Je wist het misschien niet maar de leukste Opel in jaren, de GT, is lid van een grote familie. Omdat wij dol zijn op familiefeestjes (in een kring, bakje chips – gezellig!) besloten we de GT te trakteren op een familiebezoekje van z’n Amerikaanse broer/zus*: de Pontiac Solstice.
 
(* = doorhalen wat niet van toepassing is. Volgens jou dan)
 
Het is een dolle boel daar bij General Motors. Af en toe, tenminste. Want er worden hier en daar wat miljoenenverliezen geleden, en soms moeten ze de nummer 1-positie als grootste autofabrikant even afstaan aan Toyota, maar dat is inmiddels ook weer rechtgetrokken.
 
Ook in andere opzichten lijkt het tij bij GM te keren. Neem nou Opel. Na een decenniadurende, diepe ontwerpmalaise die het merk een trouwe schare kleurloze kopers opleverde maar er tegelijkertijd voor zorgde dat geen serieuze liefhebber in een straal van vijftig meter rond een Opel aangetroffen wenste te worden, is het merk de laatste jaren bezig aan een opmerkelijke opmars. Dat is nog licht uitgedrukt, want eerlijk is eerlijk: wij bij Top Gear krijgen het als erkende Opel-haters steeds moeilijker om Opels te vinden die we tot op hun ventieldopjes kunnen affakkelen. Oké, een Meriva is en blijft een onding en een Zafira is ook alleen zeer tijdelijk aan te raden als je door je Prozac heen bent. Maar een driedeurs Corsa? Een driedeurs Astra? Ziet er helemaal niet verkeerd uit, en als je maar bij de zwakste motoriseringen uit de buurt blijft, rijdt het ook nog niet verkeerd.
 
Het snoepje van Opel is natuurlijk de GT, na een geinige Corsa en een opgevoerde Astra OPC alweer een coole Opel in het Top Gear-duurtestwagenpark. Zocht Opel het voor haar vorige sportauto, de Speedster, nog bij Lotus, deze keer konden ze iets dichter bij huis blijven. Figuurlijk dan, omdat ze er een in het eigen concern konden vinden. Letterlijk bleek dat concerngedeelte zich juist een stukje verderop, in de verre Verenigde Staten te bevinden. Bij Pontiac.
 
Leuk merk trouwens, Pontiac. Omdat we ons goed kunnen voorstellen dat je er niet direct een idee bij hebt, even een paar kleine dingetjes over Pontiac. Het is een van de oudere merken van de VS; het bestond al in 1906, maar maakte toen alleen nog maar (veredelde) huifkarren en onderdelen. In 1926 werd het echt als merk neergezet door GM. De naam van het merk herbergt een zekere vorm van humor. Die verwijst naar Chief Pontiac, een indianenopperhoofd dat een rol speelde bij een opstand tegen de Britse overheersers in 1763. Die opstand duurde drie jaar en was opmerkelijk onsuccesvol – het opperhoofd slaagde er nooit in ook maar iets te veroveren en moest uiteindelijk schoorvoetend een staakt-het-pijlenschieten tekenen. Historici zijn het er inmiddels wel over eens dat die Pontiac in het hele conflict eigenlijk maar een onbeduidend mannetje was dat door niemand anders belangrijk werd gevonden dan door de Engelsen en door zichzelf. Het is maar naar wie je je merk wilt noemen.
‘Pontiac is beroemd en berucht geworden door het produceren van een aantal ronduit legendarische auto’s en door verantwoordelijk te zijn voor een stevig aantal van de grootste miskleunen’
 
Pontiac is beroemd en berucht geworden door het produceren van een aantal ronduit legendarische auto’s en door verantwoordelijk te zijn voor een stevig aantal van de grootste miskleunen die ooit met droge ogen op de weg zijn gezet. In de eerste categorie noemen we bijvoorbeeld de GTO en de Firebird – echte musclecars die als voordeel hadden dat ze prima te betalen waren. Ze bleven tijden in productie, met wisselend succes. De Pontiac Firebird zal waarschijnlijk het bekendst zijn van die grote vogel die altijd op de motorkap zat, de speciale Trans Am-versie dankt een groot deel van z’n faam aan de serie Knight Rider – inderdaad, dat was KITT.
 
Ook succesvol was de TransSport, de lel van een MPV die je ook op onze wegen wel eens tegenkomt. Een auto die je hier zeker niet tegenkomt is de Aztek. Dat is maar goed ook, want om een (ons) bekende Hagenees te citeren: ‘Als lelijk zijn pijn deed, liep dat ding de hele dag te huilen’. Als je hem niet kent, google ‘m dan. Maar ben voorzichtig: het is schrikken. Laatste vermelding: de Fiero. Een volstrekt waardeloze auto, maar dat vinden ze in de VS geen punt dus daar was hij wel succesvol. Hier wordt hij vooral geïmporteerd om hem te veranderen in iets anders. Meestal een plastic Testarossa ofzo. Waar hij natuurlijk nog vele malen slechter van wordt.
 
Sinds vorig jaar is er de Solstice, een sportieve roadster die het niet al te hippe imago van Pontiac op de thuismarkt een boost moet geven. Zustermerk Saturn dacht: ‘Dat is een leuke auto, die willen wij ook’. Ze kregen hem in de vorm van de Sky. Vooral die auto heeft model gestaan voor de Opel GT – meer nog dan de Solstice. Waar de Pontiac rond is, is de Sky/GT hoekig en scherp, wat hem een wat minder ‘lieve’ uitstraling geeft. Daarover later meer. Voor de volledigheid: ook de concern-Koreanen wilden hem graag, dus daar kun je sinds kort de Daewoo G2X kopen. Andere badge, zelfde auto.
 
Hoogste tijd om het woord te geven aan onze lokale Opel GT-expert, Top Gear-redacteur Tim. Hij beschikt met enige regelmaat over de Top Gear Duurtest-GT en is dus als geen ander in staat de auto met z’n Amerikaanse evenknie te vergelijken. Oké Tim, kom er maar in: eerste indrukken?
 
Tim: Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik vind de GT de mooiste van de twee, de Solstice is voor mij te veel een karakter uit een tekenfilm. Met z’n grote bolle ogen, konijnensnuitje en guitige kuiltjes in de wangen lijkt de Pontiac wel een tekenfilmfiguurtje uit de film Cars. Nee, doe mij maar de GT, die ziet er veel stoerder uit en lijkt meer op een pocket size-Corvette dan op een creatie van Walt Disney. Ik moet wel toegeven dat het interieur en het dashboard van de Solstice beter op m’n netvlies liggen dan dat van de GT. Het binnenste van de Pontiac heeft wat minder bling-bling, is wat strakker en meer gefocused op de bestuurder – belangrijk in een sportauto. Verder doen de twee verschillende interieurkleuren de auto goed en bovendien weerkaatst het dashboard van de Solstice minder zonnestralen. Wel zo fijn voor je ogen als je op een zonnige zomerdag het display van je boordcomputer of radio wil aflezen. Wat jij, collega Bas?
 
Bas: Mee eens. Het is ook grappig om te zien dat de Solstice in zoverre een echte Amerikaan is. Je hoeft daar per slot van rekening niet aan te komen met een auto zonder bekerhouders en wat zien we in de Pontiac: maar liefst twee van die dingen. In de Opel zitten wel de uitsparingen, maar die zijn met stukjes plastic afgesloten. Bijna alsof ze willen zeggen: ‘In de GT moet je helemaal niet drinken, je moet rijden en verder niks’. Dat ‘verder niks’ nemen ze wat mij betreft dan weer iets te letterlijk, want dat is precies wat je in de GT mee kunt nemen. In die Solstice-bekerhouders kun je dan tenminste nog je telefoon of iPod neerzetten. Qua uiterlijk ben ik het trouwens juist niet met je eens. Ik vind de GT doorgeslagen stoerdoenerij – die chroomrandjes om die verstralers enzo, dat uitgeklopte gedoe. De Solstice is veel zuiverder van lijn. Ik vind niet alles even geslaagd hoor, de neus mist iets, bijvoorbeeld. Maar in vergelijking met de GT is de Solstice, heel on-Amerikaans, een schoolvoorbeeld van ‘less is more’.
‘177 pk is best een hoop power voor een modale tweezitter, waar de 264 pk van de GT af en toe domweg veel te veel is’
 
Tim: Dat geldt zeker ook voor de prestaties? Voor de 46.000 euro – 4.000 euro meer dan de GT kost – die je voor de Solstice neertelt bij importeur US Carcenter Pietersen krijg je namelijk maar 177 pk en 225 Nm. Da’s wel erg ‘less for more’ ten opzichte van de 264 pk en 353 Nm van de GT. Als Solstice-rijder zul je het dus altijd af moeten leggen tegen de veel goedkopere GT. Tja. Dat vind ik niet zo’n leuke gedachte. En wel een domper op de feestvreugde. Ik bedoel maar: niemand wil toch duidelijk meer betalen voor minder? Wat mij betreft is de keuze dus eigenlijk al duidelijk. Of zijn er volgens jou nog betere redenen om de Solstice te verkiezen boven de GT? Overigens, heb je wat het uiterlijk betreft verder gelijk. Ik vind de GT nog steeds mooier dan de Solstice, maar het is wel vreemd dat de Opel er veel ‘Amerikaanser’ uit ziet dan de Solstice. Hebben ze misschien ergens per ongeluk de designtekeningen verwisseld of bevlekt met ketchup en mayonaise uit een dikke hamburger?
 
Bas: Dat zou zomaar kunnen. Je hebt natuurlijk volkomen gelijk; zo veel minder vermogen voor meer geld, dat is niet cool. En als je de GT hier nou op elke straathoek zou tegenkomen, had ik nog kunnen zeggen dat die Solstice-meerprijs nu eenmaal ‘de prijs van de exclusiviteit is’. Maar voorlopig is de GT bijna net zo’n zeldzaamheid. Aan de andere kant: ik mis die extra pk’s eigenlijk helemaal niet. Echt losrijden doe je me niet eens, en geef toe: 177 pk is best een hoop power voor een modale tweezitter, waar de 264 pk van de GT af en toe domweg veel te veel is. Volgens mij is de Solstice in totaal gewoon beter in balans dan de GT. Ik zou in ieder geval niet één reden kunnen bedenken waarom Opel de GT niet ook met die motor zou kunnen uitrusten. Tip voor de heren?
 
Tim: Hm, daar heb jij weer gelijk in. De GT heeft eigenlijk te veel vermogen en het motorkarakter is dankzij de grote turbo soms wat ‘opvliegend’. Dat is leuk als je lid bent van de plaatselijke driftclub, maar niet prettig als je een dergelijke auto koopt om ’s zomers lekker mee te toeren. Wat dat betreft kun je dus effectief per euro meer rustige lol hebben met de Solstice. En dat is toch waar het om draait bij dit soort auto’s? Bovendien is het uiterlijk bij deze cabriolets in dit geval van ondergeschikt belang. Het zijn toch allebei fraaie auto’s, dus waarom zou je in deze situatie kiezen voor de cabrio die maar net iets mooier is en eigenlijk net zo veel lol biedt voor z’n geld? Geef dan wat meer uit voor de Solstice en je rijdt in wat leukers en nog veel exclusievers. Aan de andere kant: ik wil wel pk’s voor mijn geld. Rechtuit rijden in de GT is net wat aangenamer qua snelheid dan in de Solstice. En het geluid is beter. Of sla ik nu de plank compleet mis?
 
Bas: Helemaal niet. Behalve als je zegt dat het uiterlijk ondergeschikt is – ik denk dat het juist bij rationeel volstrekt stupide auto’s als roadsters van doorslaggevend belang is. Maar je hebt wel weer helemaal gelijk als je zegt dat ze allebei fraai zijn. Ik zou bijna zeggen: het maakt niet uit welke van deze twee auto’s je koopt – als je er maar een koopt. Nederland wordt er hoe dan ook weer een heel stuk mooier op.

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)

Meer van TopGear