Autotest: Lotus Eco Elise

Lotus heeft een nieuwe baan voor failliete wiettelers. Ze mogen in Ethel carrosserieën komen bouwen. Met zo’n nieuwe uitdaging krijgt blowen ineens een heel andere betekenis

 

Het gaat slecht met de auto-industrie. Merken maken gekke bokkensprongen om overeind te blijven, of gaan bedelen bij de overheid. Ieder mag er het zijne van denken, maar waarom zou je niet gewoon werken voor je geld? Wij Nederlanders hebben een enorme groeimarkt ontdekt. Goed, het is een kleine investering al die lampen, en je moet groene vingers hebben, maar met de opbrengst van een wietplantage kun je het beleg voor op je boterham kopen.

 

Bij Lotus hebben ze eens goed naar onze bijbaantjes gekeken. Dát is het, zullen ze gedacht hebben. Laten we een hennepplantage beginnen om ons hoofd boven water te houden! Nee, hol nu niet gelijk naar de Grasshopper om een paar grammetjes Lotus-wiet te kopen, maar lees eerst verder.

 

Hennep kun je namelijk ook prima gebruiken voor heel andere dingen. Van oudsher is henneptouw de sterkste soort die er is. De vezels vormen een supersterk geheel als je ze weeft en vlecht. Je kunt het vergelijken met koolstofvezel. Maak je een mooi plat geheel van zo’n vlechtwerkje, dan kun je er ook prima andere dingen van maken, zoals autocarrosserieën. Dat is wat Lotus deed. Ze bouwden er een Eco Elise van, een milieuvriendelijke variant, dus.

 

De achtervleugel, de neus, het dak en zelfs de stoelframes zijn allemaal gemaakt van hennep. Bovendien heeft hennep een heel andere milieuvriendelijke eigenschap: het slurpt CO2 uit de lucht. Zo, dat is nog eens een tegenargument voor de milieulobby.

 

Maar de hennep is niet de enige groene kant van de Eco Elise. Haar bedenkers hebben zich niet laten verleiden tot allerlei hoogdravende milieubesparende oplossingen, maar komen met heel goed toepasbare technieken. Neem bijvoorbeeld het zonnepaneel in het dak. Het voedt de airconditioning en de audio-installatie. Daardoor hoeft de dynamo minder hard te werken – wat dus brandstof uitspaart. Dat is geen innovatieve techniek: meer merken passen zonnecellen toe om de ventilatie te laten draaien. De vorm van de zonnecellen in deze Lotus is echter wel een kunststukje. Krijg maar eens het zonnepaneel op zo’n glooiend dakje.

 

Nog een ecologisch vernuftigheidje: wollen bekleding. De slimmerds lieten een paar schapen los in de tuin rond om de fabriek en de natuur deed de rest. Even wachten, tondeuse erlangs et voilà: milieuvriendelijke bekleding!

 

Onderhuids is deze Elise tamelijk standaard, de motor is gelijk aan die van de S-uitvoering. Aan rijplezier hoef je dus niet in te boeten. Om je te helpen bij een milieuvriendelijker rijstijl zit er op het dashboard een drietal groene lampjes. Hoe meer er branden, hoe zuiniger je rijdt. De Lotus-mannen hebben zich voor dit model dus geconcentreerd op de materialen en niet op de techniek. Moet je je eens voorstellen wat er gebeurt als je de Tri-Fuel-techniek van Lotus toepast of sterker nog, de elektrische variant, waar we eerder over berichtten, als basis gebruiken. Zelfs de grootste milieufreak zou er voor warmlopen. Inderdaad zou, want deze Eco Elise is niet te koop, voorlopig niet tenminste. Tien tegen één dat de technieken die je hier ziet spoedig terugkomen in modellen die jij en ik wel gewoon kunnen kopen.

 

Een bijkomend voordeel is het lagere gewicht. Hennep en wol zijn licht en op de radio kon ook nog anderhalve kilo (!) worden bespaard. In het geheel verloor de toch al vederlichte Elise 32 kilo en dat heeft een positieve uitwerking op de vermogen-gewichtverhouding. Da’s pas spacen.