Lotus Eletre vs Tesla Model X: Verslaat Lotus de inmiddels vrij oude Tesla?

Het regent in Noorwegen. En niet zo’n beetje ook. Het is alsof de zondvloed neerkomt in de vorm van een waterval. Je kunt die geur ruiken die zo typerend is dat ie zelfs een eigen naam heeft (petrichor, zoek maar op), al wordt die bijna weggeslagen door de werkelijk Bijbelse hoeveelheid water die uit de lucht komt zetten.

Het bos heeft de duistere contouren waaruit mythes worden geboren en ziet eruit als duizend griezelverhalen tegelijk, verdachte opeenhopingen van vuren- en elzenhout die samenzweren met de Noorse pijnbomen. En toch, de wegen zijn prima. Geweldig, zelfs.

Twee banen asfalt met littekens die zwieren en zwaaien door het landschap en de omtrek van de meren volgen, rijzen en dalen alsof ze ademhalen. Afgezien van de hier en daar onrustbarende plonspartijen door de poeltjes water die zich hebben gevormd, wordt autorijden niet beter dan dit. En dan zitten we ook nog eens in een Lotus.

Nee, de Eletre volgt niet het Lotus-handboek

Hij doet waarvoor hij geboren is: een interessante, bochtige weg aanvallen met energie, enthousiasme en plezier. Alleen: dit is geen gewone Lotus. Het is 2,5 ton aan SUV met een Lotus-badge, in potentie een wolf in schaapskleren, groot en geel genoeg om de indruk te wekken dat iemand een zonnestraal heeft afgeknipt en hem ergens op een weg net buiten Oslo heeft neergeplempt. Hier is enig omdenken vereist. Dit is de Lotus Eletre. Hij is niet wat we gewend zijn.

Natuurlijk, volgens de rechtbank van de publieke opinie zou de Lotus Eletre helemaal niet mogen bestaan. Vooral omdat ie geen sportauto is. Erger nog: het is een SUV, hij is elektrisch, staat bol van de techniek en wordt ook nog eens in Wuhan, China gemaakt in plaats van in Hethel, ­Norfolk, VK. En dat alles maakt hem, in ieder geval in de ogen van sommige secties van het intellectuele rampenfonds dat sociale media heet, tot een antichrist op 22-inch wielen.

De genen van Lotus zijn merkbaar

Maar we laten dat allemaal heel even voor wat het is. Want de Eletre mag dan een dikke, vette elektrische SUV zijn die net zoveel met het traditionele Lotus te maken heeft als een kano met een cruiseschip, er zit hier en daar wonderlijk genoeg wel degelijk wat Lotus in.

Misschien is het de besturing – direct, kwebbelend, snel. Misschien is het de tweekamerige luchtvering die hobbels filtert zonder meteen alle gevoel weg te halen, of de torque vectoring en achterwielbesturing die samen een fraaie truc uithalen door natuurlijk over te komen, terwijl ze razendsnel zorgen voor aanpassingen in grip en tractie.

Als je iets zou willen omschrijven dat ogenschijnlijk kalm is en de volledige controle heeft, terwijl er onderhuids een furieuze elektronische strijd gaande is: dit is het. En je mag dan misschien graag een hekel aan de Eletre willen hebben, het resultaat laat bitter weinig ruimte voor discussie: de Eletre is zo Lotus als een elektrische SUV maar kan zijn. Hoewel dat inderdaad aanvoelt als het schoolvoorbeeld van een contradictio in terminis.

Specificaties van de Eletre

Dat gezegd hebbende: dat omdenken blijft wel een tijdje nodig. Want de Eletre is zó ver verwijderd van wat je van Lotus gewend bent dat ie net zo goed van een andere planeet zou kunnen komen. Een vier- of vijfzits elektrische SUV met twee motoren, een accupakket van 112 kWh en een gewicht van, in zijn lichtste versie, 2.490 kilo.

Inderdaad, twee-en-nog-wat keer het gewicht van iets als een Elise. 1.000 kilo zwaarder dan een Emira. Maar als je dan toch stappen onderneemt om Lotus’ toekomst in deze wereld veilig te stellen, dan kunnen het maar beter meteen reuzenstappen zijn – en in het huidige klimaat betekent dat een elektrische SUV.

En dus staat de Eletre op een ‘speciaal gemaakt’ platform, met dank aan de diepe zakken van de Chinese moedermaatschappij Zhejiang Geely Holding Group, waarin veel moeite is gestopt om het te besprenkelen met Lotusologie, om een auto te creëren die de hardcore fans toch nooit zou aanspreken.

De verschillende uitvoeringen gaan snel, sneller, snelst

Bij de marktintroductie zijn er drie modellen – Eletre, Eletre S en Eletre R – die er ongeveer hetzelfde uitzien en allemaal die 650 kilo wegende 112-kWh accu, een 800-volt laadstructuur en luchtvering hebben.

De Eletre en Eletre S zijn mechanisch identiek, hebben iets meer dan 600 pk en doen een 0-naar-100-sprintje in 4,5 seconden. De R heeft meer dan 900 pk en gaat in 2,95 seconden naar 100 km/u. Het WLTP-bereik voor de minder krachtige auto’s is een uiterst respectabele 600 kilometer, de R haalt er zo’n 490.

Het uiterlijk van de Lotus

Is ie mooi? Nou, nee. Grote SUV’s zien er zelden of nooit delicaat uit, en zelfs omringd door het grootse natuurwonder van het Noorse woud oogt hij mollig. Indrukwekkend is hij wel, met zijn ‘gebeeldhouwd door de lucht’-design dat veel gedetailleerder is dan het op het eerste oog lijkt.

Er zijn veel gaten voor de aerodynamica, kanalen en leegtes die ruimte laten voor nieuwe perspectieven en stromen van weggesmeten regenwater, interessante dubbele spoilers, massa’s koepeltjes en klepjes voor de rijhulpsystemen, een soort Rubiks-kubusachtige bloemblaadjes in de grille die open en dicht kunnen om de auto al naar gelang de noodzaak van meer koeling of een lagere luchtweerstand te voorzien. Minder poenig dan een Lamborghini Urus, ­minder opgeblazen dan een Tesla Model X.

De onvermijdelijke vergelijking tussen de Tesla Model X en de Lotus Eletre

Ah, ja. Het is onvermijdelijk, ergens. Als er een nieuwkomer is in de elektrische wereld, dan is het eerste waarmee hij vergeleken moet worden een Tesla. Wat een ongelooflijk compliment is voor het Amerikaanse bedrijf, als je erover nadenkt. Maar goed, we waren vrolijk aan het rondhuppelen over een Noors B-weggetje toen we opeens een splinternieuwe Tesla Model X tegenkwamen – het zou gewoon bijzonder onbeleefd zijn om niet even te kijken hoe de twee zich tot elkaar verhouden.

Voor alle duidelijkheid: de Lotus Eletre die je op de foto’s ziet is een S, en deze Tesla Model X is de 1.020 pk sterke Plaid, dus de accuratere vergelijking zou zijn de S (612 pk) tegen de X Long Range (680 pk), of de R met zijn 918 pk tegen de Plaid. Maar gelukkig hebben we de relevantere auto’s wel gereden, dus er valt wel degelijk het een en ander te vergelijken.

De Model X is ouder dan je denkt

Het eerste dat opvalt: de Model X mag dan al in 2015 zijn geïntroduceerd, hij is nog altijd woest competitief. Een leeftijd van acht jaar, dan ben je in autoland al zo’n beetje goed voor het verzorgingstehuis, en hoewel er in de loop der jaren veel aan de auto gewijzigd en verbeterd is, is er nog steeds niets dat ermee vergelijkbaar is.

De Plaid heeft zes stoelen (de gewone tweemotorige Long Range kan worden uitgerust met zeven stuks), drie motoren, meer dan 1.000 pk en een 0-naar-100-tijd die vraagtekens plaatst bij de claims van de Lotus Eletre dat hij wereldrecords neerzet. De Model X is volgens Tesla ook de meest aerodynamische SUV ter wereld, met een Cw-waarde van 0,24, tegen de 0,26 van de Lotus Eletre.

Hij is ook nog altijd cool. De Falcon-achterdeuren gaan gewoon nooit vervelen, en de hoeveelheid ruimte en de grootte maken het een heerlijke plek om mensen in te verstouwen. De voorruit rijst hoog op en eindigt pas achter je hoofd, wat een groots en ruimtelijk gevoel oplevert vanaf de bestuurdersstoel, en het grote touchscreen werkt prima als je er een beetje aan bent gewend.

De interieurs van de Lotus Eletre en Tesla Model X

Het is binnenin een stuk rustiger dan in de Lotus – die wat verwarrend lijkt – en er is een duidelijke neiging naar ‘vorm boven functie’ te bespeuren, maar over het algemeen is het een interessante en opwindende plek om te zijn. Zonder, het moet gezegd, veel van de kwaliteitsproblemen en slecht aansluitende onderdelen die we op andere Tesla’s hebben gezien.

De Lotus is daarentegen een stuk drukker vanbinnen. Er zijn meer schermen (bestuurder, passagier en een centraal touchscreen), meer materialen en meer vormen. Waar de Tesla kalm oogt, is er in de Lotus heel wat meer aan de hand, maar als je eenmaal zit valt de moeilijkheidsgraad gek genoeg wel weer mee. Het is fijn dat er gewone knoppen zijn voor een aantal veel­gebruikte functies, en de materialen (waarvan er veel gerecycled zijn) en afwerkingskwaliteit zijn uitstekend.

Schermen in de Tesla Model X en Lotus Eletre

Qua ergonomie werkt het ook allemaal goed – voorin zit een 12,6-inch scherm met info voor de bestuurder achter het zeshoekige stuur, plus een groot head-up display; in het midden vind je een 15,1-inch oled-scherm met een paar kleine knopjes voor de airco eronder. Met flippers achter het stuur kun je de mate van regeneratie bij het remmen regelen (links) en de rijmodi selecteren (rechts).

Je telefoon opladen kan draadloos, er is genoeg opbergruimte en een stereo-installatie van KEF die op zichzelf al voldoende reden zou kunnen zijn om een Eletre aan te schaffen. Er is een digitale assistent (stembediening) en updates gaan over the air.

Je kunt hem krijgen met vier of vijf zitplaatsen en hij voelt minder ruim aan dan de Tesla, vooral vanwege de scherpe hoek van de voorruit en het feit dat hij lager is. Het is hier dus ook vooral een kwestie van persoonlijke voorkeur en de eisen die je aan een auto stelt; de Tesla is ruimer met meer een clean design, de Lotus voelt doelgerichter en iets interessanter aan.

Hadden we niet de Model S moeten vergelijken met de Eletre?

Datzelfde geldt voor de buitenkant. De Tesla oogt groot naast de Lotus, maar is dat niet. De Eletre is breder en langer, maar lager. Als je de Lotus van de zijkant bekijkt en de strategische zwarte hoeken wegdenkt, ziet ie er opeens wat ouderwets uit. Maar met beide auto’s op 22-inch wielen is het wel de Eletre die zich slanker en sportiever presenteert, waarbij aangetekend dat de Model S Plaid waarschijnlijk een meer sexy vergelijking had opgeleverd. Maar goed, we zijn hier voor SUV’s, en dus krijgen we SUV’s.

Het probleem dat de Lotus Eletre met de Tesla Model X heeft, is dat als je door de specs gaat struinen, de Tesla bepaald niet gedeclasseerd wordt door het nieuwere product. De X is aerodynamischer, heeft meer vermogen en koppel (als je de Plaid en R vergelijkt), trekt sneller op, heeft een marginaal lagere topsnelheid (262 km/u tegen 266 km/u, sowieso niet erg relevant natuurlijk) en haalt een groter bereik uit een kleinere batterij.

Sterker: een van de weinige specificaties waarbij de Eletre wint, is laadsnelheid – als je een lader kunt vinden die snel genoeg is, kun je de Eletre met 350 kW laden, wat neerkomt op 400 kilometer in 20 minuten (voor de Eletre S). De Model X laadt volgens opgave 282 kilometer bij in 15 minuten. Wat nog steeds zat is.

Waar is de Lotus Eletre beter dan de Tesla Model X?

Dus, wat heeft de Lotus Eletre dat de Tesla Model X niet heeft? Nou, dat antwoord blijkt vrij eenvoudig. Want de Eletre is leuker om te rijden, onder vrijwel alle omstandigheden. Er zit een zekere finesse in de besturing, het insturen, de remmen, die in de X gewoon afwezig is. De manier waarop de carrosserie zich houdt in bochten, de tractiecontrole, het hele gevoel…

Naast de Lotus Eletre voelt de Tesla Model X op een bochtige weg aan als een dubbeldekker. Maar goed, als je hem op de limiet rijdt, zul je kinderen trauma’s bezorgen en je hond ondersteboven terugvinden met zijn kop in de subwoofer in de vloer van de bagageruimte. Waarmee het letterlijk een sub-woefer wordt.

De S is met zijn 600+ pk uitstekend geschikt om serieus snel mee te rijden, hij jakkert voort met een snelheid waarvan een gemiddelde sportauto de bibbers zou krijgen. Als je door de diverse rijmodi gaat, ligt in Tour de nadruk echter nogal op de voorwielen en zou hij baat hebben bij een iets agressievere benadering van de achterwielen in Sport.

De Eletre is elke uitvoering een leuke auto

Daar zou de R-versie met zijn 918 pk nog weleens een uitkomst kunnen bieden. De echte verrassing is dat eigenlijk alle Eletres leuk zijn, zonder veel voorbehoud. Zeker in deze context is hij vermakelijk, meer dan de meeste van zijn concurrenten, waarbij een Porsche Cayenne op benzine nog de beste papieren heeft. Voor een auto zo groot en zwaar als deze is dat een haast geniale prestatie.

Natuurlijk is hij niet perfect. De rijhulpjes zijn voornamelijk irritant, net als het feit dat je ze dus voortdurend moet uitzetten. De remmen kunnen bij het eerste aangrijpen vervelend happig uit de hoek komen – wat waarschijnlijk te maken heeft met de mix tussen regeneratief remmen en het gebruik van de echte schijven – en als gezegd, er is behoefte aan een wat agressievere balans in de wat sportievere rijmodi. Maar als een eerste poging van wat een elektrische Lotus SUV zou kunnen zijn, is het een verdraaid geslaagde.

De Model X rijdt als een oude musclecar

Wat trouwens allemaal niet wil zeggen dat je met de Model X geen dikke pret zou kunnen hebben. Ruim 1.000 pk en een overeenkomstige hoeveelheid trekkracht in een auto die eruitziet als deze, dat is gewoon heerlijk. Maar de Model X Plaid is een hamer: hij slaat het liefst kaarsrechte spijkers, en hij heeft niet de remkracht om echt vertrouwen in te boezemen.

Je rijdt hem uiteindelijk een beetje als een oude musclecar – langzaam de bocht in, snel eruit – want anders ben je al sturend alleen maar bezig de tractie en lijn van de auto in bedwang te houden. En dus gaat het hier vooral om wat je nodig hebt.

Moet ik een Lotus Eletre kopen of een Tesla Model X?

De Lotus is de leukere auto voor wie van rijden houdt, en is waarschijnlijk een stuk sneller op een bochtige weg, ook al heb je wat minder vermogen tot je beschikking. De ­Tesla is praktischer, maar hij overbrugt afstanden meer met het botte geweld van zijn extreme hoeveelheden paardenkrachten en newtonmeters dan met finesse.

En veel van die overdaad kun je niet gebruiken als je wilt dat je passagiers je aardig blijven vinden. Hou je van rijden, dan moet je de Lotus hebben. Maar als je gewoon wilt lachen met je vrienden, dan is er nog altijd amusant veel te zeggen voor de Model X.