Mitsubishi Eclipse Cross PHEV Intense+

Succes – de oorzaken en effecten ervan zijn soms moeilijk te doorgronden. Als er één merk is dat daarover mee kan praten, is het Mitsubishi. Je weet ongetwijfeld waarover we het hebben. In 2013 stelden de Japanners de Outlander PHEV voor, precies op het moment dat de Nederlandse overheid forse subsidies ging geven op zuinige auto’s om het Nederlandse wagenpark te vergroenen. Een toevallige samenloop van omstandigheden die fantastisch én dramatisch uitpakte. Fantastisch voor de Japanners, die hals over kop de totale productie op schepen naar Nederland zetten en 13.000 auto’s verkochten aan mensen die de Outlander alleen op een foto hadden gezien. Dramatisch voor de Nederlandse overheid, die zich plotseling genoodzaakt zag scheppen extra geld uit te geven, omdat er véél meer aanspraak werd gemaakt op de subsidies dan voorzien.

Het is echter nog maar de vraag of Mitsubishi veel lol van de recordverkopen heeft gehad. De Outlander kreeg al vlot het stigma ‘subsidieslurper’ aangemeten (en de bijnaam Foutlander), en ook de verse clientèle was niet altijd even gelukkig met de keuze. Dat laatste overigens veelal door een mix van inhaligheid, luiheid en stupiditeit; een groot deel wist niet eens dat je een Outlander wel regelmatig aan een stekker moest hangen om hem optimaal te benutten, of was daar domweg te beroerd voor. Gevolg: torenhoge verbruikscijfers omdat altijd ze min of meer nodeloos een paar honderd kilo aan accu’s meesleepten. Drie keer raden wie daar de schuld van kreeg? Precies: die arme Outlander.

Maar nu even over de Mitsubishi Eclipse Cross PHEV

Nou gaat dit verhaal niet echt over de Outlander, maar toch ook weer wel. De Eclipse Cross was in 2017 namelijk Mitsubishi’s antwoord op de vraag naar ‘coupé-achtige SUV’s’. Hij pakte daartoe wel een aantal stijlkenmerken van de Outlander mee (tot aan de achterportieren leken ze sprekend op elkaar), maar wonderlijk genoeg niet diens aandrijflijn – hij had gewoon een benzinemotor. En ter hoogte van die achterportieren veranderde alles rigoureus: met name de enorme lichtbalk die de achterruit horizontaal in tweeën spleet, sprong in het oog. Bijna letterlijk, want het zicht naar achteren werd er fors door beperkt en het leidde tot ‘hoeken’ die je met recht morsdood mocht noemen.

Het spreekt daarom voor zich dat dát het eerste was dat op het nieuwe model moest verdwijnen. De nieuwe Eclipse Cross heeft dan ook een gewone achterruit, die zijn voornaamste functie – je moet erdoorheen kunnen kijken – eindelijk serieus neemt. En hij is er dus nu ook, en in Nederland zelfs alleen, als Mitsubishi Eclipse Cross PHEV – een plug-in hybride. De hele aandrijflijn is precies gelijk aan die van de Outlander: een 2,4-liter viercilinder met turbo die volgens het Atkinson-principe draait (kortere compressieslag, langere arbeidsslag, waardoor ie zuiniger is – googel het anders even) en twee elektromotoren van 82 en 95 pk op de voor- en achteras. Samen levert het spul zo’n 188 pk en een trekkracht van ongeveer 300 Nm, al vindt Mitsubishi dat je dat eigenlijk niet zo kunt stellen omdat alle krachtbronnen permanent van elkaar verschillende dingen doen – één gemiddelde is er dus niet.

Geen volledige brandstofaandrijving

Mitsubishi houdt er een heel andere visie op na dan andere hybridefabrikanten. De benzinemotor wordt eigenlijk alleen maar gebruikt om de accu’s op te laden, zodat de elektromotoren hun werk kunnen blijven doen. Alleen als je echt hoge prestaties verlangt, kan de benzinemotor bijspringen om de wielen aan te drijven, maar hij beperkt dat tot het absolute minimum. Hij zal je eerder, als je de accu’s sneller aan het leegtrekken bent dan de benzinemotor ze kan bijladen, waarschuwen dat je het rustiger aan moet doen, dan dat hij op volledige brandstofaandrijving overgaat – dat laatste vertikt ie gewoon. Je krijgt dan eerst een schildpad in je meters te zien, daarna wordt stukje bij beetje je vermogen teruggeschroefd. In het alleruiterste geval stopt de Mitsubishi Eclipse Cross PHEV er gewoon mee.

Dat klinkt omineus, maar in de praktijk zal zoiets (bijna) nooit voorkomen. Of je moet met een caravan achter je Eclipse Cross met een noodtempo de Mont Blanc willen beklimmen en constant vol gas geven. Wat ook om andere redenen dan een uitgeputte batterij af te raden is. Een sleurhut meeslepen behoort trouwens wel degelijk tot de mogelijkheden; de Eclipse Cross kan tot 1.500 kilo trekken, wat beslist niet iedere semi-elektrische auto hem nadoet.

Een fijn ding, die Mitsubishi Eclipse Cross PHEV

Achter het stuur viel ons vooral weer op wat we eigenlijk altijd constateren als we in een Outlander terechtkomen (wat ook niet elke maand gebeurt, zullen we maar zeggen): wat een fijne auto is het toch eigenlijk. Het onderstel is boven alles supercomfortabel en alles doet precies wat het moet doen, zonder dat je er veel moeite voor hoeft te doen of het je zelfs maar zal opvallen. Alle techniek regelt die behoorlijk ingewikkelde aandrijving zonder je ermee lastig te vallen. De stoelen zitten fijn, besturing en remmen voelen vertrouwenwekkend aan en na al het hypermoderne spul dat we de afgelopen maanden hebben gereden is het haast een verademing weer eens wat normale knoppen op een dashboard tegen te komen. Het is hier haast de omgekeerde wereld: alleen dat wat niet met knoppen te regelen is, is in het verder prima werkende aanraakscherm terechtgekomen.

Verder barst het in de Mitsubishi Eclipse Cross PHEV van de ruimte, zowel om personen als om grote bagage en kleiner spul kwijt te kunnen. Goed, de gebruikte materialen zijn niet allemaal van het allermooiste allooi, maar het oogt allemaal behoorlijk onverwoestbaar en zo voelt het ook aan. Zo komt ie over als weer zo’n auto die je met de neus op het algemeen bekende feit drukt: na een nucleaire oorlog blijven alleen kakkerlakken over – en Japanse auto’s.

Het is geen auto waarin de sportiviteit hoogtij viert, qua prestaties noch weggedrag, maar grip heb je dankzij de slimme vierwielaandrijving altijd en je zult ook op onverhard nog een hele tijd mee kunnen komen. Zo zal de Mitsubishi Eclipse Cross PHEV zeker niet iedereen aanspreken, maar mensen die voor hem vallen, zullen beslist niet teleurgesteld worden.

Blijft Mitsubishi hier op de markt?

Vorig jaar kwamen er opeens berichten langs: Mitsubishi zou zich uit Europa terugtrekken en zich focussen op andere markten. Eerlijk gezegd: echt verbazen deed dat ons niet. Het merk is hier nooit een echt grote speler geweest, en vooral erg goed in grote terreinauto’s (denk Pajero en zo) en écht klein spul (Japanse Kei-autootjes), geen van beide hardlopers in onze contreien. Toch blijkt de soep niet zo heet gegeten te worden als ie werd opgediend: er is nog eens over nagedacht en Mitsubishi blijft wel degelijk.

Sterker nog: er komen op redelijk korte termijn twee nieuwe modellen aan. Mitsubishi is in de laatste jaren meer en meer geïntegreerd in ‘de alliantie’ van Renault en Nissan, en dat biedt natuurlijk voordelen. Zo kunnen we op basis van Renault-hardware nieuwe Mitsubishi’s in het b- en c-segment verwachten, de segmenten waar ze nu (de ASX is er sinds vorig jaar ook niet meer) afwezig zijn. Het precieze hoe, wat en wanneer houdt men nog lekker even voor zich, maar denk aan een Captur-achtige en iets op Mégane-basis, waarvan het ons niet zou verbazen als het ook een crossover wordt. We zullen zien!

Specificaties Mitsubishi Eclipse Cross PHEV Intense+ (2021)