Afrojack gaat dwars

Zo moet het niet: je nieuwe Ferrari 458 ophalen en ‘m nog geen uur later tegen een vangrail in puin rijden. En dus leren wij DJ Afrojack hoe het wél moet.

Kermend sleurt de BMW M3 zich langs de pylonen. Eén tikje te veel gas, de achterkant breekt uit en haalt langzaam maar zeker de voorkant in. Met een hoop geraas komt de auto in omgekeerde toestand tot stilstand. Tja. Als je dit zo ziet, is het ook geen wonder dat de bestuurder een paar weken eerder zijn net opgehaalde Ferrari 458 onmiddellijk in de prak reed.

We hebben het natuurlijk over DJ Afrojack, wereldster uit Spijkenisse. De man die net zo makkelijk immense hallen in de Verenigde Staten of Japan plat speelt, en een paar dagen later voor een halfje bruin bij de lokale bakker staat en dan weer gewoon Nick van de Wall heet. Die voor vijftig ruggen een set van een halfuurtje speelt op een feest in Las Vegas, de volgende morgen wakker wordt naast Paris Hilton, ‘s avonds naar huis vliegt en de volgende dag weer gewoon in de file op de A13 staat. Die inmiddels zo’n 65 man in dienst heeft – en als je die in de VS erbij optelt, zo’n 125 (‘ik heb ze allemaal nodig, anders sta ik in Miami en m’n spullen in Tokyo, terwijl we allemaal in Los Angeles verwacht worden’). Die buiten ons land niet over straat kan zonder door hordes handtekeningenjagende fans bestormd te worden, maar hier, op een extreem koud, winderig en nat Circuit Park Zandvoort door een ventje gevraagd wordt of hij even aan de kant wil gaan, omdat hij nogal hinderlijk in de weg staat bij de foto die hij van ‘die gave Lamborghini Aventador’ wil maken. Dan kun je in grote delen van het universum beroemder zijn dan dat hele Lamborghini – this is Holland, man. Afrojack kan erom lachen.

Even terug naar een paar weken eerder, naar de Ferrari. Wat is er gebeurd? ‘Ik heb nog steeds geen flauw idee. Ik had ‘m net opgehaald, was helemaal in de zevende hemel natuurlijk. Ik rij op de A4, achter m’n RS6 aan waar mijn vrienden in reden. Niets aan de hand, niet te hard, gewoon 100 km/u of zo. We zijn daar waar je de A13 op gaat naar Rotterdam, en opeens zie ik de achterkant van de Audi wiebelen. Ik denk nog: wat gebeurt daar, en ik voel de achterkant van de Ferrari ook onrustig worden. Dit gaat niet goed, denk ik, ik stuur, ik stuur tegen, ik zeg nee, nee, nee, en KLABAM! Tegen de vangrail, ik tol rond, BANG, weer tegen de vangrail. Ik snap er nog steeds niets van. Er hangen daar overal camera’s, dus we hebben de beelden opgevraagd bij Rijkswaterstaat, maar daar hebben we nog niets van gehoord.’

‘Ja, dan krijg je natuurlijk aardig wat shit over je heen. ‘DJ Afrocrash’, ‘Nick tegen de Wall’: mensen worden heel creatief op dat soort momenten. En dan kan ik het ook weer niet laten, hè? De dag daarop heb ik de 458 van een vriend geleend, fotootje op Twitter gezet alsof ik meteen de volgende dag een nieuwe had. Ach, je moet het een beetje leuk houden.’

‘Over vrienden gesproken: als je wint, dan heb je er veel, hè – rijen dik, échte vrienden. Zo heb ik er een in Miami die nog veel gekker van auto’s is dan ik. Die hééft een verzameling! En ik heb in al die dingen gereden – een 458 Spider, een Aston Martin, én een Aventador. Da’s toch raar hoor: zit je in die Ferrari, dzjingjingjing [maakt hoog gierend geluid, red.], hoor je achter je groooaaarrrrrr! [maakt het diepste geluid dat hij zonder synthesizers kan maken, red.] – die Aventador. Ongelooflijk, wat een sound. Dus toen ik laatst eigenlijk min of meer toevallig bij Pon naar binnen liep en die zwarte daar zag staan… Ik móést ‘m gewoon hebben. Dus die is nou van mij!’ Nou ja, bijna dan – er moest nog het een en ander aan formaliteiten geregeld worden, en een kenteken en zo: een Lamborghini kopen gaat toch net even anders in z’n werk dan de aanschaf van een Skoda Rapid. Maar mocht je in de toekomst ergens in Nederland een zwarte Aventador zien rijden dan weet je wie erin zit.

'Verdomd, na een kwartiertje oefenen komt de eerste serieuze drift voorbij'

Zien rijden, ja, en niet tegen de vangrail zien staan, want we zijn hier natuurlijk niet alleen voor een gezellig autobabbeltje, we zijn hier ook voor een aanzienlijk Hoger Doel: het voorkomen van meer schade aan het automobiele cultuurgoed van Italië. Onder het motto: als je iemand een pistool geeft, leer ‘m dan hoe hij ermee om moet gaan – anders schiet hij per ongeluk je kop eraf, leek het TopGear een goed idee Afrojack een wat dieper inzicht te verschaffen in het rijden in auto’s met debiel veel vermogen op de achterwielen. Voor jouw en zijn veiligheid, en die van ons, en om ervoor te zorgen dat hij wat, eh, doordachter omgaat met Italiaanse Kunst dan de gemiddelde geesteszieke met een keukenmes en de Nachtwacht voor zijn neus. Ofwel: we gaan driften.

Nou ja, we, we – wij weten ook heus dat als je óns in de rol van drift-docent duwt, Afrojack die Lamborghini niet eens zonder levenslang no-claimverlies van het parkeerterrein van Pon af krijgt. Ons driftles laten geven is hetzelfde als Dzjengis Khan promoveren tot hoogleraar Sociale Omgangsvormen: daar komen ongelukken van. (Een klein voorbeeld ter illustratie. Terwijl Afrojack z’n best doet de achterbanden van de drift-BMW op te roken, vraagt Niels van GP Elite of wij het misschien ook even willen proberen, in de reserve-auto. Nou, graag. Of hij het eerst even zal voordoen? Nou, graag. Na krap anderhalve ronde: een enorme klap. Het linkervoorwiel staat zo’n beetje horizontaal onder de auto. Draagarm gebroken. En dan zaten we er alleen nog maar náást.)

Je begrijpt: we laten het lesgeven met alle mogelijke liefde en vertrouwen over aan de meesters, nee, de grootmeesters van deze discipline: de heren van GP Elite. Ze verzorgen al millennia trainingen en het is niet overdreven te stellen dat als er iets is wat zij niet over driften weten, het simpelweg niet bestaat – of in ieder geval niet dwars gaat. Zonder ook maar een spoortje ironie (hoe is het mogelijk) beweren de heren sowieso triestere gevallen dan Afrojack in de auto te hebben gehad. Én dat zelfs deze treurwilgen aan het eind van de training zonder schade of hartaanvallen een powerslide hebben gemaakt. Het is duidelijk: als íemand ervoor kan zorgen dat Afrojack z’n Lamborghini heel houdt, zijn zij het.

Waarmee, om één ding even heel duidelijk te maken, niet gezegd is dat Afrojack een pk-kluns is. Of veel pk’s niet gewend zou zijn. Integendeel. Er speelt wel een ander puntje mee, dat duidelijk blijkt uit zijn huidige wagenpark. Hij heeft een Audi R8 V10, een Audi RS6 V10 (beide nog getuned ook) en er rijdt ook nog ergens (‘met m’n moeder achter het stuur’, aldus een lachende Afrojack) een Q7 rond. Precies: allemaal tot op het bot beveiligd met antislip elektronica én, zeer belangrijk: vierwielaandrijving. Nou heeft de Aventador dat ook, maar de Ferrari doet (of deed) het allemaal met z’n achterwielen, en dat reageert in noodsituaties toch even wat anders dan een auto die alle vier zijn wielen mag gebruiken. Eerst de basis dus.

Als gezegd: er staan twee door en door geprepareerde BMW 3-series klaar. Onderstel aangepast, banden achter aangepast, M3-motor, rolkooi – the works. Die rolkooi blijkt al meteen een van de meest onoverkomelijke problemen te zijn. Een van de stalen buizen doorkruist de ingang nogal hinderlijk, en zie daar maar eens langs te komen als je, zoals Afrojack, 2,07 meter lang bent. Nu wisten wij niet dat je, om een succesvol DJ te zijn, ook over een katachtige lenigheid moest beschikken, maar alle respect: na een stief kwartiertje schoenlepelen zit Afrojack letterlijk strak achter het stuur. Er volgt nog een heel geëmmer met die ellendige vierpuntsgordel, maar dan zijn we er ook klaar voor. Go!

In alle eerlijkheid, de eerste zinnen van dit verhaal zijn eigenlijk niet zo aardig. Want ze slaan puur op de eerste paar rondjes die Afrojack met de heftig, té heftig uitbrekende BMW maakt. Telkens een tikje (oké, een rotschop) te veel gas en hop: daar staat de boel achterstevoren. Niet zo gek – we hebben dit soort dingen zelf ook wel eens gedaan en als een instructeur drie keer per seconde ‘gas!’ brult, dan wil je wel eens een beetje overdrijven. Maar het gaat wel elke keer beter. En verdomd, na een kwartiertje komt de eerste serieuze drift voorbij. Het eindigt natuurlijk in een lichte duizeligheid van de spin die onvermijdelijk volgt, maar dat zag er helemaal niet slecht uit.

Weer een kwartier later: moet je zien! Doodleuk een halve, driekwart cirkel met controle. Zomaar! Hij heeft het duidelijk te pakken; het begint een kwestie van puntjes op de i te worden. Niet heel veel later gaat het echt goed. Steeds soepeler gaat het van onderstuur naar overstuur, tegensturen, ‘zetten’, gedoseerd gas erbij en vol dwars de cirkel rond. Of de instructeur van GP Elite is een magiër, óf Afrojack heeft er serieus gevoel voor, óf, en dat is het meest waarschijnlijk: een combinatie van beide. Afrojack besluit een eenzaam pylonnetje op te zoeken en er een, eerlijk is eerlijk, indrukwekkende partij donuts omheen te draaien.

‘Ja, ging lekker. Het begin is lastig, maar op een gegeven moment ga je voelen wat er precies wanneer gebeurt met de auto. En als je dat eenmaal doorhebt, kun je ermee spelen’, aldus Afrojack. ‘Kunnen we het ook nog even proberen in m’n R8? Niet te veel hoor, ik heb geen zin om m’n banden helemaal op te roken.’ En daar gaan ze weer, op naar de pylonencirkel. Ook nu is het weer even wennen – hoewel de Audi het meeste vermogen naar de achterwielen gooit, blijft de vierwielaandrijving altijd actief en moet je harder en wat lomper te werk gaan dan bij zo’n geprepareerde BMW. Maar ook de R8 gaat uiteindelijk even onverbiddelijk als enthousiast dwars.

Missie geslaagd. Natuurlijk is driften in een min of meer gecontroleerde omgeving iets anders dan een paniekerige Ferrari uit een slip halen, maar toch: helpen doet het zeker. De minister van BPM zal er minder tevreden over zijn, maar wij zijn blij dat we ons steentje hebben kunnen bijdragen aan het Behoud van Nu Al Klassieke Supersportauto’s. En toch, als we Afrojack full-throttle weer van Zandvoort zien vertrekken, knaagt het. Zo’n Aventador is ook bepaald geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Namens duizenden autoliefhebbers en (vooral) nog veel meer muziekfans: Afrojack – doe je voorzichtig, jongen?
 

Niet lang na de publicatie van dit verhaal in TopGear Magazine werd bekend dat Afrojack bij Den Haag gepakt werd toen hij bijna 70 kilometer te hard reed in zijn Aventador. Hij kon ter plekke zijn rijbewijs inleveren…