(door James May)
 
Het is de schuld van de Fransen. Die hebben in 1924 een mooie cijferreeks verknald toen ene monsieur René Thomas het wereldsnelheidsrecord op land met bijna 16 km/u scherper stelde. Dat is een behoorlijke marge als je weet dat het oorspronkelijke record – op dat moment in Engelse handen – op iets meer dan 215 km/u stond. Volgens mijn berekeningen was de Fransman 7,118 procent sneller.
 
Aangezien Malcolm Campbell het record een kleine drie maanden later weer terugpakte, kunnen we dit kleine Franse intermezzo voor het gemak even vergeten. Vervolgens zien we dat het snelheidsrecord op land de afgelopen 101 jaar een exclusieve strijd tussen twee landen is geweest: Engeland en de Verenigde Staten.
 
Geen van beide landen heeft in die lange tijd echter duidelijk de overhand gehad. Tussen september 1924 en juli 1964 werd het record bijvoorbeeld 22 keer gebroken, en nam de behaalde snelheid toe van 235,2 km/u tot bijna 649 km/u. De Engelsen waren verantwoordelijk voor 21 van deze records, alleen in 1928 belandden de VS weer in de boeken. Tussen 1964 en 1970 werd het record acht keer verbeterd, in alle gevallen door de Amerikanen. Die legden de lat uiteindelijk op iets meer dan 1.001 km/u en kregen daarmee voor het eerst te maken met het probleem van trans-sonische aerodynamica.
 
Vervolgens bleef het dertien jaar lang stil. Met de Thrust 2 bracht Richard Noble de officieuze titel van snelste man op aarde weer terug naar Engeland. Het huidige record staat op naam van de Thrust SSC, met een snelheid van 1227,985 km/u. Voor de liefhebbers: dat is dus boven de geluidssnelheid op zeeniveau, bij een normale luchtdruk.
 
Toch klopt de historie niet helemaal. Het was inderdaad Donald Campbell die in 1964 namens Engeland met 648,784 km/u het record voor zich opeiste. Bijna een jaar eerder had de Amerikaan Craig Breedlove dankzij de straalmotor in zijn Spirit of America echter een snelheid van ruim 655 km/u geklokt. Dit record werd aanvankelijk niet erkend omdat de Spirit slechts drie wielen had – waar de reglementen duidelijk vier wielen voorschreven. De Spirit mocht zich daarmee overigens wel de snelste motorfiets ter wereld noemen. Een groter probleem was dat de Spirit niet op de wielen werd aangedreven, maar door de straalmotor van een F86 Sabre.
 
De straalmotor van de auto van Campbell was op ingenieuze wijze wel met de wielen verbonden, waardoor ie in technisch opzicht superieur was. Uiteindelijk werd de recordpoging van Breedlove officieel erkend. Daardoor heeft het wereldsnelheidsrecord op land voortaan twee categorieën: voor auto’s met aangedreven wielen en auto’s die direct worden voortgestuwd door een straalmotor. Sinds Breedlove is het record alleen nog maar in de laatste categorie verbeterd.
 
Breedlove zou het record overigens vijf keer scherper stellen. Een van zijn pogingen eindigde met een crash in een meer en in 1968 had hij – nooit gerealiseerde – plannen om een auto uit te rusten met de raketmotor van de Apollo-maanlander.
 
In 1965 sleutelde hij echter nog aan zijn tweede auto, de Spirit of America Sonic 1, waarmee hij het record in één maand twee keer wist te verbreken. Daarna hing hij zijn helm aan de wilgen, tot hij in 1992 zijn derde auto onthulde, de Spirit of America Formula Shell LSRV.
 
Engeland had ondertussen niet stilgezeten. De Thrust SSC reed in 1997 ruimschoots harder dan 1.200 km/u en maakte daarmee een eind aan de illusies van Breedlove. Die verkocht het hele project prompt aan Steve Fossett, die ervan overtuigd was dat met enkele modificaties een snelheid van 1.280 km/u mogelijk moest zijn. Ter voorbereiding koos hij alvast een nieuwe naam: Sonic Arrow. Na het overlijden van Fossett is dit mooie project te koop.
 
Voor nog geen drie miljoen euro koop je niet alleen de reeds verbeterde auto, maar ook alle tekeningen en data, de mobiele werkplaats, vrachtwagen, gereedschap, reserve-onderdelen, een uitgebreid gps-systeem en zelfs de cateringwagen. Je hebt alleen nog iemand nodig die achter het stuur durft te kruipen.
 
Dat lijkt bij voorbaat verspilde moeite. Er wordt al een tijdje gesproken over de Bloodhound, een auto die naar verwachting een snelheid van 1.600 km/u gaat halen. Waarom zou je dan tijd en geld steken in een project waarmee je nooit harder zult gaan dan 1.300 km/u? Ik zal je de reden geven. De eerste proefrit van de Bloodhound laat nog minstens een jaar op zich wachten. In het verleden stond het snelheidsrecord op land niet langer dan twee dagen, en er zijn talloze records die binnen een maand verbroken werden. Je hebt dus meer dan genoeg tijd om jezelf een plek in de geschiedenisboeken te verwerven.
 
Je zult deel uitmaken van een illuster gezelschap heren die zichzelf ooit – al was het in sommige gevallen nog zo kort – de snelste man op aarde mochten noemen. Helden die hun hang naar pure snelheid combineerden met een groot gevoel voor chauvinisme.
 
De snelste man op aarde? Zelfs in de verleden tijd is die titel altijd nog beter dan die van snelste kroegtijger.
 
 
Specificaties
 
Spirit of America
 
Motor: General Electric J47 straalmotor
Voortstuwing: 5.200 lbf = 23,2 kN
Topsnelheid: 846,78 km/u
Jaar: 1964
Duur record: 12 dagen
L x B x H: 11,8 x 3,5 x 3,3 meter
Brandstof: kerosine
Constructie: buizenframe van staal en kunststof, aluminium carrosserie
Gewicht: 2.722 kilo
 
 
Spirit of America Sonic 1
 
Motor: General Electric J79 straalmotor
Voortstuwing: 17.500 lbf = 78 kN
Topsnelheid: 966,962 km/u
Jaar: 1965
Duur record: 5 jaar
L x B x H: 11,5 x n.b. x 3,2 meter
Brandstof: kerosine
Constructie: buizenframe van staal en kunststof, aluminium carrosserie
Gewicht: 3.629 kilo
 
 
Spirit of America Formula Shell LSRV
 
Motor: General Electric J79 straalmotor
Voortstuwing: 22.650 lbf = 100.8 kN
Topsnelheid: 1087,684 km/u
Jaar: 1997
Duur record: niet
L x B x H: 14,6 x 3,2 x n.b. meter
Brandstof: ongelode benzine (echt waar)
Constructie: buizenframe van staal en kunststof, aluminium carrosserie
Gewicht: 4.091 kilo

 

Reacties