De druilerige zomermaanden leken ons een uitgelezen moment om de CC-versie van de gefacelifte 308 te proberen. Hup, dak omlaag.
 
Het is niet dat we onszelf graag tergen, maar we rijden nu eenmaal niet dagelijks in een cabrio. Dat betekent dat áls we er dan eens eentje besturen, we dat eigenlijk altijd open doen. Een kwestie van principes. Schijnt er een nogal felle zon? Pet op je kop en wees blij. Is het koud? Verwarming aan en niet zeuren. Goed, in de stromende regen sluiten we het dak wel, al is het maar omdat het in de regel niet zo gewaardeerd wordt als we testauto’s als zwembaden terugbrengen. Maar voor de rest: open rijden en genieten.
 
In het geval van deze 308 CC moesten we toevallig een boodschap doen in Duitsland, en wel op een plek waar we via een lang en limietloos stuk Auto­bahn naartoe geleid werden. Omdat we ons vanzelfsprekend houden aan ons goede cabriovoornemen, ontstond er plots een nieuw soort test: hoe doet een ontspannen Franse cruise-cabrio het bij dit soort Duitse snelheden?
 
Zonder dak wordt elke auto minder stijf, maar bij sommige modellen is dit duidelijker merkbaar dan bij andere. Zo reden we ooit in een Mégane CC over matig wegdek, waarbij de binnenspiegel zo hard trilde dat de auto achter ons meer weg had van een lampenwinkel tijdens een aardbeving.
 
Al meteen concluderen we dat Peugeot dit een stuk beter voor elkaar heeft, want de 308 heeft vrij weinig last van hobbels, dwarsrichels, putdeksels en ander ongerief. Er rammelt of kraakt niets, en dat is bij dit soort auto’s wel eens anders. Bij een kruissnelheid van 190 km/u is best te merken dat de auto voor andere doeleinden is ontworpen – de neus wordt licht en er ontstaan toch wel wat vibraties – maar het valt ons honderd procent mee. Ondanks dat we geen windscherm hebben, blijft zelfs ons kapsel aardig in model zitten. Dat is toch belangrijke informatie voor de doelgroep van coupé-cabrio’s.
 
Eenmaal op de Duitse b-wegen aanbeland, is de 308 een nog prettiger kompaan. Het onderstel houdt mooi het midden tussen zacht en stevig, zoals Peugeot dat zo goed kan. De besturing zou iets directer mogen, maar daarmee hebben we onze voornaamste kritiek wel gehad; de zware jongen rondt met het grootste gemak rotondes.
 
Dit exemplaar is uitgerust met de magnifieke 1.6 THP turbo-viercilinder met 156 pk, zonder twijfel een van de fijnste motoren van het moment. Hij is krachtig, soepel en voldoende zuinig. Veel meer vragen we niet van zo’n apparaat. De zesbak schakelt ook nog eens voorbeeldig, en ook niet onbelangrijk: die nieuwe neus staat ‘m duizendmaal beter dan die gapende muil van z’n voorganger.
 
We moeten zeggen: in de paar dagen dat we ‘m rijden, raken we aardig verknocht aan de 308 CC. Misschien heeft dat ook een beetje te maken met het feit dat we een Feline-editie hebben meegekregen, wat zoveel betekent als: alles zit erop. Van leer tot stoelverwarming (compleet met nekwarmers) en van imposante 18-inch velgen tot navigatie. Als extra heeft deze auto ook nog een volledig in leer gehuld dashboard – prachtig! – en een lichtpakket met meesturende Xenon-koplampen. Dan schiet je in Nederland de 40.000 euro voorbij, maar blijft er ook niets te wensen over. Mag het wat minder zijn, dan is er al een 308 CC vanaf 32.400 euro (19.765 euro in België). Wijs ons voor dat geld eens een fijnere vierpersoons CC aan.
 
 

Specificaties: CC 1.6 THP Feline 6-bak


 

Leuk

Stijlvol, comfortabel en vlot

 

Niet leuk

Besturing mag iets vleziger

 

TopGear-vonnis

Zomer of geen zomer, dit is een heerlijk ding. Ziet er mooi uit, en is er tevens met 200 pk

 

Prestaties

0-100 km/u in 9,6 sec., top 215 km/u, 7,2 l/100 km

 

Techniek

1.598 cc viercilinder turbo, voorwielaandrijving, 156 pk, 240 Nm, 1.515 kg, 167 g/km CO2

 

Doen!

18-inch velgen, en dat leren dashboard

 

Niet doen

Je dak sluiten natuurlijk

 

Prijs NL € 40.250

Prijs BE € 27.472

Reacties