DS 7 E-Tense 4×4 review: Hoe rijdt de Franse SUV met 360 pk?

Na een wat twijfelachtige start – ‘wij hebben wat Citroën-modellen overgenomen, maar we zijn echt enorm bijzonder en uniek hoor’ – vindt DS de laatste jaren zonder meer zijn mojo. Het gamma bestaat nu nog enkel uit eigenzinnige modellen die op het eerste gezicht niet te herleiden zijn naar hun Stellantis-breed gedeelde basis.

Deze glinsterende DS 7 is een goed voorbeeld: zou jij ’m in verband brengen met een Grandland of 5008 DS’ grootste crossover draait alweer wat jaartjes mee en was daarom rijp voor een update. Die is niet al te ingrijpend, logischerwijs, want met 42 procent van de verkopen is dit het succesvolste model van het merk.

Wat is er wel veranderd aan de DS 7?

De toevoeging Crossback is verdwenen, maar er staat wel heel groot ‘DS AUTOMOBILES’ -achterop – dat is mode, snap je. Verder zijn er subtiele stylingwijzigingen, zoals frisse 19- tot 21-inch velgen, donkere en dunnere achterlichten, een grotere grille en de opvallende Light Veil (lichtsluier) in de voorbumper. Ook de koplampen zijn nieuw en bevatten nu elk drie rijen van 28 led’s om verkeer nauwkeurig uit je grootlicht te houden.

Belgen kunnen nog altijd kiezen voor een 130 pk sterke diesel, maar in Nederland is het enkel plug-in hybrides wat de klok slaat: drie stuks, van 225 via 300 naar 360 pk. De laatste twee hebben vierwielaandrijving door de toevoeging van een elektromotor op de achteras.

Er zijn talloze uitvoeringen leverbaar met namen als Bastille, Rivoli en Performance Line, maar je kent ons: wij moeten natuurlijk weer per se de weelderige Opéra hebben, met hip grijs leer en de sterkste aandrijflijn. Dik 74 mille tegenover 53 voor de instapper (respectievelijk 68 en 43 in België); maar er is ook nog een duurdere La Première, dus we voelen ons niet heel schuldig.

Het rijgedrag van deze DS 7 E-Tense

Rijden in de rapste DS 7 bezorgt ons een intrigerende combinatie van sensaties. Het geheel is vriendelijk, zacht en zalvend, maar wanneer je rechtervoet z’n ding gaat doen, krijg je een en al stuwende kracht voor je -kiezen. Door de elektrohulp zijn de reacties onmiddellijk en voelt de DS 7 nog sneller aan dan ie toch al is. De benzinemotor klinkt niet bijzonder, maar de automaat schakelt fluks en precies en de acceleratie is genieten.

Het levendige karakter wordt nog eens versterkt door de nogal directe besturing, die in de Sport-stand zelfs aardig wat gewicht krijgt. De 4×4 360 staat een fractie lager en breder op z’n wielen en heeft grotere remmen dan andere versies. Het onderstel gebruikt in bepaalde modi weliswaar een camera om hobbels in de weg te detecteren, maar wordt nooit echt Frans zweverig, en de stoelen zitten prettig zolang je niet als een dolle door bochten jaagt.

Het eindoordeel van de DS 7 E-Tense

Dat hoeft ook niet, want het is geen straf om het met de DS 7 rustig aan te doen en kalmpjes te genieten van de ambiance in dit schitterende interieur. De Opéra heeft stiksels met parelachtige knoopjes erin – alleen al daarom zou je willen upgraden.

De DS 7 moest het altijd al hebben van de details; anders zou het eigenlijk ook maar ‘gewoon weer een crossover’ zijn. Het design is onderscheidend en het DS-specifieke materiaalgebruik, de aankleding en animaties in het interieur zorgen dat je je verwend voelt. ‘Refinement is a journey’, verkondigt het merk in zijn beste Frans, en dat blijkt: deze DS 7 staat er nu fraaier bij dan ooit.

Specificaties van de DS 7 E-Tense 4x4 360 Opéra (2022)