Pagani Huayra BC: zegetocht

Een zwerfhond staat midden in mijn draaicirkel onbeweeglijk stil. Ik ben bezig met het keren van de Pagani Huayra BC om nog een keer de serie pittoreske bochten te nemen die leiden naar een lang recht einde, en de hond blijft volkomen onbewogen ten overstaan van dit rijdende, 2,3 miljoen euro kostende, 800 pk leverende kunstwerk van koolstofvezel. Suf beest. Terwijl ik wacht tot de fotograaf zijn positie weer heeft ingenomen, werpt mijn ietwat uitgemergelde vriend de hond een blik op de auto, duidelijk geïmponeerd: het lijkt erop dat de nieuwste Pagani nu al een eerste bewonderaar heeft. Terwijl ik op weg ga, zet mijn nieuwe fanclub op vier poten zich ook in beweging, om te laten zien dat honden heel wat meer in hun mars hebben dan hypercars. De meest ongelijke strijd in de geschiedenis van het drag-racen duurt niet lang en ik jaag de heuvel op, terwijl de beagle in mijn kielzog langzaam kleiner wordt in het spiegeltje. Ik kan zijn teleurstelling bijna voelen. [title-gallery] Nu moet ik me concentreren. Terwijl ik enthousiast de laatste bocht instuur, voel ik hoe mijn nekspieren zich aanspannen. En dan nóg wat meer, als mijn hoofd niet bepaald zachtzinnig naar achteren zwiept op het moment dat er 1.098 Nm op de 355/25 Pirelli P-Zero-banden rond de achterwielen wordt overgebracht. Het Siciliaanse landschap flitst voorbij en verdwijnt uit de achteruitkijkspiegel, langs de brievenbus in het midden van de achtervleugel van de Pagani Huayra BC en de beweegbare vinnen achterop, die dansend de juiste afstelling zoeken voor maximale neerwaartse kracht. Binnen de kortste keren heb je begrepen dat dit een waanzinnig snelle auto is, heftig zinnenprikkelend geweld, en opeens bedenk ik dat het kleine en volmaakt vormgegeven Sicilië misschien wel te klein is voor de Pagani Huayra BC. Het aanvankelijke geweld kalmeert enigszins als we boven de 5.500 tpm komen, maar bij de 6.000 is het tijd voor de volgende versnelling, en na een korte tussenpoos slurpen de beestachtige turbo’s van de V12 weer een enorme hijs Siciliaanse lucht naar binnen, om die vervolgens daverend via de uitlaat te ontladen. Dit eiland is zeer zeker niet klaar voor de vijfde versnelling, tenzij ik de BC no.2 in de flanken van de Etna wil boren, dus is het tijd om de op maat gemaakte koolstof-keramische remmen aan het werk te zetten, die gretig happen en Sicilië langzaam weer tot rust laten komen. Even later besef ik dat ook ik weer adem moet gaan halen.

Dit gaat een beetje snel. Pagani Huayra BC zei je?

Terug naar het begin. Laat me uitleggen waar ik precies in zit en waarom ik hier ben. De Huayra BC is de nieuwste hypercar van Horacio Pagani. In een stamboom die enkele van de meest opzienbarende gemotoriseerde creaties ter wereld rijk is, is de BC een rijdend eerbetoon aan iemand zonder wie het merk Pagani niet meer zou zijn geweest dan een paar krabbeltjes op een notitieblok: Benny Caiola. Caiola – die in 2010 overleed – was de allereerste klant van Pagani, en hij werd zo gegrepen door Horacio’s passie om auto’s als kunstwerken te bouwen dat hij voor de rest van zijn leven fan en mentor van Pagani werd. Tijdens het ontbijt (een ritueel dat op zich al een idee geeft van de aandacht voor details die het leven Horacio Pagani bepaalt: hij begint met een glutenvrij, op houtskool licht gebakken plat broodje, waar hij vol liefde ricotta op smeert en vervolgens een laagje rucola op aanbrengt, waarna hij het resultaat zorgvuldig dichtvouwt), praat Horacio bevlogen over Caiola en hoe moeilijk het was om een auto te ontwerpen die recht deed aan ‘s mans nagedachtenis. Het is een eerbetoon en een requiem. Daarom was voor Horacio Pagani alleen het beste goed genoeg. Als we het ontbijt achter de kiezen hebben, staat Horacio te trappelen om gedetailleerd uitleg te geven bij de BC – en zoals je al vermoedde, draait het bij Pagani allemaal om de details. In dit geval is de originele Huayra flink herzien. Om te beginnen is de oorspronkelijke vorm van de Huayra in al haar puurheid ietwat aangepast om meer neerwaartse kracht te bewerkstelligen. Maandenlang werkte Pagani met Dallara aan de aerodynamica, waarbij ieder carrosserieonderdeel van de oorspronkelijke auto opnieuw werd vormgegeven, met uitzondering van het dak.

Hebben al die kleine details gewerkt?

Het resultaat is frappant, complex en agressief, en waarschijnlijk komt dat alles beter uit zonder de duotone lak. Is ie mooi? Dat mag jij zeggen. Maar hij ziet er wel dwingend uit. De complexiteit van de esthetische herziening is de uiterlijke weerspiegeling van de minutieuze aandacht voor details en de technologische magie onder de oppervlakte. Terwijl de voor- en achterkant van de carrosserie worden weggehaald en de ingewanden van het gevaarte zichtbaar worden, raakt Horacio pas echt op stoom. We beginnen aan de voorkant, waar de externe aerodynamica wordt gecompleteerd door een heleboel inwendige opschoning (voornamelijk om de luchtweerstand naar beneden te brengen en de luchtstroom ter koeling van mechanische onderdelen te optimaliseren) en gaan vervolgens langzaam naar de achterkant. Luchtschachten en -inlaten zijn er in overvloed. De nieuwe, speciaal ontworpen koolstof-keramische remmen van Brembo zijn uitgevoerd met remklauwen met zes pistons (‘vier-pots’ achter), met 380 millimeter flink uit de kluiten gewassen, en ze zijn ook nog eens 6 procent lichter dan de remmen op de standaarduitvoering van de Huayra.

‘Dit eiland is niet klaar voor de vijfde versnelling, tenzij ik de Huayra in de flanken van de Etna wil boren’

De APP-velgen van gesmeed staal – 20 inches voor, 21 achter, en goed voor nogmaals negen kilo gewichtsbesparing – zijn gehuld in Pirelli P Zero Corsa-rubber dat in samenwerking met de producent werd ontwikkeld. Ik zei het al: details. In iedere band zijn twaalf verschillende rubbersamenstellingen verwerkt voor optimale prestaties. Dat is niet alles. De poten van de ophanging zijn vervaardigd uit Avional, een lichtgewicht aluminiumlegering die in de vliegtuigindustrie wordt toegepast en zorgt voor een gewichtsbesparing van 25 procent. De schokdempers werden ook speciaal ontworpen, door Öhlins, en voor de Pagani Huayra BC werd voor de allereerste keer een nieuw en nog naamloos type koolstofvezel toegepast dat naar verluidt 50 procent lichter en 20 procent sterker is dan de gewone variant.

Laat me raden: een viercilinder diesel onder de motorkap?

Bijna. Het hart van de Pagani Huayra BC wordt gevormd door de inmiddels vertrouwde 6,0-liter AMG V12 bi-turbo, die werd opgevoerd om met behulp van spiksplinternieuwe tripod aandrijfassen 800 pk en 1.098 Nm koppel op de wielen over te brengen – technologie en ontwerp afkomstig van Le Mans-prototypes. En het belangrijkste, de imposante V12 voldoet aan de CARB (California Air Resources Board) en de EU6-emissienorm – geen sinecure voor zo’n forse motor – en Pagani heeft de toezegging van AMG dat ze tot 2023 motoren aan hen zullen leveren (en ze zodanig zullen ontwerpen dat ze aan de emissienormen voldoen), waardoor Pagani van een V12-toekomst is verzekerd. Al dat vermogen en turbokoppel wordt op de wielen overgebracht door een zeventraps gerobotiseerde versnellingsbak, die in samenwerking met Xtrac helemaal nieuw is ontwikkeld, en overdwars werd gemonteerd om het gewicht zoveel mogelijk centraal te houden. Per slot van rekening betekent een beter zwaartepunt ook beter gedrag in de bochten en een betere stabiliteit. Het is nog altijd een versnellingsbak met een enkele koppeling, maar die is voorzien van een nieuwe elektro-hydraulische bediening, waardoor de schakeltijden worden gehalveerd van 150 milliseconden in de standaard Huayra naar 75 in de BC. Geen eigentijdse, dubbele koppeling? Volgens Pagani ligt het opgetelde gewicht van de versnellingsbak en het elektronisch differentieel 40 procent lager dan een bak met dubbele koppeling van de huidige generatie. Bij de Pagani Huayra BC draait het allemaal om felheid.

Meer?

De V12 ademt uit via een uitlaatsysteem dat even veel indruk zou maken aan de muur van het Stedelijk Museum als gemonteerd onder een supercar. Hij is vervaardigd uit titanium, weegt 2,9 kilo en is verbijsterend genoeg 7,1 kilo lichter dan de standaarduitlaat. Al die minutieuze en niet-aflatende aandacht bij het ontwerpen zorgt voor een gewichtsbesparing van in totaal 132 kilo, ofwel het gewicht van een pas geboren olifantje.

‘Het hart van de BC is de inmiddels vertrouwde 6,0-liter AMG biturbo V12’

Vanbinnen is de Pagani Huayra BC, zoals je kon verwachten, van uitzonderlijke klasse, met die combinatie van dieprood leer, antracietkleurig suède en mat koolstofvezel waartegen glimmende zwarte accenten afsteken – dit is Pagani op z’n best. Als je nog twijfelt: de naakte versnellingsoverbrenging is een van de mooiste mechanische creaties aller tijden. Als hij klaar is met zijn introductie laten we Horacio alleen met zijn ochtendritueel, draaien de contactsleutel van de Pagani Huayra BC om en schieten de Siciliaanse bergpas op, terwijl de Etna in de verte sluimert. Tijd om erachter te komen of ie echt anders is. Het eerste wat je treft, is hoe soepel de Pagani Huayra BC aanvoelt: het chassis is zo meegaand dat hij doet wat andere hypercars niet zou lukken. De bediening is ook van een verfrissende eenvoud. Druk gewoon op het ietwat onaanzienlijke knopje op het stuur en loop alle instellingen af, Comfort, Sport en Race, en verder kun je alleen maar kiezen of je wilt schakelen met de pook of met de paddles. De Pagani Huayra BC heeft een ingewikkeld ontwerp, maar Horacio is bijzonder trots op de eenvoud en het bedieningsgemak van de auto, bij alle zorg voor de veiligheid van zijn klanten: in de BC kun je alles uitschakelen, maar hij heeft een fail-safe die de tractiecontrole weer in werking zet als de auto voelt dat de temperatuur onder de negen graden is.

De Pagani Huayra BC is dus in alles beter dan zijn voorgangers?

Wat betreft z’n rijgedrag is het duidelijk dat ie scherper stuurt dan de oorspronkelijke Huayra, dat de remmen geruststellend krachtig zijn en dat ie onvoorstelbaar veel vermogen levert. Maar nadat ik het akoestische geweld van de unboosted V12 in de Zonda F heb ervaren, mis ik de hemeltergende soundtrack daarvan en het verpletterende toerenbereik. De bi-turbo V12 levert bij lage toeren gigantisch veel vermogen, maar rond de 5.500 neemt zijn aanvankelijke schwung wat af, en rond de 6.000 tpm is het zo’n beetje gedaan. Waarmee niet gezegd is dat ie niet ijzingwekkend snel is, maar wel dat ie op een andere manier vermogen levert dan oudere, natuurlijk aangezogen auto’s. Hetzelfde kan gezegd worden van het geluid – oorverdovend, maar van een andere orde dan wanneer ie uitgerust zou zijn met kwetterende blowers. Het feit is dat Pagani moest overstappen op de turbo om te overleven, en de beperking van de uitstoot opende de deur naar wat nu Pagani’s belangrijkste afzetmarkt – en het thuis van Benny Caiola – is: de VS. Nu AMG heeft toegezegd om tot 2023 motoren te leveren, zorgt de bi-turbo V12 ervoor dat het verhaal dat Benny mogelijk maakte, wordt voortgezet. En nu alle twintig 2,3 miljoen euro kostende BC’s zijn verkocht en de bestellingen zijn binnengekomen voor een Huayra BC Roadster, is het duidelijk dat Pagani een toekomst heeft. Om eerlijk te zijn, diende deze testrit met het prototype voornamelijk om onze eetlust op te wekken. De BC is ontworpen om tot en over het randje te gaan, en hier en nu, met slechts een hond die ons gezelschap houdt, verkennen we alleen maar een beetje het terrein. We hebben snellere wegen en meer ruimte nodig om de uitzonderlijke capaciteiten van de BC volledig tot ontplooiing te laten komen. Maar deze eerste kennismaking smaakt naar meer. Er valt nog heel wat te ontdekken aan de BC, en dat zullen we later dit jaar gaan doen. Wanneer we terugrijden naar het hotel, staat Horacio ons op te wachten, en na een langdurige en gedetailleerde nabespreking (drie uur, inclusief vertaling), houden we het voor gezien. Als ik naar mijn hotelkamer ga, blijf ik nog even nagenietend naar de Pagani Huayra BC staan kijken en mijmer in de vallende duisternis over alle details die ‘m zo groots maken. Ondertussen loopt Horacio naar de auto, geeft ‘m klopjes op de zijkant, buigt zich voorover en geeft ‘m een nachtzoen. Voor sommige mensen zijn auto’s meer dan techniek alleen, hebben ze een ziel. In dit geval de ziel van een vriend en mentor. Zolang er mensen als Horacio Pagani zijn, is de cultus van de supercar in goede handen.

Motor
5.980 cc
V12 biturbo
750 pk @ 6.200 tpm
1.000 Nm @ 4.000 tpm

Aandrijving
achterwielen
7v automaat

Prestaties
acceleratietijd n.b.
top n.b.

Verbruik (gemiddeld)
n.n.b.
CO2-uitstoot n.b.

Afmetingen
4.605 x 2.036 x 1.169 mm (l x b x h)
2.795 mm (wielbasis)
1.218 kg
tankinhoud n.b.
bagageruimte n.b.

Prijzen
n.b.