Autotest: Kia Pro_ceed 1.6 CRDi X-ecutive

Er is een wet die zegt dat moderne auto’s uit Korea technisch prima zijn, maar esthetisch een ramp. Wetten zijn er om getreden te worden, vindt Kia.

 

In onze vorige editie maakte de Kia Cee’d korte metten met de Peugeot 308 en de Golf. Nu is er een driedeurs versie die Pro_cee’d gedoopt is. Inderdaad een vreselijke naam, maar staar je daar niet blind op.

 

Richt je even helemaal op de auto zelf. Hij is net zo betaalbaar als de Cee’d en zijn garantie is net zo uitgebreid, maar daarnaast deelt hij nog een mokerslag uit. Hij smoelt ook geweldig. Niet door allerlei toeters en bellen, maar door zijn basislijnen. Die zijn simpel en strak uitgevoerd. Elke hatchback zou er zo uit moeten zien.

 

In vergelijking met de vijfdeurs is de neus langer, de luchthapper in de voorbumper is een slag groter uitgevoerd. De voorruit ligt wat platter en de ontwerper gaf de taillelijn wat meer nadruk. Of dat niet genoeg is, zijn de lichten, bumper en klep aan de achterzijde nieuw ontworpen. Kortom, vrijwel geen deel is uitwisselbaar met de vijfdeurs. Qua binnenruimte komen ze overeen, zij het dat je iets leniger moet zijn om de achterbank en de bagageruimte van de Pro_cee’d te bereiken. Net als de driedeurs Astra schurkt dit model aardig tegen een coupé aan.

 

Je kunt daar natuurlijk je vraagtekens bij zetten. Coupés zijn voor ijdele mensen, de Kia-badge overduidelijk niet. Mensen die niets om auto’s geven zullen de Cee’d gewoon mooi vinden vanwege zijn lijnen, het publiek dat wel veel van auto’s weet kiest ‘m voor alle pluspunten die ik net heb opgesomd. De grote middengroep zal denken dat je een gebakje van een B-merk voor de deur hebt staan. Lukt het je om hun kritiek te weerstaan?

 

Wij reden met de 2.0 CRDi. Die gaat lekker vooruit; de diesel is één van de nieuwste generatie. Hij is stiller dan menig concurrent en niet behept met ouderwetse kwaaltjes zoals een tekort aan kracht bij lage toerentallen of futloosheid bij hoge toerentallen. De versnellingsbak is geen uitblinker. Die schakelt wat hakerig en bovendien zijn er maar vijf versnellingen.

 

De vering is stevig, maar dat past wel bij de sportieve inslag van het onderstel. Samen met de 17-inch velgen waren stijvere dempers gemonteerd. De besturing is nauwkeurig en direct, zij het dat je door de elektrische stuurbekrachtiging wel wat gevoel mist. In snellere bochten wil hij nog wel eens onverwacht zwaar sturen. Een pluspunt is dat de Pro_cee’d aan het asfalt kleeft. Misschien ligt dat aan de gemonteerde Michelins, de Cee’d moet het met banden van een lager allooi doen.

 

Vanbinnen ziet het er picobello uit, met een mooie diamantvormige print op het dashboard. De instrumenten zijn overzichtelijk, de schakelaars voelen goed aan.

 

Door de bank genomen kun je stellen dat hij Ford, Opel en andere gevestigde merken evenaart. Niets kraakt of piept, het lijkt alsof de carrosserie uit graniet is gehouwen. Je krijgt het gevoel dat deze auto niet gebouwd is om simpelweg lang mee te gaan, maar ook om jarenlang veel rijplezier te geven.

 

Hij lijkt op de iets avontuurlijker Audi A3. Het is dan ook geen wonder dat Kia Peter Schreyer als hoofdontwerper bij Audi heeft weggekaapt. Toen hij in dienst kwam, was dit model al zo goed als klaar.

 

Het duurt niet lang meer voordat het merk Kia van het grote publiek het predicaat ‘goed’ krijgt. Dan wordt het tijd dat ze in Korea namen bedenken die iedereen wel in één keer uit zijn mond krijgt.