Autotest: Peugeot 5008 2.0 HDiF

Beter laat dan nooit, moeten ze bij Peugeot gedacht hebben. En wij dachten: o, nee hè, niet weer zo’n zompige familiebus. Na een eerste kennismaking zijn we een andere mening toebedeeld.

 

Je kent ze wel, die compacte MPV’s. Renault en Citroën grossieren in dergelijke familiewagens. Peugeot daarentegen heeft een tijdje de kat uit de boom gekeken in MPV-land, de op een bestelwagen gebaseerde 807 even buiten beschouwing gelaten. Die kat is overigens wel heel erg lang blijven zitten, daar hoog in de boom. Na ruim tien jaar is-ie er van ellende uitgevallen en heeft Peugeot het MPV-stokje opgepikt. Wel met hulp van Citroën.

 

Een oma van pakweg 100 jaar oud (90 mag ook) met staar en zonder bril ziet van een afstand nog wel de gelijkenis met de C4 Grand Picasso. Om de 5008 toch enigszins als een Peus herkenbaar te maken, is een ander neusje geplaatst. Niet zo’n overdreven grote bek als we kennen van de 4007, maar van meer bescheiden formaat. Opteer je vervolgens nog voor de 18-inch velgen dan mag je best gezien worden in deze familiebus. Die wielen zijn trouwens ook duidelijk van invloed als het op rij-kwaliteiten aan komt. Daarover later meer.

 

De kwalificatie van een MPV is simpel: zoveel mogelijk personen flexibel en droog van A naar B vervoeren waarbij de inzittenden de handbagage (portemonnee, telefoon, sleutels, pennen, et cetera) in zoveel mogelijk opbergvakjes moeten kunnen verstoppen. Peugeot geeft aan al deze elementaire MPV-kwalificaties gehoor in de 5008. Flexibel in de zin van de vrijheid voor de achterpassagiers om de maximaal vijf afzonderlijke, vrij smalle stoelen over een bepaalde afstand te kunnen verschuiven. Ook kunnen diezelfde achterpassagiers zichzelf samen met de stoel opvouwen in de laadvloer, waarna -afhankelijk van het postuur van de betreffende persoon – een nagenoeg vlakke bodem ontstaat. De 5008 rolt overigens standaard als vijfzitter van de band. De smalle detaillering van het meubilair vormt voor kinderen natuurlijk geen probleem. Zij kunnen zelfs op de achterste zitrij nog heel behoorlijk zitten. Gezonde volwassenen (met benen) houden het hier niet lang uit, terwijl ze hun hoofd dankzij een uitsparing in de dakhemel in principe wel kwijt kunnen. Komen we op de laatste MPV-kwalificatie: opbergvakjes. Welnu, volgens Peugeot is er in totaal 48 liter aan opbergruimte beschikbaar voor losse spullen met als hoogtepunt de bak tussen de voorstoelen waarin je tien pakken melk kunt verstoppen.

 

Het dashboardconcept, overgenomen uit de 3008, zorgt voor een fraaie werkplek met hoog opgetrokken middentunnel waarop de korte pook is gepositioneerd. Dat zijn we niet gewend van een MPV. Die looks dan. Peugeot beweert een zitpositie overeenkomstig een sedan te hebben geconstrueerd, maar dat is louter marketingprietpraat. Je zit dus ook in de 5008 gewoon op de bok. Daarnaast zijn er nog meer van die leuke gadgets die het vooral in theorie goed doen. Wat te denken van Distance Alert? In het opklapschermpje bovenop het dashboard, dat als head-up display fungeert, wordt onder meer de afstand tot je voorligger geprojecteerd. In seconden welteverstaan. Het is een passief systeem. Wanneer je te dicht je voorganger nadert, geeft het systeem louter een waarschuwing, maar grijpt niet in. In onze ogen onzinnig dus, net zoals dat ook in de 3008 het geval is. Helemaal als je je bedenkt dat het head-up display de gereden snelheid ook in de voorruit projecteert, zodat je jezelf voortdurend kunt focussen op de weg en met gemak dus zelf de afstand tot je voorligger kunt inschatten.

 

De laatste jaren zijn fabrikanten tot inzicht gekomen dat zelfs bestuurders van MPV’s enige vorm van ‘freude am fahren’ op prijs stellen. Ja, we beseffen het, dat credo is misschien niet helemaal juist gekozen, maar iedereen weet nu wat we bedoelen. Het blijkt in de praktijk voor autofabrikanten lastig om dát te bewerkstelligen in zo’n familiebus met hoog zwaartepunt. Een enkeling lukt het. Verrassend genoeg ook Peugeot met de 5008. Aangezien onderhuids het nodige met de comfortabele Picasso wordt gedeeld, verwacht je dat niet. Bij nader inzien blijkt dat de ophanging vóór van de 308 is overgenomen, terwijl achter een volledig nieuw concept is ontwikkeld met nagenoeg horizontaal geplaatste schokbrekers. Die zijn van grote invloed op het rijden en al helemaal in combinatie met lekker dikke wielen, maatje 18 inch. Het veercomfort is dan welhaast, nee helemaal, on-Frans. Niet dat de 5008 dan transformeert tot een wegracer, maar wanneer de vaart er goed in zit, heb je meer feeling met het asfalt. Dat gaf ons zelfs een kleine glimlach op het gezicht. Ja echt, in een MPV! Met de standaard 16-inch wielen haal je iets meer comfort in huis, maar nog altijd rolt de 5008 dan beduidend minder om zijn lengteas dan donormodel Grand Picasso, ook wel ‘liefkozend’ zwevend tapijt genoemd.

 

Peugeot stelt voor zijn nieuwste aanwinst twee benzinemotoren en eveneens twee diesels beschikbaar. We reden de dikste diesel, een tweeliter HDiF met 150 pk en 340 Nm aan trekkracht. Nu nog louter in combinatie met een handbak te koop, maar vanaf volgend jaar ook met zestraps automaat. Over die handbak gesproken, we haalden het al eerder aan, de pook staat feitelijk op een verhoging. De kwaliteit van dat ‘podium’ is niet om over naar huis te schrijven. Laten we het zo stellen: iedere willekeurige popband zou rechtsomkeer maken en lekker thuis op de bank gaan liggen, dan hun leven wagen op een dergelijk wankel platform. De boel is namelijk nogal beweeglijk als je de pook beroert.

 

Goed, terug naar de diesel. Dat kunnen die Fransen wel, oliestokers maken. Daarmee suggereren we overigens verder helemaal niets. De tweeliter commonrail is de rust zelve. Toeren maken is onnodig, want al vanaf 2.000 omwentelingen presteert-ie maximaal. De 5008 2.0 HDiF zet keurige prestaties neer. We houden enigszins ons hart vast voor de instapdiesel, die volgens de specificaties toch flink wat meer moeite heeft met deze Franse familiebus. Dat geldt trouwens ook voor de atmosferische 1.6 benzinemotor.

 

Peugeot is misschien niet de eerste met een compacte MPV, maar de Fransen hebben er wel werk van gemaakt. De buitenkant oogt misschien een tikkeltje inwisselbaar, het interieur daarentegen mag echt gezien worden. Bovendien rijdt de 5008 ook nog eens boven verwachting.