Audi Q4 e-tron: een volle dag hypermilen

Het achtste uur van deze historische odyssee breekt aan wanneer ik een muur tegenkom. Niet letterlijk – dat zou rampzalig zijn geweest. Maar ik voel me gebroken. Ik ben nu zo lang aan het rijden dat mijn nek en schouders zijn samengeklonterd tot een amorfe brij van pezen en kraakbeen. Ik beweeg me als Michael Keaton in Batman. Rond uur 12 gebeurt het nog een keer. Dat is wanneer ik overweeg om een Thelma & Louise’je te doen en de Audi Q4 e-tron vanaf de ringweg van Coventry in de grijze klont te boren die voorheen het sportcentrum was, alleen maar om een einde te maken aan de verveling. Ik moet nog twee uur.

Je vraagt je misschien af hoe ik in deze situatie terecht ben gekomen, maar eigenlijk is het allemaal mijn eigen schuld. Ik vond het een grappig idee toen iemand anders het deed – en als de oud-legerhelden van Mission Motorsport 684 kilometer met een Zoe kunnen rijden op standaard banden, waarom zou TopGear het dan niet kunnen? Niet in een Zoe natuurlijk, we moeten iets chiquers hebben. En niet op een circuit. Wat dachten we van de ring rond Coventry? Nu zit ik dus in een Audi Q4 e-tron in het hart van het reserve-Detroit, de Motor City van het VK. Ik heb een zwak voor het rollende betonlandschap van Coventry, ik ben hier opgegroeid. Lokale kennis is een voordeel van onschatbare waarde.

Een beetje saai

Alleen is alles anders. Overal piazza’s, shared spaces en gestapelde, Sovjet-achtige studentenwoningen. Er staan er een paar op enkele meters van de vangrail waar het grauwe viaduct van de ringweg zich om het oostelijke deel van de stad krult. Na vier of vijf ronden zwaai ik naar een jongeman die zijn lunch staat te bereiden. Wat een vriendelijk oord toch.

De nieuwe Audi Q4 e-tron is een interessant stuk gereedschap voor deze uitdaging. Interessant omdat ie eigenlijk een beetje saai is, voor een elektrische auto. Tuurlijk, het is een fijne Audi, met het verplichte schitterende interieur en geruststellend solide bouwkwaliteit. Hij is ruim: er is plek voor vijf mensen en veel bagage, als je het qua elektriciteitsverbruik spannend wilt maken. Maar de Q4 e-tron loopt niet te koop met z’n aandrijflijn – hij doet gewoon stilletjes z’n werk. Letterlijk. Er is nog geen piepje van de vering of de ruitenwissers te horen. Na vier uur openbaart zich een zacht geritsel aan de passagierskant, maar het blijkt dat het 12-pack zakjes chips dat ik heb meegenomen tegen de deur aan is gevallen.

Hulpsystemen in de Audi Q4 e-tron

De airco van de Audi Q4 e-tron blijft uit. Er zijn drie zones voor de klimaatcontrole, maar ik kan ze niet gebruiken omdat ze vreselijk veel stroom kosten. Mijn blikjes troebele limonade zijn onsmakelijk warm geworden. Ik ben als automobilist een beetje verwend – ik nam aan dat de Audi adaptieve cruisecontrol zou hebben, maar vanochtend om 5 uur reed ik op weg hiernaartoe bijna tegen een vrachtwagen aan. Actieve stuurhulp ontbreekt ook al; niet dat zo’n systeem gemakkelijk het midden van deze grillige rijstroken zou kunnen vinden.

Ik vind het prima om alles handmatig te doen, maar een beetje assistentie tijdens het chips eten was wel handig geweest. Voor de Nederlandse markt biedt Audi de Q4 e-tron in drie uitvoeringen aan. De auto die we hier rijden is de middelste, Advanced Edition geheten, met onder meer de Virtual Cockpit, sportstoelen, matrix-koplampen en leuke led-sfeerverlichting. Die laatste heb ik maar uitgezet, want ik wil elke laatste elektron goed gebruiken. Ik weet ook niet of ik er extra voor zou willen betalen. Maar een 77-kWh accu, daar kan ik wat mee. Die 515 WLTP-kilometers zijn haast Prozac voor actieradiusangst: hang ’m af en toe even aan de stekker en maak je verder geen zorgen. Maar zo ga ik vandaag niet te werk. Ik ga voor meer, veel meer.

De drukste weg van de stad

De ringweg van Coventry is 3,62 kilometer lang, met negen kruisingen vlak achter elkaar. De volledige naam op z’n stamboom is ‘A4053’ en het is de drukste weg van de stad: elke dag rollen er zo’n 60.000 auto’s over z’n asfalt. Al weet ik niet zeker hoe dat aantal wordt geteld – het zouden ook 400 auto’s kunnen zijn die allemaal dezelfde economy run doen als ik. De bouw van de weg startte in 1959, het eerste stuk was in 1962 af en het hele ding werd opgeleverd in september 1974. Er gingen jaren planning aan de ringweg vooraf, eerst met een brave serie rotondes, om uiteindelijk te resulteren in de meedogenloze achtbaanrit die we nu kennen. Hij volgt ongeveer de muur die diende als bescherming van wat ooit een prachtig middeleeuws stadje was.

Voor de hoge piefen van Coventry vertegenwoordigde de ringweg de start van een nieuw tijdperk. Fabricage was hier een kunst: dit was het kroonjuweel van de wereldwijde autobouw. De fiets zoals we ’m nu kennen, werd hier uitgevonden. De eerste tank, de eerste kiepwagen en de eerste richtingaanwijzers: allemaal vondsten uit fabrieken in Coventry. Op een zeker moment waren hier 100 fiets- en automerken actief.

Een troosteloze bedoening

Die bloeiende en hoopvolle industrie van de jaren vijftig en zestig viel in de jaren tachtig en negentig uiteen: de juwelen werden verpand, de ringweg en andere grote, eervolle projecten van weleer verwerden tot littekens in het landschap. Coventry polariseert. Academicus en muzikant Michael Lightbone maakte een EP van geluiden die hij opnam via de betonnen pilaren van de ringweg, muziek met ‘een industriële troosteloosheid die niet valt te kloppen’. Iedereen zal het erover eens zijn dat Coventry op het vlak van troosteloosheid niets voor zich hoeft te dulden.

Ik voel me ook behoorlijk somber achter het stuur van de Audi Q4 e-tron, hoewel ik niet denk dat het door de auto komt. Mijn rit begon weinig hoopgevend, met een verbruik van 1 kWh per 6,3 kilometer tijdens m’n eerste rondje. Op deze manier zou ik in ieder geval rond de lunch klaar zijn. Maar het verbruik slonk gestaag, en tegen ronde 10 haalde ik 8,4 kilometer per kWh. Het moet nog beter kunnen. Ik had vooraf overlegd met het elektro-orakel van de TG-redactie om mijn tactiek te bepalen. Heel technisch allemaal, lastig in de praktijk te brengen, maar eigenlijk kwam zijn advies hierop neer: rijd heel langzaam en blijf overal van af.

Helse Lazy River-rit

Behalve van het infotainment, want dat ga ik nodig hebben. Ik besteed de eerste paar uur aan Franse lessen – ik heb tijdens de laatste twee lockdowns eigenlijk alleen maar chips zitten eten, dus ik kan er tijdens deze vrijwillige automobiele vrijheidsontzegging maar beter het beste van proberen te maken. Het lukt me na een tijdje om te faire une réservation pour une personne à 19 heures, als ik tenminste ooit aan deze helse Lazy River-rit kan ontsnappen. Het vergt al mijn zelfbeheersing om niet gewoon op het rechterpedaal te stampen en er een einde aan te maken – immers, als we niet verder komen dan 320 kilometer, dan is dat maar zo. De acceleratie is kwiek, zelfs met alles driedubbel in de eco-stand.

Ik veeg door mijn podcasts, luister wat muziek. Ronde na ronde na ronde, eindeloos in het rond. Ik probeer te peilen of ik al duizelig aan het worden ben. De eerste vier uur rijd ik tegen de klok in; dan ga ik de andere kant op om de boel in balans te brengen. Rechtsom lijkt de ringweg hectischer, er wordt iets losbandiger ingevoegd, het verkeer is drukker. Na vier uur keer ik weer om. En zo kruipt de tijd voorbij.

De Audi Q4 e-tron is bijna zo populair als de A3

Mijn gedachten dwalen af naar mijn eigen sterfelijkheid, naar geliefden die ik achterliet. Naar het feit dat de verschillende zakjes huismerkchips allemaal hetzelfde smaken. De kotsachtige geur van het onverstandige energiedrankje dat ik zojuist heb opengemaakt. De vreemd ingekorte plaatsnamen die op het wegdek zijn geschilderd, omdat de volledige namen niet pasten – ik herinner me KEN’TH, NUN’TN en W’WICK nog van toen ik klein was. De inschatting van Audi dat ze hier in het VK volgend jaar 20.000 Q4 e-trons gaan verkopen. Hij zou daarmee het op één na populairste model van het merk zijn, na de A3 – een teken dat de EV ook aan deze kant van de Noordzee mainstream aan het worden is.

Rond uur 10 hoor ik een lullig toetertje als ik voor het stoplicht sta bij de rotonde van de eerste kruising, de enige onderbreking in de verder naadloze route van de ringweg. Mijn vader verschijnt naast me in z’n mid-life Smart cabrio. Hij gaat even een klusje doen, maar roept door het raam dat ik later mag aanschuiven voor de piepers met bonen en worst. Het eten van kampioenen, hoop ik. Hij vertrekt rap – sowieso een stuk rapper dan ik – en ik onthoud dat ik hem moet vertellen dat z’n linkerremlicht het niet doet. Pa, mocht je dit lezen…

177 rondjes in de Audi Q4 e-tron

De aanleg van een ringweg als deze zou vandaag de dag niet worden toegestaan. Het is gestoord, gekkenwerk, gevaarlijk. Een samengebalde hoop bochten en hellingen, blinde knikken die je afvuren op verkeer uit alle richtingen, een eindeloze stroom rotondes. Het is een wrede grap die deze stad uithaalt met nietsvermoedende automobilisten. Je herkent de inwoners van Coventry, want dat zijn degenen die hun auto’s achteloos naar de snelste rijstrook smijten. Toen ik mijn vader over mijn plan vertelde, vroeg hij meteen of ik de ringweg wel ‘juist’ zou nemen. Je móét op de snelste rijstrook blijven rijden, zodat andere auto’s makkelijker kunnen in- en uitvoegen. Ik probeer het even, maar voortkruipen met 53 km/u voelt toch veiliger tussen het tragere verkeer.

Ik rijd 177 rondjes. Niet minder dan 14 uur lang heb ik de Audi Q4 e-tron op een ondraaglijk gletsjertempo om Coventry heen geloodst. Ik heb nog 4 procent lading over, maar mijn moeder belt dat het avondeten klaar is. Die 177 rondes komen neer op 644 kilometer, met een verbruik van 1 kWh op 8,85. Het officiële bereik van 515 kilometer hebben we verpletterd. Ik heb de Dood en de Verveling in de ogen gekeken – neefjes van elkaar, zoals je weet – en ik ben er levend uit gekomen. Een held? Ach, ik gebruik het woord niet graag. Maar vooruit.

Specificaties Audi Q4 40 e-tron Advanced Edition (2022)