Uitgelicht: BMW X1 vs Infiniti EX

De BMW X1 en Infiniti EX worstelen een partijtje in de modder. Na een tijdje blijken de verleidingen van glad asfalt toch onweerstaanbaar.

 

Een verheffend beeld is het niet: een veearts die een lange plastic handschoen aantrekt en vervolgens – zonder voorafgaande waarschuwing of geruststellend geluid – met één trefzekere beweging tot aan zijn oksel in de achterkant van een koe doordringt. Wat de betreffende koe er van denkt, zullen we om redenen van piëteit onbesproken laten.

 

Echte veeartsen rijden veelal in aftandse stationwagens. Dat past een stuk beter bij hun imago dan een met zacht leer en fijne houtsoorten afgewerkte super-SUV. De uitstraling van je auto moet per slot van rekening een beetje in overeenstemming blijven met het beroep dat je uitoefent.

 

Het is een koude, winterse ochtend in Dorset, Engeland. Een landelijke geur van hooi, houtvuur en koeienmest hangt rond de boerderijen. Vanuit een fijn ruikend, luxe, leren interieur stappen we ineens midden in een modderige wereld, waarin de enige stukken leer die we zien nog aan koeien vastzitten.

 

We staan in een idyllisch maar uiterst agrarisch stukje van de wereld, waar modder alomtegenwoordig is en de wegen vaak niet meer dan karrensporen zijn. We zijn hier om twee vertegenwoordigers van een nieuw soort luxe mini-SUV aan de tand te voelen: de Infiniti EX37 en de BMW X1. We willen weten of deze zogenaamde terreinwagens echt kunnen leveren wat ze beweren, of dat ze zich beter niet buiten de geplaveide paden van de stadsjungle kunnen begeven. Om daar achter te komen hebben we de lokale veearts Anthony gevraagd of we hem mochten vergezellen op zijn ronde langs de plaatselijke melkveehouders. Wanneer we arriveren, trekt onze vriendelijke veearts net zijn arm uit het achtereind van een moeilijk kijkende koe genaamd Lucy (‘acht tot negen weken drachtig’) en begint zichzelf af te spuiten met een kwalijk ruikend desinfecteermiddel. Anthony is het type veearts dat zich maar zelden over schattige katjes en aandoenlijke hondjes buigt. Zijn patiënten wegen doorgaans vele honderden kilo’s en het gaat er ruig aan toe in de praktijk van deze veearts. Magen moeten worden leeggepompt en hele kuddes moeten op zwangerschap worden getest. Anthony rekent 130 boerderijen en ruim 6.000 stuks vee tot zijn patiënten. ‘Er zijn meer veeartsen dan gewone dokters in dit dorp’, vertelt hij. ‘Maar er zijn hier dan ook veel meer koeien dan mensen’.

 

Anthony rijdt in een oude gebutste Peugeot-stationwagen. ‘Wanneer ik het veld op moet, dan krijg ik meestal een lift op de tractor of ik loop er gewoon naar toe. De boeren hier zijn er toch al van overtuigd dat ze me veel teveel betalen, laat staan wanneer ik in een of andere chique 4×4 aan kom zetten. De enige veeartsen die in dat soort auto’s rijden, zijn snelle jongens die zich in paarden hebben gespecialiseerd’. Het is dus geen wonder dat Anthony er wat onwennig bijzit in de luxe van de Infiniti en de BMW.

 

Van dit soort auto’s wordt altijd beweerd dat ze in hun leven net zoveel off-road omstandigheden tegenkomen als de Gouden Koets en dat ze ook eigenlijk helemaal niet geschikt zijn voor serieus terreinwerk. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat een nadere inspectie van de BMW X1 en de Infiniti EX37 dat vooroordeel lijkt te bevestigen. Ze zien er niet naar uit alsof ze geschapen zijn voor het ruige werk. Beiden hebben ze bijvoorbeeld nauwelijks meer bodemvrijheid dan een gemiddelde middenklasser en de in de fabriek gemonteerde velgen en banden lijken dat beeld te bevestigen. Je mag het dus misschien oneerlijk vinden dat we deze twee vierwiel aangedreven stadstijgers op harde wijze kennis laten maken met de realiteit van het buitenleven, maar dat is wel waar de twee fabrikanten op aansturen. De marketingafdelingen van Infiniti en BMW doen namelijk hun uiterste best om het beeld van een stoere terreinwagen te bevestigen. Op vrijwel al het promotionele fotomateriaal zien we ze geportretteerd op modderige landweggetjes of langs het strand, ploeterend door mul zand.

 

Het is in onze ogen dan ook volstrekt rechtvaardig dat we deze twee auto’s in een echt landelijke omgeving het vuur aan de schenen leggen, onder omstandigheden die normaliter zijn voorbehouden aan ruige types als de Toyota Land Cruiser of de Land Rover Defender. Infiniti en BMW verkopen namelijk een onuitgesproken belofte. De belofte dat je in de EX37 en de X1 overal kunt gaan, ongeacht de ondergrond. Als deze auto’s niet opgewassen blijken te zijn tegen een beetje landelijke koeienmest en modder, waarom zou je ze dan kopen? Dan is je zuurverdiende geld beter besteed aan een doodgewone middenklasser.

 

Op deze heldere ochtend, als onze twee testslachtoffers nog onbesmeurd staan te glimmen in de ochtendzon, blijkt dat ze griezelig veel op elkaar lijken. De lokale agrariërs die nieuwsgierig op het duo komen aflopen, zijn het er over eens dat de Infiniti net iets strakker en mooier gelijnd is dan de X1, hoewel je ze geen van beiden echt elegant kunt noemen. Maar welke SUV is dat wel? Allebei beschikken ze over die merkwaardige eigenschap dat ze er van een afstand veel groter uitzien dan ze in werkelijkheid zijn. Pas wanneer je dichterbij komt, valt het op hoe compact ze allebei zijn vormgegeven. Dat merk je ook binnenin. De beenruimte achterin is bij beide auto’s zeer beperkt en zelfs met neergeklapte achterbank lukt het Anthony maar nauwelijks om al zijn veterinaire martelwerktuigen in te laden. Een angstaanjagende collectie pompen, slangen en iets dat er uit ziet als een monsterlijk groot speculum (en dat is het waarschijnlijk ook) wordt in de auto’s geladen.

 

We moeten opbiechten dat dit artikel geen traditionele, vergelijkende test gaat worden, want het is een enigszins ongelijke strijd. De twee kandidaten beschikken namelijk over heel uiteenlopende specificaties. De Infiniti EX37 wordt bijvoorbeeld aangedreven door de 3,7-liter V6 uit de Nissan 370Z. De EX beschikt daardoor over maar liefst 316 pk en een koppel van 307 Nm. De BMW X1 die wij meekregen, moet het stellen met de viercilinder biturbo-diesel uit de 123d, die een vermogen van slechts 204 pk levert, maar een koppel van 400 Nm afgeeft. Geen van beide auto’s is dus echt langzaam. De BMW heeft 7,3 seconden nodig om van 0-100 km/u te komen. De Infiniti doet dat in slechts 6,4 seconden. Je zou jezelf natuurlijk kunnen afvragen waarom een SUV van om en nabij de 2.000 kilo het nodig vindt om de acceleratie van een Ford Focus RS bij te kunnen benen. De Infiniti is vooralsnog uitsluitend leverbaar met de grote V6. Later in 2010 komt daar waarschijnlijk een dieseluitvoering bij.

‘Eigenlijk voelen beide auto’s zich alleen thuis op geciviliseerde geasfalteerde wegen. Ze voelen ook volstrekt niet aan als een SUV, maar gedragen zich als een doodnormale auto’

 

De X1 is leverbaar in verschillende dieseluitvoeringen, of met een 258 pk sterke benzinemotor. De Infiniti is verkrijgbaar vanaf 68.750 euro. De BMW vanaf een bescheidener 38.350 euro, maar dat is de prijs voor de kale basisuitvoering. Onze X1 is tot de nok toe afgeladen met dure opties. Wanneer je de BMW op deze manier optuigt met allerlei leuks, dan loopt de prijs meer in de pas met die van de Infiniti. Om het allemaal nog wat verwarrender te maken wordt de BMW standaard geleverd met achterwielaandrijving. Vierwielaandrijving komt – zoals op ons testmodel – als optie, met het X-drive-pakket. Misschien zegt dat al voldoende over de off-road aspiraties van de BMW.

 

Overigens is de Infiniti die wij mogen testen, op ruwweg dezelfde manier samengesteld. Iemand moet gedacht hebben dat het allemaal toch niet uitmaakt wat je in de optielijst aankruist, omdat iemand anders de rekening mag betalen. Veel technologische nieuwtjes, zoals een uiterst geavanceerd achteruitrijdsysteem. Op wonderlijke wijze combineert een computer de camerabeelden en metingen tot een virtueel beeld van bovenaf. Uitermate gemakkelijk in de stad, maar hier op het platteland heeft het eigenlijk geen functie. Sterker nog: wanneer je de Infiniti er flink van langs geeft, zitten de camera’s binnen een mum van tijd onder de modder en is het systeem onbruikbaar. Na een paar uurtjes ploegen heeft zich een dikke, ondoorzichtige bruine koek zich op de sensoren en camera’s geplakt.

 

De test vergt veel van de twee kandidaten. Na een paar landweggetjes moeten we constateren dat het met name de BMW is die het meest teleurstelt. De X1 kan absoluut niet overweg met de vele kuilen en keien die het op zijn pad tegenkomt. De enorme 18-inch wielen vullen de wielkasten niet eens volledig, maar ze blijken desondanks volslagen nutteloos op deze wegen. De lage, platte banden zijn een ramp om mee te rijden. Bij iedere kei op de weg moeten we oppassen dat we de kostbare lichtmetalen velgen niet beschadigen. De grootste boosdoener is ongetwijfeld de knetterharde vering, die ieder kuiltje en bobbeltje in de weg opblaast tot werkelijk ongekende proporties. De Infiniti doet het in dat opzicht ietsje beter, maar de verschillen zijn marginaal. Een iets zachtere vering en niet zulke absurd lage en dunne banden maken dat de EX net iets comfortabeler is dan de BMW.

 

Op de vlakke weg is het een ander verhaal. De X1 is zo beheerst en gemanierd, dat het bijna angstig is om te zien hoezeer het karakter van de auto verandert met het wegdek waar je op rijdt. De BMW heeft op het asfalt een solide, bijna zwaar aanvoelende besturing en een onwaarschijnlijke hoeveelheid grip. De stevige vering, die de BMW op slechte wegen juist parten speelt, is ervoor verantwoordelijk dat de auto in bochten vrijwel niet overhelt. De viercilinder diesel is heerlijk soepel en snel.

 

De EX is natuurlijk sneller, zelfs bijna onbeheerst snel en het wordt vrijwel direct duidelijk dat de X1 veel meer feedback geeft dan de Infiniti. Maar de EX gedraagt zich weer fijner op de snelweg. Iets soepeler en minder nerveus dan de BMW en daardoor wat comfortabeler. Eigenlijk voelen beide auto’s zich alleen thuis op geciviliseerde geasfalteerde wegen. Ze voelen ook volstrekt niet aan als een SUV, maar gedragen zich als een doodnormale auto. Dat mag ook niet verbazen, want ze zijn allebei nauwelijks hoger dan de gemiddelde middenklasser. De Infiniti is bijna 40 centimeter lager dan een Freelander, de BMW komt daar met moeite bovenuit.

 

Nadat hij beide auto’s uitgebreid aan de tand heeft gevoeld, weet onze dierenarts het dilemma trefzeker te verwoorden: ‘Het leuke aan een echte 4×4 is dat je lekker hoog zit. Dat je over heggetjes en muurtjes heen kunt kijken. Maar in deze auto’s zit je nauwelijks hoger dan in een normaal model’.

 

Is dat wat er met deze modellen misgaat? De SUV werd geboren vanuit het gevoel dat het veilig en plezierig is om overal een beetje bovenuit te steken en dat het leuk is om de suggestie te wekken dat je met jouw auto alle soorten terrein aankunt. Het minpunt aan vrijwel al die grote bakken is hun ronduit slechte weggedrag. Wat gebeurt er nu? De cirkel is rond. Aanschouw de nieuwste ontwikkeling op automobielgebied: een SUV met de afmetingen en het weggedrag van een, eh, normale auto. Geniaal, nietwaar?

 

BMW’s en Infiniti’s zoektocht naar een nieuwe nichemarkt heeft met succes een nieuw autotype op de markt gebracht. Dat van de iets hoger op de wielen staande middenklasser. Daar zit alleen één groot probleem aan. Wanneer je namelijk ook rekening gaat houden met de erg forse prijzen van deze auto’s, dan wordt het een lastig verhaal. Waarom zou je kiezen voor één van deze twee modellen, in plaats van bijvoorbeeld de Audi A4 quattro, of voor een echte off-roader zoals bijvoorbeeld een Freelander?

 

Terug op de boerderij, staan de twee auto’s naast een mestvaalt te bekomen van de schrik. Modder en mest zitten dik aangekoekt en de geur van koeienpoep lijkt voorgoed genesteld in het interieur van de SUV’s. Toch kan het ze niet raken. Dit uitstapje naar het platteland was wat hen betreft gewoon een vergissing. Als een stel verdwaasde toeristen staan ze klaar om de weg terug naar de beschaving van de grote stad op te zoeken. Dat is terecht. Deze auto’s zijn hier niet voor gemaakt en de overgrote meerderheid van EX‘en en X1’s zal het dan ook nooit zo zwaar te verduren krijgen als deze twee vandaag is overkomen. In hun natuurlijke habitat, op de oprijlanen van dure buurten, zullen ze met begerige blikken worden gadegeslagen.

 

Alleen al de belofte van off-road capaciteiten lijkt voor velen onweerstaanbaar, of die nou waargemaakt kan worden of niet. De EX en de X1 zijn natuurlijk kwalitatief hoogstaande producten. Feilloze kwaliteit, geweldige motoren, hoogstaande accessoires, vlekkeloos weggedrag.

 

Wanneer je in het weekeinde in de stad de verdwaalde herenboer wil uithangen, dan zijn dit de auto’s voor je. Speel je door de week de rol van veearts, dan is het verstandiger om het maar bij die oude, gebutste Peugeot te houden.