Door pech en arrogantie bouwde Volkswagen per ongeluk de zuinigste auto ooit (en die koop je nu voor weinig)

Tegenwoordig blikken we weleens terug op de gloriedagen van Volkswagen. Dat is de periode van van Ferdinand Piëch geweest. Deze man was in eerste instantie techneut, voor niemand bang en laten wee eerlijk zijn: een beetje autoritair en een tikkeltje arrogant. Laten we het zo omschrijven: het was niet bepaald een ‘leuke’ man. Een tekenend voorbeeld daarvan is de het ontstaan van een van de zuinigste auto’s ooit, de Volkswagen Lupo 3L.

Het zit zo. Ferdinand Piëch was iemand die graag records verbrak. Onder zijn bewind werd Bugatti nieuw leven in geblazen. De Bugatti Veyron ging niet toevallig 407 km/u, maar moest dat halen omdat het Le Mans Record stond op 406 km/u. De Volkswagen Phaeton dankt zijn bestaan aan het feit dat Mercedes met de A-Klasse een concurrent bouwde voor een Volkswagen, dus ging VW de Phaeton bouwen, een sedan die moest concurreren met de Mercedes S-klasse. 

Piëch wilde zuinigste auto ooit maken (naast de snelste)

Die verhalen zijn breed uit gemeten, maar het verhaal achter de Volkswagen Lupo 3L wordt nog weleens vergeten. Naast extreem snelle en krachtige auto’s, wilde Piëch ook de zuinigste auto ooit bouwen. Dat moest een vijfdeurs hatchback worden. Eentje met een druppelvormige aluminium carrosserie. Een hele hoogwaardige auto, met enorm lage weerstand en geringe massa. Halverwege de jaren ’90 was Audi bezig om deze auto te bouwen. De aluminium-techniek van A8, in een klein autootje.

Het idee was dat deze, dankzij een kleine TDI-dieselmotor goed moest zijn voor een verbruik van drie liter per 100 kilometer, of omgerekend 1 op 33,33. Eind jaren ’90 was er alleen een probleem, want in de wandelgangen gingen er geruchten dat Renault óók een drieliter auto het ontwikkelen was, in dit geval op basis van hun net nieuwe Clio. Piëch had er geen zin in dat Renault de primeur zou hebben, dus nam hij maatregelen.

De Volkswagen Lupo 3L was een haastklus

De Audi A2 sneller op de markt brengen was niet mogelijk, dus was de oplossing om een Lupo te pakken, dat was toen de kleinste en lichtste Volkswagen. Deze werd vervolgens voorzien van een piepkleine 1,2-liter driecilinder TDI-diesel met gerobotiseerde transmissie. Het gewicht werd laag gehouden door gebruik van extra lichte wielen, dak en motorkap. Zelfs de stoelframes waren lichter. De aerodynamica werd ook verbeterd. Al deze ingrepen hadden effect: de Lupo 3L reed 1 op 33,33.

De Volkswagen Lupo 3L werd in 1999 onthuld en het publiek was zeer onder de indruk. Knap gedaan. Maar het leukste komt nog. Want Volkswagen was eerder dan de Renault met zijn Clio. We zijn nu 25 jaar verder en waarschijnlijk weet jij ook wel dat er geen superzuinige Clio was die 3 liter op 100 kilometer verbruikt. Het bleek te gaan om een interpretatiefoutje. De auto in kwestie was de Renault Sport Clio V6, een Clio met 3-liter motor en achterwielaandrijving die haaks staat op het concept van de Lupo 3L.

Lees ook: Volkswagen lijkt nu echt afscheid te nemen van de diesel (en de Golf wordt een soort Prius)

Uiteindelijk leverde het wel een goed verhaal op. De Lupo was niet echt een succes voor Volkswagen, want de auto was net zo duur om te bouwen als een Volkswagen Polo. De Volkswagen Lupo 3L beleefde – samen met de Audi A2 1.2 TDI – een tweede jeugd in Nederland, toen bleek dat je ze MRB-vrij kon rijden. De auto’s waren raszuivere spaarwonders voor de ultieme vrekken. Tot op de dag van vandaag is het de zuinigste Volkswagen. En dat allemaal om Renault een hak te zetten.

Lees ook: Deze oude VW-motor lag ooit nog in de Golf, maar is zo robuust dat ie nu nog gebruikt wordt in tanks