Honda CR-V 2.2 i-DTEC Comfort

Ooit had je zes parkeerplaatsen nodig als je in een SUV-achtig ruimteding wilde rijden. Toen kwam Honda met de compacte CR-V. Dit is ‘m in z’n nieuwste gedaante.

 

Wie kent de Honda CR-V niet? Best ruim, best stoer, en toch ook zo vriendelijk en aaibaar dat haatdragende milieuridders ‘m meestal overslaan op hun bandenlekprikrondje. Sinds 1997 is de CR-V dé uitkomst voor mensen die over de file heen willen kijken, veel rotzooi mee willen nemen, af en toe een zandpaadje trotseren maar ook regelmatig bij de buurtsuper willen parkeren. Het is een taaie en betrouwbare auto, een sympathieke alleskunner.

 

Inmiddels zijn de tijden veranderd. De brandstofprijzen zijn door het dak gegaan en we hebben in Nederland een markt die volledig door eenzijdige belastingmaatregelen gedomineerd wordt. Er werden kleine crossovers uitgevonden voor mensen die het niet erg vonden hun hoogzittende levensstijl met enkel voorwielaandrijving en een benzine-nippend 1.6’je voort te zetten. De SUV’s van het formaat CR-V en groter raakten behoorlijk uit de gratie; de hoge bpm wist particulieren af te schrikken, de bijtelling bezorgde de potentiële leaseklant bij voorbaat al nachtmerries. Heb jij bijvoorbeeld wel eens een recent model van de Nissan X-Trail zien rijden? We bedoelen maar.

 

Gelukkig is de wereld groter dan alleen ons hoekje van Europa, en is er op andere plaatsen nog wel vraag naar dit soort auto’s. Vandaar dat Honda nu de vierde generatie van de CR-V introduceert, en weet je wat? Er zou ook hier best een flink publiek voor warm kunnen lopen.

 

Toegegeven, z’n uiterlijk is even wennen. Die bollige achterkant met Volvo XC60-achtige knik erin spreekt niet direct tot de verbeelding. Lelijk vinden we ‘m ook weer niet, maar laten we zeggen dat mensen die we ernaar vroegen een andere mening toegedaan waren. Dat wordt dus achteruit inparkeren op je oprit, zodat je je visite niet afschrikt als ze arriveert.

 

De voorkant is in ieder geval erg prettig om te zien: fris en stijlvol, met flinke balken in de grille voor een breed voorkomen. Een aantal elementen, zoals de bumper, zijn speciaal voor de Europese versie ontwikkeld in verband met de hoge snelheden die hier gereden worden. Het silhouet van de auto oogt wat gladder; hij is dan ook lager dan zijn voorganger, terwijl de grondspeling hetzelfde bleef.

 

 

Neem plaats in de CR-V en je waant je niet in een CR-V. Honda heeft geprobeerd om de rijpositie te laten lijken op die van een gewone auto door het dashboard laag te houden en de pedalen meer vóór dan onder je te plaatsen. Alles oogt rustig en strak gestyled, de materialen zijn netjes en de ergonomie van het geheel is steekhoudend. Het glasoppervlak is groot, tegen de heersende trend in, wat zorgt voor een luchtig sfeertje. Ondanks het lagere dak is er meer hoofdruimte dan voorheen. Achterin doordat de achterbank lager is geplaatst. Diezelfde bank is in een oogwenk neer te klappen door een briljant simpel systeem dat Honda ervoor bedacht heeft. Alleen telepathisch zou het nog makkelijker kunnen.

 

Groot nieuws is het feit dat de CR-V met 2.0 benzinemotor nu ook met voorwielaandrijving verkrijgbaar is – nog een stap in de richting van de populaire crossovers. Het blijft wat ons betreft een trieste zaak als je een auto als deze bestelt met maar de helft van z’n modderpotentieel, maar hé, het scheelt geld (instappen doe je in Nederland vanaf 29.990 euro, in België vanaf 22.999 euro). Dan maar een paar keer slikken als je van de winter losgetrokken moet worden door een auto die z’n uiterlijk wel kan waarmaken.

 

 

Wij kiezen voor deze test een CR-V met 2.2 i-DTEC, Honda’s eigen dieselmotor die al in het vorige model dienst deed en ook in de Civic hoge ogen gooit. Als Honda érgens in uitblinkt, is het wel in het bouwen van motoren, en deze diesel is hiervan het zoveelste bewijs. Wat een ongelooflijk fijn, krachtig en fluisterstil blok.

 

Eenmaal op snelheid zetten we de handbak in z’n zes en hoeven we nauwelijks meer terug te schakelen, zo soepel en veerkrachtig is deze motor. Hij is ook nog eens bijzonder zuinig en erg schoon (149 g/km, 12 procent minder uitstoot dan voorheen), wat maar aangeeft dat je helemaal geen kleine cilinderinhoud en knullige prestaties nodig hebt om CO2-bewust bezig te zijn. Fantastische techniek.

 

Honda besteedde veel aandacht aan de stroomlijn en isolatie van de CR-V, en dat is te merken. Wanneer we op de Duitse Autobahn het gaspedaal intrappen, begint pas rond 170 km/u (!) windgeruis de kop op te steken. Dat is in sommige auto’s van dit formaat wel anders. Het onderstel van de CR-V verwerkt de richels in het wegdek wel met enige nadruk, maar oncomfortabel wordt ie nooit. De vering en demping heeft veel weg van een normale auto, en dat was precies de bedoeling van de Japanners. Ook in de bochten blijft de carrosserie aardig rechtop en hebben we eigenlijk geen moment het idee met een SUV onderweg te zijn.

 

Er is bar weinig mis met de nieuwe Honda CR-V. Als we er dan toch iets op aan te merken hebben, betreft het de ingewikkelde navigatie, de deuren die nogal blikkerig aanvoelen en het feit dat zelfs iemand van gemiddelde lengte al snel zijn of haar hoofd zal stoten tegen de geopende achterklep. Kleinigheden waarvoor we deze ruime, stille, praktische en fijn rijdende auto niet zouden laten staan.

 

14/20

 

0-100 km/u: 9,7 s

Top: 190 km/u

Verbruik: 5,6 l/100 km

Motor: 2.199 cc, viercilinder turbodiesel

Aandrijving: vierwiel

Vermogen: 150 pk

Koppel: 350 Nm

Gewicht: 1.653 kg

CO2: 149 g/km

 

NL € 43.990

BE € 29.999

 

We zijn al generaties lang gecharmeerd van de CR-V, en de nieuwste is een waardige opvolger. Neem als het even kan de diesel: een fenomenale motor