Meer dan een Mercedes-AMG E 63 S heb je niet nodig

Tja, wauw, tjonge, het is echt een fascinerende tijd in autoland. Elektrificatie links en rechts, hybrides om de brug te slaan, fabrikanten die zichzelf opleggen om een netto-uitstoot van nul te realiseren over een X aantal jaar: prachtig, ingrijpend en hoognodig.

Maar heel soms stemt het ons een beetje mistroostig dat we in elk bericht over een heftige benzineauto moeten benoemen dat het ‘de laatste in zijn soort zal zijn’ en dat je ervan moet genieten ‘nu het nog kan’. Vooral als het nogal bijzondere modellen betreft die, welbeschouwd, geen noemenswaardig aandeel hebben in het aantal verkochte auto’s met verbrandingsmotor op de wereld.

Exclusieve auto’s doen niets voor de totale uitstoot

Bij dat soort exclusief spul zouden we haast zeggen: joh, laat ze toch lekker. Laat Ferrari nog een paar van die unieke V12’s bouwen naast hun hybrides en toekomstige EV’s. Laat Audi en Lamborghini die geniale V10 in een bescheiden handjevol auto’s blijven lepelen. Op de gloeiende plaat is het nog geen druppel, zelfs geen spatje. En je hebt het wel over technologische kunststukjes, culminaties van alle menselijke kennis en kunde op het gebied van interne verbranding. Het zijn creaties die het waard zijn om gevierd en geadoreerd te worden.

Maar aangezien zelfs die categorie auto’s de dans niet zal ontspringen, hierbij onze smeekbede om dan toch alsjeblieft één motor voor ons over te laten: de 4,0-liter biturbo V8 van AMG. En oké, als we ons dan ook nog tot een bepaald model moeten beperken, het liefst deze jongen: de E-klasse. Hier de sedan, maar een Estate zou ook fijn zijn. En dan in de krachtigste versie, de Mercedes-AMG E 63 S, zoals ie hoort.

Meer dan een Mercedes-AMG E 63 S heb je niet nodig

Op de kleine kwestie van z’n hoge gewicht na heeft de Mercedes-AMG E 63 S alles in zich wat je je maar zou kunnen wensen. Deze facelift, minder C-klasse-achtig en breder op z’n wielen, wringt nu meer comfort uit z’n luchtgeveerde onderstel. Het overzichtelijke infotainment bedien je niet langer met een draaicontroller, maar met een touchpad – of op het opgefriste stuur, of met je stem, of gewoon op het scherm zelf. En z’n interieur is een triomf van materiaalgebruik en bouwkwaliteit.

Maar de motor… De motor is de spil van deze auto en alles om ’m heen. Hij grijpt z’n omgeving beet, zuigt ’m op als een gorgelend zwart gat en laat toeschouwers in verbijstering achter. Met partikelfilters en dikke turbo’s zou z’n uitlaatgeluid net niks moeten zijn, maar druk op het knopje met de pijpjes en het is al het borrelende en blaffende V8-geweld dat je ooit in je dromen achtervolgde. De slimme vierwielaandrijving zorgt dat de 612 pk en 850 Nm maximaal effectief op het wegdek komen – tenzij je dat niet wilt en moedwillig de driftmodus inschakelt om de rokerige hooligan uit te hangen.

Als je de Mercedes-AMG E 63 S los laat gaan

Zet ’m in Sport+ of Race en je voelt de motorsteunen zich aanspannen om de V8 als knokige stabilisatorstang te gebruiken. De hele auto verstijft en geeft z’n hartslag door aan je handen, voeten en achterwerk. De besturing lijkt van graniet en de bochten verdwijnen nog sneller en achtelozer in je kielzog. En laten we niet vergeten dat dit alles je overkomt in de meest sensibele carrosserie die er bestaat: een brave, ruime vierdeurs sedan.

De Mercedes-AMG E 63 S 4Matic+ is een evenement van een auto, de belichaming van hoever de techniek in een kleine anderhalve eeuw is gekomen. Wanneer er straks geen verbrandingsmotoren meer verkocht worden, zal ie gelden als een van de grootste uitspattingen, een van de meest onwerkelijke straatauto’s van zijn tijd. We weten dat het een loze kreet is, maar we zijn graag de laatste roepende in de woestijn: wereld, mag deze blijven?

Specificaties Mercedes-AMG E 63 S 4Matic+ (2022)