Ken Blocks ‘Gymkhana’ op YouTube maakte van hem een wereldwijde megaster. Maar na een jaar in het WRC is niet alles rozengeur en maneschijn. Is het, na een paar crashes en maar twee punten, tijd om te stoppen? Welnee.
 
‘Ik ben echt een geluks­vogel, dat ik dit mag doen. Vandaag organiseert iemand gewoon een circuitje voor me, zet er een WRC-auto van een miljoen op neer en ik mag de hele dag scheuren. Da’s toch lachen!’
 
Het is zes uur ‘s middags, en de zon zakt langzaam in zee achter de witte schoorstenen van de Battersea-energiecentrale. Ondanks zijn jolige geschreeuw, moet Ken Block behoorlijk vermoeid zijn. Hij is wakker vanaf twee uur vannacht vanwege een jetlag, rijdt de hele dag al demonstratierondjes, en verbergt nu zijn zakkende oogleden achter een paarse zonnebril. Maar al dat pret maken zal inmiddels toch ook wel enigszins beginnen aan te voelen als echt werk?
 
‘Hoe groter het wordt, des te meer druk je voelt’, geeft hij toe. ‘Mensen willen steeds meer, steeds groter, en soms is het dan moeilijk om de balans te vinden tussen de creativiteit en de druk. Maar ik doe dit echt omdat ik het leuk vind – vanaf het moment dat ik mijn eigen autosleutels had, was dit de manier waarop ik wilde rijden.’
 
Een stukje geschiedenis. In 1993 startte Block met DC Shoes, een bedrijf dat schonkige sportschoenen maakte voor skateboarders, en van die firma is hij nog altijd de creatieve baas. Hij heeft aan wedstrijden meegedaan op skateboards, op snowboards en aan motorcrosses. In 2005 verlegde hij zijn aandacht naar auto’s, deed mee aan de Rally America, en greep de Rookie of the Year-prijs in zijn eerste seizoen. Hij won X Games-medailles met zijn Subaru. Hij werd een YouTube-megaster met zijn automobiele gymkhana-oefeningen, die maf doen met auto’s in een officiële sport veranderden, en joeg en passant James May de stuipen op het lijf.
 
Afgelopen jaar debuteerde hij in het WRC met zijn monster-Ford Fiesta. Hij is zakenman, artiest, sportman. En in zijn vrijetijd is hij grafisch ontwerper – het creatieve brein achter zijn eigen merk. Maar wat telt voor hem het zwaarst? Winnen, of mensen aan het lachen maken?
 
‘De kern van wat ik doe, is rallyracen, en mijn doel is het om daarin zo goed mogelijk te worden. Maar dat is niet onveranderlijk. Een paar jaar terug was ik de gast die aan de kant stond en er gek op was om auto’s door een bocht te zien schuiven. Dus: dingen veranderen. Want dat gebeurt nu veel minder, de technologie zorgt ervoor dat je veel minder kunt driften en gummen. Maar weet je: als het even kan in een rally, ga ik nog altijd zijwaarts door de bocht, gewoon, omdat het publiek dat waardeert. Afgelopen jaar tijdens de rally in Duitsland reed ik op de tiende plaats – en ik kon de vent voor me niet inhalen en de vent achter me zat op een veilige afstand. Dus ik dacht, wat kan mij het schelen, en driftte bij elke plek waar toeschouwers stonden.’ We waren er getuigen van.
 
Zijn driftkunsten zijn haast hemels, maar Ken Block weet dat het WRC meer is dan alleen show en slippen. Het gaat erom in de buurt te blijven van Loeb en Solberg. Het gaat om precisie en wendbaarheid – de ene week schuif je over ijzige wegen in Zweden, de volgende week rijd je door zandduinen in Mexico. Het is echt volstrekt anders dan de Rally America en, zoals Blocks gigantische flikflak in de Portugese rally bewijst, heeft hij nog niet alles onder controle – hij eindigt vaker hoog in een boom dan hoog in het klassement.
 
Met een baby in de familie Block op komst, is het wellicht tijd om het eens wat rustiger aan te doen? ‘Nou, ik ben al vader, en dat heeft me ook nergens van weerhouden. Ik ben alleen maar sneller en sneller geworden. Ha! Maar ‘tuurlijk, ik bedoel, er zullen altijd crashes plaatsvinden, en je hebt gezien dat het in Portugal niet helemaal goed ging. Maar het uiteindelijke doel is natuurlijk om niet te crashen. Tegelijkertijd zou ik het wat rustiger aan kunnen doen tijdens de races, ja, maar op die manier leer ik niets. Ik moet mezelf naar de grenzen jagen, en dat brengt nou eenmaal risico’s met zich mee.’
 
Risico’s? Die crash in Portugal eindigde op z’n kop tussen de olijfbomen. Anderzijds: laten we niet vergeten dat dit de man is die ooit een Impreza van een skischans reed. En er dik 60 meter mee sprong voor een stunt op televisie. En dit is ook de man die omrolde in een Reliant Robin op het TopGear-circuit.
 
Hij lijkt er allemaal mee weg te komen. Wat zou hem kunnen laten stoppen? ‘Ik denk als ik niet harder meer zou kunnen, dan zou de lol er wel snel af zijn. Of als ik een vreselijke crash meemaakte en echt iets ernstigs zou breken. En natuurlijk als de lol er af zou raken. Ik doe dit niet voor het geld of om beroemd te worden – ik doe het omdat ik het geweldig vind om in de auto te zitten en te racen. Als ik ooit het punt bereik waarop het op werk begint te lijken, of ik het niet zo leuk meer vind, dan ben ik meteen weg.’

Reacties