Autotest: Mitsubishi Colt Ralliart

Het was leuk, alleen dat lieve van de Colt moest er maar eens af. Dat heeft voors en tegens.

 

Opeens zag iemand bij Mitsubishi kennelijk het licht. ‘Zeg jongens, die geweldige sport heritage van ons hè, met rally-Evo’s en twaalf Dakar-overwinningen enzo, je weet wel? Dat begon toch allemaal met de Colt? In 1967? Kan iemand mij dan vertellen waarom de Colt anno 2008 een lief, braaf vrouwenautootje is? Nou?’ Relevante vraag. Zo relevant dat meteen besloten werd dat het maar eens afgelopen moest zijn met dat lieve gedoe. Zakelijk, sportief – dat moest het worden. Aldus geschiedde.

 

Eerste actiepunt: het zoete, ronde neusje van de Colt werd vervangen door een nieuwe, hoekiger snuit à la de Lancer. We weten niet hoe het jou vergaat, maar wij vinden hem er een beetje sip uitzien, met die omlaaggetrokken mondhoeken. Serieuzer, zeker, maar wel een stuk minder vrolijk. Het middenstuk van de carrosserie bleef goeddeels hetzelfde, maar de achterkant ging ook op de schop, net als het interieur en een fors aantal delen van het onderstel. Daarnaast werd (terecht en met succes) veel gedaan om de herrie in het interieur te beperken.

 

Het beste idee was echter de beslissing de mensen van de eigen raceafdeling Ralliart eens naar de Colt te laten kijken. Hij kreeg de 150 pk sterke 1,5-liter turbomotor van de vorige Colt CZT en het onderstel van de nieuwe Colt werd danig aangepast. Zo werd onder meer de wielophanging herzien, vóór een stabilisatorstang gemonteerd en werd de vering aanzienlijk ‘verstevigd’.

 

Het resultaat mag er wezen: de Colt Ralliart is een heerlijk scheurijzertje geworden. Van 0 naar 100 gaan, duurt maar 7,4 seconden – hij ramt door tot 210 km/u. De besturing is zalig precies en direct, en geeft alle informatie die je nodig hebt. De onderstelafstemming is hard genoeg om bochten te nemen alsof ze er niet zijn, maar zeker niet oncomfortabel; erg goed gedaan. De versnellingsbak schakelt lekker kort en soepel, en de remmen zijn prima op hun taak berekend. De motor klinkt wat rauw, maar de boze plofjes uit de uitlaat maken weer veel goed.

 

Jammer dat je in de auto vooral het motor- in plaats van het uitlaatgeluid hoort. De sportstoelen die bij de Ralliart horen, zitten uitstekend; het is hooguit spijtig dat de verstelbaarheid (geen traploze draaiknop maar een hendeltje) niet optimaal is. Als we toch aan het mopperen zijn: de kunststoffen in het interieur mogen beter zijn dan ze waren, top is het nog steeds niet.

 

Aan de andere kant: met de Colt Ralliart is Nederland (ook letterlijk: hij wordt gebouwd in Born) wel weer een echt GTI’tje van de oude stempel rijker. Mitsubishi kennende zul je hem waarschijnlijk kunnen mishandelen tot en met zonder dat hij kapot gaat. Daarbij kun je net zo lang rommelen met het interieur totdat het ook voor jou praktisch wordt, en je kunt hem anders dan voorheen ook met vijf deuren krijgen. Aanwinst!