niet zo simpel als ‘even een BMW-transmissie uit het schap trekken’. Want BMW, op wiens Z4-techniek de Supra is gebaseerd, levert helemaal geen handbak in combinatie met deze uitvoering van de B58-motor. Toyota zegt dat ze hem zelf hebben samengesteld met bestaande ZF-onderdelen, speciaal voor deze Toyota GR Supra 3.0 MT (zoals ie voluit heet).

Daarmee was de kous nog niet af, want de gehele middenconsole moest worden aangepast voor deze Supra met handbak, tot en met de plaatsing van de elektrische handrem en de infotainmentcontroller. En tja, dan sta je voor de keuze: hoe zwaar maak je de pookknop? Heb je daar weleens over nagedacht? Nou, Toyota wel – en na het testen met exemplaren van 68 en 137 gram kozen ze uiteindelijk voor een knop van 200 gram. Dat extra gewicht is vast heel nadelig voor je Nordschleife-rondetijd, maar het zorgt er volgens Toyota wel voor dat de schakelactie optimaal aanvoelt.

De Toyota Supra MT helpt je met terugschakelen

Dat ze niet over één nacht ijs gingen om deze Supra met handbak te ontwikkelen, blijkt ook uit z’n elektronica. Het motormanagement kijkt mee wanneer je de koppeling laat opkomen en moduleert het koppel indien nodig om schokkerig rijgedrag te voorkomen. Ook is er vlotte en effectieve rev-matching, dus je hoeft niet zelf met hielen en tenen in de weer bij het terugschakelen (kan wel, als je dat wilt).

Het sperdifferentieel werd van de versie met automaat overgenomen, maar aangezien dat een achtbak betreft en dit een zesbak is, ging de eindoverbrenging van 3,45 naar 3,15:1. De tractie- en stabiliteitscontrole werden bijgesteld en hebben nu een functie die Hairpin+ heet, speciaal voor op steile bergwegen – die zorgt voor meer wielspin (en dus minder snel ‘doodvallen’) in scherpe bochten bij een beklimming van meer dan 5 graden.

Zelfs de stuurbekrachtiging is anders in de Supra met handbak

En omdat Toyota verwacht dat mensen die de handbak kopen sowieso van doorrijden houden, werd de stuurbekrachtiging aangepast en de ophanging uitgerust met onder meer sterkere stabilisatorbussen en bijgevijlde schokbrekers. Dat was welkom – andere uitvoeringen krijgen binnenkort dezelfde behandeling.

Het resultaat is een GR Supra zoals ie wat ons betreft vanaf het begin had moeten zijn. We krijgen slechts drie rondjes op het circuit om ’m te proberen, maar om het effect van de aanscherpingen en het forse shot karakter dat de handbak toevoegt te ervaren, heb je niet veel meer nodig.

Natuurlijk heeft de Supra nog steeds de nodige GT-kwaliteiten, maar de extra betrokkenheid sluit mooi aan bij het ingekapselde gevoel dat hij je geeft. En ondanks dat de zes-in-lijn niet heel happig is op hoge toeren, is het fijn en vermakelijk om z’n riante prestaties actief met je rechterhand en linkervoet eruit te stampen.

Het koppelingspedaal is weer anders dan in de GR86

Het koppelingspedaal heeft het op je kuit gemunt en maakt een bijzonder lange slag, compleet anders dan bij de GR86, bijvoorbeeld. Het geheel bulkt van de spierkracht, voelt heerlijk energiek aan en maakt vanzelfsprekend een smakelijk geluid.

We waren tot nu toe niet de grootste fans van de A90-generatie Supra, maar met deze wijzigingen beginnen we ’m te snappen. En zouden we ’m zelfs zomaar kunnen verkiezen boven z’n Duitse broeder-van-een-andere-moeder…

Specificaties Toyota GR Supra 3.0 MT (2022)